به گزارش مجله خبری نگار، به نقل از خبرگزاری آناتولی، «عارف علوی» رئیس جمهور پاکستان با انتشار پیامی در سومین سال لغو وضعیت ویژه جامو و کشمیر در هند، از جامعه جهانی برای حل مسالمت آمیز این موضوع درخواست کمک کرد.
رئیس جمهور پاکستان در این پیام تاکید کرد: حل مسئله کشمیر در راستای قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل متحد و اراده مردم کشمیر تنها راه صلح و ثبات پایدار در منطقه است.
وی با بیان اینکه هند با اقدام یکجانبه ۵ آگوست ۲۰۱۹، بسیاری از قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل را که برگزاری همه پرسی تحت نظر این سازمان را پیش بینی کرده بود، نقض کرده، گفت: پاکستان همچنان در کنار مردم کشمیر خواهد ایستاد.
«عارف علوی» در ادامه از جامعه جهانی خواست از حل مسالمت آمیز مناقشه بین دهلی نو و اسلام آباد حمایت و اقدامات لازم در خصوص پاسخگویی هند در برابر نقض حقوق بشر در جامو و کشمیر را انجام دهند.
این در حالیست که وزارت امور خارجه پاکستان چندی پسش با صدور بیانیهای در واکنش به اظهارات «راجنات سینگ» وزیر دفاع هند مبنی بر اینکه «کشمیر تحت کنترل پاکستان متعلق به هند است» را «تحریک آمیز و کاملا غیر قابل قبول» خوانده بود.
وزارت خارجه پاکستان در این بیانیه تاکید کرده بود که وزیر دفاع هند، حقایق تاریخی در مورد مناقشه جامو و کشمیر را تحریف کرده و تهدیدات و ادعاهای بی اساسی را علیه اسلام آباد مطرح کرده است.
در این بیانیه با اشاره به اینکه اسلام آباد از صلح و ثبات در منطقه حمایت میکند، هشدار داده شده که پاکستان توانایی مقابله با هرگونه طرح تهاجمی را دارد.
به گزارش خبرگزاری آناتولی، از سال ۱۹۴۷ و پس از استقلال هند و پاکستان از استعمار انگلیس، تاکنون ۳ جنگ در سالهای (۱۹۴۷ و ۱۹۶۵ و۱۹۷۱) میان دو کشور بر سر مسئله کشمیر رخ داده و بیش از ۷۰ هزار نفر طی این درگیریها کشته شده اند.
گروههای آزادیخواه کشمیر در سال ۱۹۸۹ مبارزه برای استقلال از هند و پیوستن به پاکستان را آغاز کردند. از سال ۱۹۸۹ تا کنون بیش از ۱۰۰ هزار کشمیری توسط نیروهای امنیتی هند کشته و بیش از ۱۰ هزار زن در این منطقه مورد تجاوز قرار گرفتهاند.
اگرچه مردم کشمیر که ۹۰ درصد جمعیت آن مسلمان هستند، در سال ۱۹۴۷ به نفع پیوستن به پاکستان موضع گرفتند، شاهزاده وقت تصمیم گرفت با هند متحد شود. این تصمیم با مخالفت مردم مسلمان کشمیر مواجه و منجر به جنگهای مذکور شد.
در نتیجه آتش بس موقت پس از جنگ ها، ۴۵ درصد جامو و کشمیر تحت کنترل هند و ۳۵ درصد در کنترل پاکستان باقی ماند. ۲۰ درصد از شرق منطقه نیز تحت حاکمیت چین است.