مجله خبری-سبک زندگی نگار: ناسا از ستارگان، کهکشانها و ابرهای گازی در سراسر جهان عکسهای خوبی میگیرد. اما این آژانس دارای تلسکوپهایی است که در فضا شناور هستند که این کار را کمی راحتتر میکنند. میگل کلارو، عکاس نجومی پرتغالی، تمام پرترههای خود را از زمین میگیرد. کلارو تمام تلاش خود را میکند تا قطعات آسمان شب را به تصویر بکشد حتی گاهی بیش از ۵ ساعت برای تهیه این تصاویر زمان صرف کرده است. ناسا به طور منظم کارهای کلارو را به عنوان تصویر نجوم روز به نمایش میگذارد.
Simeis ۱۴۷، یا سحابی اسپاگتی؛ ویژگیهای ویسپی که با فیلترهای عکاسی قابل مشاهده هستند در اطراف محل انفجار ستاره باقی ماندهاند. ستاره نوترونی در حال چرخش از بقایای یک انفجار بوده و پر از اتمهای متراکم است که به آنها «ماکارونی هستهای» گفته میشود.
دنباله دار Neowise، در ژوئیه سال ۲۰۲۰ پدیدار شده است. این تصویر حالتی را نشان میدهد که یونها از هسته دنباله دار جدا میشوند و رگه آبی ایجاد میکنند، نور خورشید از ذرات گرد و غبار منعکس میشود که به دنباله دوم و ضعیفتر دفع میشود.
گرداب کهکشان M ۵۱؛ شاخههای مارپیچ کهکشان در سمت راست از گاز با چگالی بالاتر ساخته شده است و ستاره تولید میکند در حالی که کهکشان کوچکتر در سمت چپ NGC ۵۱۹۵، از صدها میلیون سال قبل در حال مهاجرت است.
NGC ۱۹۷۷؛ این ابر که اغلب «سحابی مرد در حال اجرا» نامیده میشود، سه جرم آسمانی NGC ۱۹۷۳، ۱۹۷۵ و ۱۹۷۷ است که در اطراف یک سایه بنفش جمع میشوند. این شکل از ابرهای غبار غلیظ ساخته شده است که نور ستاره را از پشت مسدود میکند.
این پالت رنگارنگ در فاصله ۴۰۰ سال نوری از ما قرار دارد که یکی از نزدیکترین مناطق ستاره ساز به زمین است. سحابی که باعث پرتاب نور ستارههای مجاور میشود، رنگ آبی را ایجاد میکند در حالی که گازهای انرژی دهنده رنگ قرمز را منتشر میکنند.
سحابی مخروطی و خوشه درخت کریسمس؛ در سمت راست با اشاره به مرکز آبی، سحابی مخروطی نهفته شده یک قیف گاز است که ستارههای در حال رشد را نگه داشته است. ستاره معلق در بالای نوک مخروط گوشهای از گروه مثلثی درخت کریسمس را نشان میدهد.
ما ۲۶۰۰۰ سال نوری از هسته کهکشان خود فاصله داریم که بدون دوربین یا تلسکوپ به سختی قابل دیدن است.
طبق افسانههای یونان خوشه Pleiades که در سمت چپ وجود دارد پس از تبدیل هفت خواهر به ستاره شکل گرفت.
درخشانترین ستاره این تصویر متعلق به کمربند Orion است و در سمت راست آن ابر سیاه شوم سحابی Horsehead قرار دارد. مانند سحابی مخروط، این تشکیل گاز باعث رشد ستارهها میشود.