به گزارش مجله خبری نگار،استرس فیزیکی، تحمل ورزش را حتی در کسانی که خود را «غیرورزشکار» میدانند، افزایش میدهد. این نتیجهای است که دانشمندان دانشگاه فلوریدا به آن رسیدهاند. نتایج در مجله استرس و سلامت منتشر شده است.
در یک سری آزمایش، دانشمندان واکنش افراد را به استرس حاد بررسی کردند. این آزمایشها شامل ۳۴ نفر با سبک زندگی بیتحرک بود. ابتدا از داوطلبان خواسته شد که دست خود را به مدت سه دقیقه در آب یخ نگه دارند. آنها اجازه نداشتند اندام خود را حرکت دهند یا انگشتان خود را مشت کنند. پس از آن، افراد باید روی دوچرخه ثابت تمرین میکردند.
انتظار میرفت که چنین گذار بسیار ناراحتکننده باشد. با این حال، معلوم شد که حتی استرس فیزیکی کوتاهمدت نیز به آزمودنیها اجازه میداد تا بارها را به شیوهای جدید درک کنند: تمرین نه تنها طاقتفرسا نبود، بلکه کاملاً قابل قبول به نظر میرسید.
روشهای متعددی برای ارزیابی تغییرات نوروفیزیولوژیکی و روانشناختی مورد استفاده قرار گرفت. در طول آزمایش، از الکتروانسفالوگرافی (EEG) برای ردیابی فعالیت مغز استفاده شد. دادههای بهدستآمده با استفاده از مدلهای هوش مصنوعی تفسیر شدند. تغییرپذیری ضربان قلب نیز ثبت شد و دادههای ذهنی با استفاده از پرسشنامههایی که خلق و خو و ادراک استرس را ارزیابی میکردند، جمعآوری شد.
همانطور که نویسنده اصلی، مارسلو بیگلیاسی، توضیح میدهد، استرس فیزیکی زنجیرهای خاص از پاسخهای عصبی را ایجاد میکند که انعطافپذیری روانی را در برابر اتفاقات بعدی ایجاد میکند و به شما امکان میدهد ناراحتی را بهتر تحمل کنید و تمرکز خود را حفظ کنید.
بیگلیاسی میگوید: «ما از شما نمیخواهیم که فوراً در وان آب سرد بپرید. موضوع این است که به تدریج مرزهای خود را گسترش دهید و روی سطح خودتان تمرکز کنید. این تنها راه برای آموزش مکانیسمهای تابآوری شناختی شماست.»
این محقق میگوید: «وقتی فردی بر مشکلی - حتی کوچک - غلبه میکند، مغز آن را به عنوان یک تجربه ثبت میکند.»