در این مطلب میخواهیم نگاهی داشته باشیم به غولآساترین غولهای بازیهای ویدیویی، غولهایی بسیار بزرگ که بعد از نابود کردنشان واقعا در پوست خود نمیگنجیدیم.
به گزارش مجله خبری نگار، یکی از دلایلی که به خاطرش عاشق بازیهای ویدیویی هستیم، این است که اجازه میدهند تا از پس چالشهایی سخت برآییم که بعد از آن حس شکستناپذیر بودن بکنیم و خب هیچ چیزی خفنتر از زمین زدن غولهای بزرگ و ترسناک نیست. برای همین در ادامه این مطلب میخواهیم نگاهی داشته باشیم به غولآساترین غولهای بازیهای ویدیویی، غولهایی بسیار بزرگ که بعد از نابود کردنشان واقعا در پوست خود نمیگنجیدیم.
درست مثل تایتانهای اساطیر یونانی، تایتان بازی Final Fantasy XV نیز همانطور که از اسمش بر میآید، بینهایت بزرگ است. این تایتان که Archaen هم نام دارد، مسئول کنترل کره زمین است و از مردمک چشمش سنگهای بزرگی پرتاب میکند. خوشبختانه بعد از آنکه تلاش میکنیم این غول بیشاخ و دم را به خاک و خون بکشانیم، او با ما دوست و همراه میشود که خب عالی است چون واقعا ترجیح میدهیم او دوستمان باشد تا دشمن.
سورا (Sora)، شخصیت اصلی سری Kingdom Hearts شاید چندان بزرگ نباشد اما یکی از بزرگترین غولهای بازی به نام دارکساید (Darkside) باعث میشود سورا در برابرش مثل یک مجسمه مینیاتوری به نظر برسد.
دارکساید یکی از سختترین غولهای این سری است که در بسیاری از نسخههای بازی از Kingdom Hearts: Chain of Memories گرفته تا Kingdom Hearts 358/2 Days و Kingdom Hearts Code حضور دارد. دارکساید واقعا بزرگ و قدرتمند است. او یک حفره بزرگ به شکل قلب روی بدنش دارد و چشمان زرد رنگش هم حتی در تاریکی برق میزند. به بیان بهتر، او خود شیطان است.
رباتهای غولآسا با قابلیتهای هستهای، این چیزی است که سری متال گیر با آن غریبه نیست. البته اگر از گیج کردنمان با پیچشهای داستانی و اتفاقات عجیب که عاشق آنها هستیم، بگذریم. متال گیر ری (Metal Gear RAY) یکی از همین رباتهای بزرگ است که خب البته خوشبختانه قابلیتهای هستهای ندارد.
ری بسیار بزرگ و کلهخر است و به منظور از بین بردن مشتقات Metal Gear REX طراحی شده، یک ربات دو پا دیگر که از نیروها و امکانات هستهای هم بهره میبرد. در طول تاریخ سری Metal Gear، ری تا به حال به چهار شکل ظاهر شده: با سرنشین، بدون سرنشین، یک نمونه ارتقا یافته بدون سرنشین با یک دم بزرگ و مدلی ناشناخته که کنترلش بر عهده کاراکتر آسلات (Ocelot) بوده است.
وقتی صحبت از اضافه وزن به میان میآید، کمتر رقیبی برای یکی از غولهای بازی Super Metroid به نام کرید (Kraid) پیدا میشود که بتواند رکورد او در چاقترین غول بازیهای ویدیویی را بشکند.
وقتی برای اولین بار کرید را میبینید، احتمالا با خودتان میگویید: «آره خب کرید بزرگه ولی نه اونقدر» تا اینکه چند ثانیه بعد این موجود فضایی سنگین وزن کامل از زیر زمین به بیرون میآید و تازه آن موقع تمام بدنش را میبینید. اطلاعات زیادی از کرید در دسترس نیست تنها میدانیم که او یک دزد فضایی بسیار بسیار بزرگ است، آنقدر غولآسا که در واقع چندین صفحه از بازی را اشغال میکند.
سری گاد آو وار هم در زمینه قرار دادن شما در برابر غولهای آسمانخراش دستی بر آتش دارد. اگر ایده کلی یک بازی محور سلاخی کردن خدایان یونانی باشد، پس میتوانید مطمئن باشید که قرار است چندین نبرد حماسی را پشت سر بگذارید. اما در کل این سری هیچ غولی بزرگتر از کرونوز در نسخه سوم نیست.
کرونوز آنقدر عظیم است که حتی مرد تنومند و بزرگی چون کریتوس در برابرش آنقدر ناچیز است که به راحتی احتمال دارد در بین انگشتان شست و اشاره این غول خرد و خاکشیر شود. وقتی کریتوس از کرونوز بالا میرود، انگار مثل این میماند که حشره کک روی بازوهای شما میخزد.
کریتوس در مقایسه با این غول چنان کوچک به نظر میرسد که یکی از تاثیرگذارترین حملاتش این است که به ناخنهایش حمله کند. اما همانطور که یک میکروب بینهایت ریز میتواند بدن یک انسان سالم را از کار بیاندازد، کریتوس هم به کرونوز ثابت میکند که اندازه آنقدر اهمیتی ندارد. ثابت کردنی که بدون خون و خونریزی هم نیست.
مهرونز دیگون (Mehrunes Dagon) یکی از پایههای ثابت سری Elder Scrolls، یک موجود بسیار عظیم و بینهایت عصبانی و عوضی است. تمام بدن این غول بزرگ قرمز زنگ بوده و خط و خطوطی روی آن نقش بسته و خب البته مهمتر از همه او چهار دست دارد، انگار که داشتن دو دست کافی نیست.
اصلیترین هدف دیگون سلطنت بر زمین، نابودی ضعیفها و به بردگی گرفتن بقیه است، واقعا آدم مهربانی به نظر میرسد مگه نه؟ خوشبختانه این غول شیطانی آنقدر که باید قدرتمند نیست و با چند ضربه حساب شده میتوانید حسابش را برسید.
کرمهای قاتل فیلم علمی تخیلی Tremors را به یاد میآورید؟ اندازه همان کرمهای وحشتناک را در ۱۰۰ ضرب کنید تا به ریفتورم (Riftworm) نسخه دوم Gears of War برسید.
این کرم خود معنای کلمه غولآساست. ابعاد این حیوان به ۱۳ تا ۱۶ کیلومتر میرسد و البته ۸۰۰ متری هم عرض آن است. در واقع این کرم ترسناک آنقدر بزرگ است که برای نابود کردنش مجبور هستید به داخلش بروید و قلبهای متعددش را با اره برقی تیکه و پاره کنید. ماموریتی که مطمئنم همه ما با اشتیاق کامل برایش داوطلب میشویم.
نمیتوان لیستی از عظیمترین غولهای بازیهای ویدیویی نوشت اما حداقل یک اژدها در آن حضور نداشته باشد و کمتر اژدهایی هم میتواند از لحاظ ابعاد و اندازه با Deathwing رقابت کند.
دثوینگ لقبهای بسیاری دارد. از لقب رسمی آن به عنوان دثوینگ نابود کننده گرفته تا Aspect of Death، The Worldbreaker و The Black Scourge. این اژدهای غولآسا آنقدری نام متسعار دارد که حتی حسادت دنریس از گیم آو ترونز را هم بر میانگیزد و ما هم مطمئن هستیم حتی مادر اژدهای گیم آو ترونز هم نمیتواند این موجود را رام کند.
متال گیر رکس و متال گیر ری را از یاد ببرید. ربات MAWLR در نسخه سوم کیلزون یک سلاح کشتار جمعی ارتشی واقعی است. البته که منکر نمیشویم بسیار علاقهمندیم تا گلاویز شدن MAWLR با یکی از رباتهای غولآسای سری متال گیر را تماشا کنیم.
MAWLR ماشینهای کشتاری با ارتفاع ۲۸۰ متر هستند که میتوانند هر نیروی زمینی و هوایی را با سلاحهای قدرتمندشان نابود کنند. این ربات غولآسا درست مثل یک ساختمان ۱۰ طبقه میماند که روی پاهایی بلند بنا شده و قدم هم بر میدارد. اگر همه اینها برایتان کافی نیست، باید اضافه کنیم این دوستان عزیز از سطوح سنگی عمودی هم میتوانند به راحتی بالا بروند.
یک سوال تستی، چه موجودی است که بیش از ۳۰۰ متر طول و صدها پای خاردار دارد و شکارش را با شاخکهایش دنبال میکند؟ اگر حدستان چشم قرمز (Red Eye) از بازی Lost Planet 2 است، تبریک میگویم. این هیولا حشره مانند که صدها چشم و دندان دارد، واقعا یکی از وحشتناکترین غولهای بازیهای ویدیویی است.
فقط کاش میشد کاراکتر ما هم در بازی در حد و اندازه کرونوز از خدای جنگ ۳ بود تا میتوانستیم این غول نخواستنی را زیر پاهایمان به راحتی له کنیم.
دیگر همه امروز میدانند که نسخه پیشین سری دارک سولز یعنی Demon’s Souls چقدر ناجوانمردانه است. از آن نوع سختها و غیرممکنها که دلتان میخواهد کنترلر کنسول را به سمت تلویزیون پرتاب کنید. اما آخرین چیزی که گیمرها در تجربه این شبیهساز مرگ تصورش را میکردند این بود که قرار است به جنگ یک سفره ماهی غولآسا بروند، آن هم در حالی که دستهای از سفره ماهیهای کوچکتر اما همچنان بزرگ دیگر هم در پشتش است.
پادشاه طوفان (Storm King) آنقدر بزرگ است که تقریبا تمامی آسمان بازی را اشغال میکند و تنها کاری که میتوانید انجام دهید این است که در پشت دیوارهای سنگی ساختمانها پناه بگیرید و در زمانهای مناسب با تیرکمان این غول را نشانه بروید. وقتی که بالاخره جمله «شیطان نابود شد» روی صفحه نقش میبندد، آن لحظه است که واقعا حس میکنیم یک نابود کننده غولهای بیشاخ و دم هستیم، البته از نوع سفره ماهی.
همانطور که از اسم بازی بر میآید، Shadow of the Colossus تماما در مورد سلاخی کردن هیولاهای تهمتن و دیوپیکر (همان Colossal) است. تقریبا این تمامی کاریست که در این بازی انحصاری پلی استیشن ۲ انجام میدهید.
Shadow of Colossus اولین عنوانی بود که باعث شد حس کنیم خیلی کوچک هستیم. دنیای بازی بسیار بزرگ و جهانباز بود، اتمسفر و داستان هر دو مینیمالیستی بودند و هیچی به اندازه جدال با یکی از غولهای بازی باعث نمیشد بفهمیم که در این جهان چقدر ناچیز هستیم.
تمامی غولها و باسفایتهای بازی عظیم و سخت هستند. منظورمان واقعا بزرگ است. حتی کوچیکترین کالسیها هم همچنان دیوپیکر هستند. شکست دادن این غولها معمولا به تفکر هوشمندانه و بالا رفتن از بدنشان نیاز دارد.
شاید چیزی که بیشتر از همه Shadow of the Colossus را متفاوت و خاص میسازد این است که بعد از نابود کردن هر کدام از این دیوپیکرها احساس خوشایندی بهمان دست نمیدهد، معمولا شکست آنها تجربهای نسبتا ناراحت کننده است که باعث میشود بیشتر به قاتلین شبیه شویم. در هر صورت Shadow of the Colossus یکی از آن تجربههای بینظیری است که نباید آن را از دست بدهید. نسخه ریمستر شده بازی هم روی پلی استیشن ۴ عرضه شده. به نظر شما چه غولهای بزرگ دیگری هستند که جایشان در این لیست خالی است؟
منبع: ویجیاتو