به گزارش مجله خبری نگار،سیستمهای تحویل خودکار انسولین، که به آنها لوزالمعده مصنوعی نیز گفته میشود، مدیریت دیابت را برای بیماران آسانتر میکند؛ این سیستمها به سرعت در حال پیشرفت هستند.
یک سیستم لوزالمعده مصنوعی دارای سه بخش اصلی است. یک مانیتور که میزان قند خون را نمایش میدهد، یک الگوریتم برای تعیین میزان انسولین مورد نیاز با استفاده از اطلاعات مربوط به قند خون فرد و در آخر پمپ انسولین که به طور خودکار هر زمان که نیاز باشد، انسولین را بر اساس میزان قند خون فرد در بدن او آزاد میکند.
در مطالعهای جدید، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه پادووا، با همکاری محققان دانشگاه پاویا و دانشگاه ییل، الگوریتم جدیدی را برای کنترل پمپهای انسولین کاشته شده در این سیستمها طراحی کرده اند.
پژوهشگران توضیح داده اند: مدل ما ثابت کرده است که تزریق درون صفاقی (در داخل حفره شکمی) انسولین نه تنها از فیزیولوژی طبیعی تقلید میکند، بلکه مشکل کنترل بیماری را نیز سادهتر میکند؛ این موضوع، بدان معناست که شما میتوانید یک کنترلر بسیار ساده و قوی برای مدیریت این بیماری داشته باشید.
روش فعلی تحویل خودکار انسولین، که مبتنی بر فناوری حسگرهای پایش مداوم قند خون است، بیماران را ملزم میکند تا به صورت دستی میزان کربوهیدرات مصرفی خود را وارد کنند و وعدههای غذایی خود را قبل از مصرف به سیستم اعلام کنند. این روش همچنین با تاخیر همراه است که این تأخیرها، همراه با احتمال خطا در محاسبه دستی وعدههای غذایی، دقت سیستم را پایین میآورند.
مدل جدید محققان، از یک الگوریتم برای کنترل پمپ انسولین استفاده میکند و در نتیجه نیازی به اعلام وعده غذایی ندارد. پژوهشگران اضافه کرده اند، این، امتیاز بزرگی محسوب میشود، زیرا به تنظیم دستگاهها کمک میکند و امکان شخصی سازی را فراهم میکند.