به گزارش مجله خبری نگار،«جاوید هژیر» سخنگوی وزارت بهداشت و درمان حکومت طالبان درباره مشکلات بیمارستانهای درمان کرونا در افغانستان گفت که بانک جهانی بر اساس یک قرارداد تعهد کرده بود که تا سال ۲۰۲۴ از ۳۸ بیمارستان کرونا در افغانستان حمایت کند، اما با روی کار آمدن حکومت طالبان به تعهد خود عمل نکرد و حتی از سه ماه قبل از آمدن طالبان حقوق کارمندان بیمارستانها را نیز پرداخت نکرده بود.
وی افزود: از آنجایی که پشتیبانی از بیمارستانهای کرونا در افغانستان در تعهد بانک جهانی بود، دولت قبلی هم بودجهای را در این زمینه اختصاص نداده بود و در حال حاضر هم وزارت بهداشت طالبان بودجه خاصی در این بخش ندارد. به همین دلیل مشکلات افزایش یافته و تا کنون تنها برای پنج بیمارستان، حامی مالی پیدا شده که شامل بیمارستان افغان-جاپان کابل و بیمارستانهای قندهار، هلمند، هرات و ننگرهار است.
سخنگوی وزارت بهداشت طالبان در گفتگو با رادیو دری عنوان کرد: مشکل کمبود اکسیژن در این بیمارستانها تا حدی حل شده، اما اگر در آینده تعداد مبتلایان به کرونا زیاد شود ممکن است با مشکل جدی در این بخش مواجه شویم. البته در تماسی که با یونیسف گرفته شده قرار شده که در آینده نزدیک ده سیستم اکسیژن ساز برای ده ولایتی که جمعیت بیشتری دارند و آسیب پذیرتر هستند ساخته شود. در نشستها با یونیسف و سازمان بهداشت جهانی هم درخواست شده که تا زمان ساخت این سیستم ها، شرکتهای خصوصی را برای تامین اکسیژن پوشش دهند.
هژیر اظهار کرد: از حدود یک ماه قبل تا کنون تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در افغانستان در حال افزایش است به طوری که تا یک ماه قبل تعداد مبتلایان ثبت شده از ۱۰۰ نفر در شبانه روز بیشتر نمیشد، اما در هفتههای اخیر گاهی تعداد مبتلایان ثبت شده در شبانه روز به بیش از ۸۰۰ نفر هم رسیده است.
وی خاطرنشان کرد: مشکل عمدهای که در بخش بهداشت و درمان افغانستان با آن مواجه هستیم این است که در بیست سال گذشته این بخش بیش از ۹۰ درصد وابسته به کمکهای خارجی بوده است. شعار کمک کنندگان هم این بود که بخش بهداشت باید از مسایل سیاسی دور نگه داشته شود و خدمات بهداشتی و درمانی باید سر وقت به تمام نقاط کشور برسد، اما اکنون که طالبان روی کار آمده اند آنان خلاف شعارها و تعهدات خود عمل میکنند.
سخنگوی وزارت بهداشت طالبان اضافه کرد: طی چند ماه اخیر وزارت بهداشت و درمان توانسته است برای بعضی بخشها تامین کننده مالی پیدا کند که البته قراردادهای مربوطه کوتاه مدت است و مشکلات را به صورت اساسی حل نمیکند و تا زمانی که این وزارتخانه روی پای خود بایستد نیاز به کمکهای بیشتری است.