یک داروی قدیمی و رایج فشار خون ممکن است رشد تومور‌های بدخیم مغز را محدود کند

به گزارش مجله خبری نگار، در هفتاد سال گذشته، هیدرالازین یک داروی اصلی برای درمان فشار خون بالا، به ویژه در موارد پره اکلامپسی تهدید کننده زندگی (یک بیماری مرتبط با بارداری که با فشار خون بالا و پروتئین در ادرار پس از هفته بیستم بارداری مشخص می‌شود) بوده است. با وجود استفاده گسترده از آن، مکانیسم مولکولی عمل آن همچنان یک راز باقی مانده است و درک ما از چگونگی بهبود اثربخشی و ایمنی آن و همچنین کاربرد بالقوه آن در درمان سایر بیماری‌ها را محدود می‌کند.

در یک مطالعه جدید، محققان دریافتند که هیدرالازین نه تنها فشار خون بالا را درمان می‌کند، بلکه می‌تواند رشد تومور‌های مغزی تهاجمی را نیز متوقف کند. این یافته‌ها راه‌های جدیدی را برای درک چگونگی کاربرد‌های غیرمنتظره درمان‌های قدیمی در پزشکی باز می‌کند.

کیوسوکه شیشیکورا، پزشک و محقق دانشگاه پنسیلوانیا، می‌گوید: «هیدرالاسین یکی از اولین گشادکننده‌های عروق است که توسعه یافته و همچنان یک درمان کلیدی برای پره‌اکلامپسی، اختلالی که باعث درصد قابل توجهی از مرگ و میر مادران در سراسر جهان می‌شود، می‌باشد. تاکنون، هیچ کس دقیقاً نمی‌دانست که این دارو در سطح مولکولی چگونه عمل می‌کند. اما ما موفق شده‌ایم این راز را حل کنیم.»

"هیدرالازین" چگونه عمل می‌کند؟

اثر هیدرالازین بر اساس مسدود کردن آنزیمی به نام ۲-آمینواتانتیول دئوکسیژناز (ADO) است که به سطح اکسیژن در بافت‌ها واکنش نشان می‌دهد. این آنزیم به عنوان یک "حسگر" در رگ‌های خونی عمل می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد که چه زمانی منقبض شوند.

مگان متیوز، محقق دانشگاه پنسیلوانیا، توضیح می‌دهد: «آنزیم ADO مانند زنگ خطری است که بدن را از کمبود اکسیژن مطلع می‌کند. در حالی که اکثر فرآیند‌های بیولوژیکی برای واکنش به زمان طولانی نیاز دارند، ADO خیلی سریع از این فرآیند‌ها عبور می‌کند.»

با مسدود کردن این آنزیم، هیدرالازین زنگ خطر کمبود اکسیژن را خاموش می‌کند. در نتیجه، پروتئین‌هایی که آنزیم تجزیه می‌کند پایدار می‌مانند و منجر به کاهش سطح کلسیم در سلول‌ها می‌شوند که یک عامل کلیدی در تن رگ‌های خونی است. این کاهش کلسیم باعث شل شدن عضلات صاف در دیواره رگ‌ها می‌شود و در نتیجه باعث گشاد شدن عروق و افت فشار خون می‌شود.

از پره اکلامپسی تا درمان تومور مغزی

پیش از این کشف، متخصصان سرطان اظهار داشتند که آنزیم ADO ممکن است در سرطان مغز، به ویژه در تومور‌هایی مانند گلیوبلاستوما که در محیط‌های کم اکسیژن رشد می‌کنند، نقش داشته باشد. مطالعات نشان داده بود که افزایش سطح ADO و متابولیت‌های آن با افزایش شدت بیماری مرتبط است، و محققان را به این گمان سوق داد که مهار این آنزیم می‌تواند یک درمان مؤثر باشد.

برای آزمایش این فرضیه، شیشیکورا با بیوشیمیست‌های دانشگاه تگزاس همکاری کرد که از تکنیک‌های پیشرفته‌ای مانند کریستالوگرافی اشعه ایکس برای تصویربرداری از هیدرالازین در هنگام اتصال به آنزیم ADO استفاده کردند.

این تیم دریافت که مسیر ADO نه تنها انقباض رگ‌های خونی را تنظیم می‌کند، بلکه به سلول‌های تومور نیز کمک می‌کند تا در محیط‌های کم اکسیژن زنده بمانند. برخلاف شیمی‌درمانی که هدف آن نابودی مستقیم سلول‌های سرطانی است، هیدرالازین حلقه حسگر اکسیژن را مختل می‌کند و منجر به "پیری" سلول‌های سرطانی می‌شود و آنها را قادر به تقسیم نمی‌کند و بنابراین رشد تومور را بدون ایجاد التهاب یا مقاومت متوقف می‌کند.

محققان اکنون در حال کار بر روی توسعه مهارکننده‌های جدید ADO هستند که توانایی بیشتری در هدف قرار دادن بافت‌های خاص دارند، ضمن اینکه توانایی دارو در عبور از سد خونی-مغزی را تضمین می‌کنند. (هدف، هدف قرار دادن مؤثر بافت تومور بدون تأثیر بر بافت سالم است.)

این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.

منبع: مدیکال اکسپرس