ما توسط فرازمینی‌ها و سیگنال‌هایشان از همه طرف بمباران می‌شویم

به گزارش مجله خبری نگار، محققی از آزمایشگاه بیوفیزیک آماری در سوئیس اکنون توضیح دیگری را برای سکوت رادیویی ارائه کرده است که با الهام از اسفنج فروتن است. کلودیو گریمالدی (Claudio Grimaldi) بیوفیزیکدان، می‌گوید: زمین می‌تواند به سادگی در یک حباب باشد که اتفاقاً فاقد امواج رادیویی منتشر شده از حیات فرازمینی است. به طور خلاصه، فضای زیادی برای جستجو وجود دارد و به احتمال زیاد پیام‌های بیگانه کافی در مسیر ما وجود ندارد. این گفته بر اساس یک مدل آماری است که قبلاً برای مطالعه مواد متخلخل مانند اسفنج‌ها استفاده می‌شد.

گریمالدی می‌افزاید: پیام این است که صبور باشید. بررسی ردپایی از ارتباطات در کیهان نیاز به زمان، تلاش و هزینه دارد و بحث‌هایی در مورد اینکه آیا جستجو برای هوش فرازمینی (SETI) ارزش این کار را دارد.

مدل تحقیق با این فرض شروع می‌شود که حداقل یک سیگنال الکترومغناطیسی با منشأ فناوری در کهکشان راه شیری در هر زمان معین وجود دارد و زمین حداقل برای شش دهه در یک حباب آرام یا منافذ اسفنجی قرار داشته است.

اگر اینطور باشد، پس از نظر آماری کمتر از ۱ تا ۵ انتشار الکترومغناطیسی در هر قرن در هر نقطه از کهکشان ما وجود دارد. به بیان دیگر اصلاً رایج نیستند. در ارزیابی‌هایی مانند این که شامل احتمال است، اغلب مفروضاتی وجود دارد که می‌توان آن‌ها را در نظر گرفت. این امکان وجود دارد که عوامل را کمی خوش بینانه‌تر تنظیم کرده و احتمال دریافت سیگنال در آینده را بررسی کنید.

با خوش‌بینانه‌ترین سناریو، با شرایطی که در بالا ذکر شد، گریمالدی می‌گوید حداقل ۶۰ سال طول می‌کشد تا ما به یک تماس بیگانه برخورد کنیم. در سناریوی کمتر خوش بینانه، ما به انتظار بیش از ۲۰۰۰ سال نیاز داریم.

گریمالدی می‌گوید: به نظر من، این فرضیه کمتر افراطی به نظر می‌رسد تا اینکه فرض کنیم ما دائماً توسط سیگنال‌هایی از همه طرف بمباران می‌شویم، اما به دلایلی قادر به شناسایی آن‌ها نیستیم.

همانطور که ابزار‌هایی که ما برای نگاه کردن به فضا استفاده می‌کنیم بهتر و بهتر می‌شوند، سیارات بیشتری را کشف می‌کنیم که ممکن است شرایط مناسبی برای وجود حیات در آن‌ها داشته باشند و این به معنای شانس بیشتری برای کشف و ارتباط با حیات بیگانه است.

با این حال، ما هنوز فضای زیادی برای پوشش دادن در جستجو داریم، به همین دلیل است که مدل سازی بسیار مهم است تا بفهمیم کجا باید جستجو کنیم. به عنوان مثال، اگر تمدن بیگانه توسعه یافته باشد، ممکن است در اطراف گروهی از سیارات جمع شده و همانطور که در این مطالعه فرض شده است، به طور یکنواخت پخش نشود.

گریمالدی در خاتمه می‌گوید: بهترین استراتژی ممکن است اتخاذ رویکرد استفاده از داده‌های سایر مطالعات اخترفیزیکی یا تشخیص تشعشعات رادیویی از ستارگان یا کهکشان‌های دیگر باشد تا ببینیم آیا آن‌ها حاوی سیگنال‌های فنی هستند یا خیر؟