کوچینگ، اتفاق، نسل، نبوغ؛ چگونه آرژانتین – هلند نفسگیرترین بازی جام شد؟

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: نقل قولی از میشل پلاتینی وجود دارد که می‌گوید: «برای قهرمانی جام جهانی باید سه بازی را ببرید.» اشاره اسطوره فوتبال فرانسه به یک‌چهارم نهایی، نیمه‌نهایی و فینال است، چرا که برای تیم‌های مدعی رسیدن به یک‌چهارم نهایی نباید کار سختی باشد. برای آرژانتین و هلند، بازی جمعه شب اولین بازی از این سه‌گانه بود و هر دو تیم از هر ابزار فنی و حتی غیراخلاقی برای بردن استفاده کردند. بعد از این بازی نفسگیر بحث‌های زیادی مطرح شد، ولی فراز و فرود‌های آن را می‌توان در چهار بخش بررسی کرد.

دوئل مربیان برنده نداشت

معمای بزرگ قبل از بازی این بود که خط حمله آرژانتین در برابر دفاع پنج نفره هلند چه راهکاری دارد؟ بازی، اما با یک غافلگیری از طرف اسکالونی شروع شد؛ مربی جوان‌تر که کسی از او انتظار رودست زدن به فن‌خال، مربی خبره هلندی را نداشت. آرژانتین هم بازی را با ۲-۵-۳ شروع کرد تا سیستم هلند را قرینه‌سازی کند. اگر این ریسک جواب نمی‌داد، سرمربی آرژانتین با انتقادات شدیدی روبه‌رو می‌شد، ولی این تغییر سیستم کمک کرد که مسیر‌های پاس هلند مسدود شود و حملات این تیم به بن‌بست برسد. آرژانتین، اما روی نبوغ مسی و پاس بی‌نظیرش به مولینا به گل اول رسید.

بعد از این گل هلند نیاز به حمله داشت، ولی بازی قفل شده بود و فن‌خال هم حاضر به ریسک و تغییر سیستم نبود. بازی باب میل آرژانتین پیش می‌رفت و خطای پنالتی ناشیانه دامفریز به آن‌ها کمک کرد تا به گل دوم برسند. ظاهراً همه چیز برای یک صعود بی‌دردسر آماده بود؛ تا دقیقه ۷۸.

وقتی تاکتیک جواب نمی‌دهد به اتفاقات دل ببندید

فن‌خال به وسواس و سختگیری تاکتیکی شهرت دارد، ولی وقتی مدل بازی‌اش نتیجه نداد و در آستانه حذف بود، نقشه بازی‌اش را کنار گذاشت تا به آخرین تیر ترکشش دل ببندد؛ توپ‌های بلند.

او که پیش‌تر لوک دیونگ سرزن را به خط حمله اضافه کرده بود، در دقیقه ۷۸ ووت وگورست ۱۹۷ سانتیمتری را هم به زمین فرستاد. با اضافه شدن فن‌دایک به خط حمله، هلندی‌ها فقط یک دستور داشتند؛ فرستادن توپ‌های بلند و دل بستن به اتفاقات.

آرژانتین ناگهان با نقشه‌ای روبه‌رو شد که برای مهارش آمادگی نداشت. مدافعان کوتاه‌قامت این تیم تقریباً در تمام جنگ‌های هوایی بازنده بودند و پیش‌بینی تغییر جریان بازی سخت نبود. وگورست تعویض طلایی فن‌خال شد و با زدن دو گل بازی را به وقت اضافه برد.

نبوغ گره بازی را باز کرد

در وقت اضافه بازی دوباره گره خورد، هرچند خط میانی هلند به خاطر تعویض‌های هجومی فن‌خال ضعیف شده بود و آرژانتین بتدریج بازی را در اختیار گرفت. با ورود دی‌ماریا فشار این تیم در اواخر بازی بیشتر شد، ولی در نهایت کار به ضربات پنالتی رسید.

پیش‌بینی برتری آرژانتین در ضربات پنالتی کار سختی نبود. مارتینز دروازه‌بان پنالتی‌گیری است، در حالی که هلندی‌ها امیدی به مهار‌های نوپرت ۲۰۳ سانتیمتری نداشتند. فن‌خال، کرول پنالتی‌گیر را هم به قطر نبرده بود تا بتواند این دروازه‌بان را پیش از پنالتی‌ها به زمین بفرستد. در نهایت برنده این بازی را نه تفکرات مربیان که مهارت فردی بازیکنان تعیین کرد.

نسل متوسط هلند

جام جهانی قطر آخرین حضور فن‌خال و مسی در این مسابقات است و در این بازی قرار بود یکی با تورنمنت وداع کند که در نهایت قرعه به‌نام سرمربی هلند افتاد. او پیش از شروع جام جهانی گفته بود که نسل فعلی بازیکنان هلند بهتر از نسل ۲۰۱۴ است؛ تیمی که با هدایت خودش در نیمه‌نهایی مغلوب همین آرژانتین شد و به مدال برنز رسید. بازی جمعه شب، اما نشان داد که این تیم هم ابزار کافی برای پایان حسرت هلندی‌ها برای قهرمانی جهان را نداشت.

شاید مصاحبه فن‌خال ترفندی برای روحیه دادن به شاگردانش بود که مثل تاکتیک‌هایش اثر نکرد و آن‌ها پای نیمه‌نهایی کنار رفتند. برای قهرمانی جهان علاوه بر هوش مربیگری به تیمی هماهنگ، نیمکت خوب و بازیکنانی گره‌گشا نیاز است. آرژانتین با اسکالونی، مسی، مارتینز و دی‌ماریا دست پرتری نسبت به هلند داشت، ولی باید دید این ابزار برای عبور از دو بازی بعدی و رسیدن به قله جهان کافی است یا مسی هم مثل پلاتینی به جمع نوابغی می‌پیوندد که بدون قهرمانی جهان از فوتبال خداحافظی کردند؟