به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: فصل جدید لیگ برتر فوتبال کشور که از دیشب (جمعهشب ۲۱ مرداد) آغاز شد و امشب با انجام سه بازی باقیمانده هفته نخست پایان میگیرد، از همان روز و ساعات اولیه دستخوش تغییراتی شده که این مسابقات همیشه با آن عجین بوده است. ساعت شروع حداقل ۳ دیدار هفته نخست منجمله بازیهای استقلال و پرسپولیس با حریفانشان (سپاهان و ذوبآهن) درحالی که از قبل ۳۰/۱۹ اعلام شده بود، در بررسیها و اقدامات بعدی سازمان لیگ به ۰۰/۱۹ تغییر یافت و البته دلیل مشخصی هم برای نیم ساعت زودتر شروع کردن این مسابقهها اعلام نشده است. سازمان لیگ که اتخاذکننده سیاستها و مجری تغییرات است، با برخی تیمهای دیگر هم به سبب کمبودهای سختافزاری آنها یکبار دیگر به مشکل خورده است، نه تنها «نساجی» به سبب آماده نشدن ورزشگاه خانگیاش (شهید وطنی قائمشهر) باز مجبور به ایرانگردی شده و بازی هفته نخست خود مقابل مس رفسنجان را جمعه شب در اصفهان انجام داد، بلکه دو تیم دیگر تهرانی مانند پیکان و هوادار هم محل ثابت و مشخصی برای انجام دیدارهای خانگی خود ندارند و فقط دو، سه روز مانده به دیدارهایشان مطلع میشوند که کجا باید به میدان آیند و تازه امکان دارد تصمیم اولیه سازمان لیگ در مورد مکان انجام بازیهای این دو تیم مثلاً ۲۴ ساعت مانده به برگزاری باز هم دستخوش تغییر شود و هم پیکان و هوادار گیج و فاقد تمرکز شوند و هم تیمهایی که قرار است با آنها مصاف کنند.
باران تغییرات در برنامهها و زمان و مکانهای برگزاری مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران اتفاق تازهای نیست و بواقع همیشه وجود داشته و فقط در هر فصل شدت و ضعفهایی داشته، اما امسال بروز این بلیه از همان هفته و روز و ساعات نخست طبعاً گواهی از یک لیگ پویا و دقیق و سالی کممشکل برای این رقابتها نمیدهد و برعکس حاکی از آن است که سال پرمشکل تازهای را از این نظر پیشرو داریم. اینگونه بینظمیها و تغییر ساعت شروع مسابقات ولو به اندازه و شکلی اندک و مثلاً فقط با نیم ساعت تأخیر یا تسریع اگر برای هر سالی بد باشد، برای امسال بدتر است، زیرا مرحله نهایی جام جهانی ۲۰۲۲ از همین سه ماه بعد در قطر شروع میشود و بینظمیهایی از این دست نشان میدهد که تداوم و دقت و سختکوشی که از مشخصهها و نیازهای پیروزی در هر ورزشی است، نزد ما جایی ندارد و وقتی ما در امری ساده و بدوی مثل برنامهریزی لیگ و اعلام ساعتها و مکانهای برگزاری این رقابتها دچار مشکلات و عدم دقت و ثبات هستیم، بدیهی است که این امر به مجاری و مقولههای بسیار مهمتر مثل جام جهانی هم بسط یابد و این عوارض و غافل ماندن از جزئیات ما را از کسب نتایجی معقول در این جام به غایت بزرگ هم بازدارد.
بواقع کشورهایی همواره در جام جهانی درخشیده و به جایگاهی قابل توجه رسیدهاند که همه امور فوتبالشان از خرد تا کلان با دقت و ثبات توأم بوده و هر چیز آن در جای مناسب خود قرار داشته است. نزد ما اینچنین نیست و سادهترین و بدیهیترین امور را هم لحاظ نمیکنیم و «دست به تغییر»مان عالی است و آمادهایم که با هر علت صحیح یا غلط تصمیم قبلی خود را وتو و شرایط تازهای را حاکم سازیم. از تغییر ساعت شروع مسابقات گرفته تا جدی نگرفتن استاندارد بودن یا نبودن ورزشگاهها و در نهایت گسیل تیمها به نزدیکترین استادیومهای اطراف و حتی به استانی دیگر، فقط با این هدف که بازیها برگزار و تقویم پر شود و همگان از سازمان لیگ بهخاطر استمرار در برگزاری رقابتها تشکر کنند، اقدام و رویداد بسیار مضری است که بارها از سران فوتبال ما سر زده و اسباب تأسف شده است.
در ادوار مختلف برگزاری لیگ به کرات دیدهایم که حکم محرومیت یک یا چند بازیکن و همچنین مربی فقط ساعاتی مانده به شروع مسابقاتشان به آنها ابلاغ شده و تیم دریافتکننده این احکام دچار شوک شده و کل برنامههای قبلی و تلاشها و تمریناتش مخدوش و بیاثر و بواقع دود شده است. فلان تیم یک هفته روی یک تاکتیک مشخص کار کرده و بازیکنان مجری آن را برگزیده و براساس آن تمرین کرده تا آنها برای روز مسابقه دقیقاً بدانند که چه باید انجام بدهند، اما در چنان روزی و در حالی که بهعنوان مثال بازی از ساعت ۰۰/۱۹ آغاز میشود، در ساعات ظهر نامهای به دست آن تیم میرسد و طی آن تأکید میشود که یک یا دو بازیکن آن تیم در ارتباط با حوادث دیدارهای قبلی محروماند و حق بازی ندارند و باید روی سکوها بنشینند. در این موارد مربیان نگونبخت آن تیم نمیدانند برای جایگزینی این افراد چه باید بکنند و هر تاکتیک ثانوی هم که برگزینند، به این سبب که در طول هفته روی آن کار نکردهاند، ممکن است جواب ندهد و در یک چشم به هم زدن فرو ریزد و موجب کامیابی حریف شود.
تغییرات متعدد از همان هفته نخست لیگ بیست و دوم نشانگر این است که قصهها و رویکردهای منفی فوق طبق آن ضربالمثل قدیمی و نغز ایرانی «روز از نو، روزی از نو» ادامه دارد.