به گزارش مجله خبری نگار، غفلت و بیتوجهی، الگوی پایدار ناتوانی در ارضای نیازهای اساسی کودک است، بهگونهای که سلامت و بهزیستی جسمانی و روانشناختی کودک آسیب ببیند یا بهخطر بیفتد. بهتازگی سرپرست دفتر امور آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ضمن بررسی آمارهای ثبت شده از کودکآزاری با بیان این که تعداد زیادی از موارد کودکآزاری ثبت شده در اورژانس اجتماعی مربوط به غفلت از کودک و سهلانگاری است، یادآور شد: «بالاترین موارد کودکآزاری گزارش شده به اورژانس اجتماعی مربوط به «غفلت» است». در ادامه با انواع کودکآزاری ناشی از غفلت آشنا خواهید شد.
غفلت و بیتوجهی شامل ۵ نوع است که در ادامه به آنها اشاره میشود. آگاهی والدین از این دستهبندی، کمک زیادی به کاهش آسیبهای آن خواهد کرد.
شامل ناتوانی در فراهم کردن غذا، پوشاک یا بهداشت کافی برای کودک است. مثلا پدر یا مادری که غذا دادن به کودک را به تاخیر میاندازد و گرسنگی طولانی را به وی تحمیل میکند و سوء تغذیه یا خوردن خوراکیهای مضر را جدی نمیگیرد، درگیر یک نوع رایج از کودکآزاری شده است.
بیتوجهی به خطرات احتمالی در خانه، رانندگی بیمحابا در حالی که کودک داخل خودرو است. خودداری یا تأخیر در تأمین مراقبتهای بهداشتی لازم، نزدن واکسن، تنها گذاشتن کودکان در خانه بدون مراقب و... بی توجهی به امنیت و سلامت کودک محسوب میشود.
رفتارهای غلط، نبود آموزش و مراقبت و خیلی چیزهای دیگر از مصادیق این بی توجهی است. در حالی که
بعضیها به اشتباه فقط تعرض را از مصادیق کودک آزاری در حوزه جنسی میدانند. غافل از این که دامنه این رفتارها متاسفانه گستردهتر است.
شامل بیتوجهی به ورود و ادامه تحصیل کودک در مدرسه، اجازه دادن یا بهانهتراشی برای غیبتهای کودک از مدرسه، پیگیری دسترسی به خدمات لازم برای نیازهای تحصیلی ویژه کودکان و... است.
شامل عاطفه و محبت ناکافی به کودک، قرار دادن کودک در معرض مشاجرههای زوج ها، اجازه دادن به کودک برای استفاده از مشروبات الکلی یا موادمخدر، مداخله نکردن در رفتارهای ضداجتماعی کودکان، کوتاهی در فراهم آوردن حمایتهای روانشناختی لازم و... میشود.
«مهارتهای زندگی» و «فرزندپروری» یکی از موضوعات مهم برای پیشگیری از کودکآزاری است که باید برای آموزش آن به والدین همت گماشت. آن چه به عنوان نکته آخر و برای پیشگیری از غفلت از فرزندان به والدین توصیه میکنم این است که کودک را همان گونه که هست، بپذیرند.
همچنین توجه همدلانه به نیازهای جسمی و عاطفی وی و این که محبت خود را بیقید و شرط به فرزندان عرضه کنند و حتما فرزندان را از تماس چشمی و در آغوش گرفتن، محروم نکنند، چراکه تماس چشمی و در آغوش گرفتن، به فعال شدن سیستم پاداش مغز و افزایش صمیمیت و عاطفه در رابطه شما با فرزندتان منجر میشود.
منبع: خراسان