حضور در طبیعت چه تاثیری بر سلامت روان دارد؟

به گزارش مجله خبری نگار/ایتنا،با فرارسیدن فصل زمستان و کاهش محسوس دما و نور خورشید، شاهد بروز علائمی مانند افسردگی و کاهش انرژی در میان بسیاری از افراد هستیم؛ پدیده‌ای که از آن با عنوان «اختلال عاطفی فصلی» یاد می‌شود. با این حال، مطالعات متعدد تأکید دارند که ارتباط مستمر با طبیعت، حتی در سردترین روزها، می‌تواند راهکاری قدرتمند برای ارتقای بهداشت روان باشد.

پارک‌ها، فضا‌های سبز شهری، ارتفاعات و دیگر محیط‌های طبیعی، با فراهم آوردن تجربیات حسی غنی، نه تنها موجب آرامش ذهن می‌شوند، بلکه کیفیت خواب را بهبود بخشیده و احساس تعلق و ارتباط با جهان پیرامون را تقویت می‌کنند.

پیوند طبیعت و روان: دیدگاه متخصصان

«میشل موسکوویتز» و «جسیکا مگیدسون»، روانشناسان برجسته، در گفت‌و‌گو با روزنامه یواس‌اِی تودِی خاطرنشان کردند: «خروج از فضای بسته و انتقال فعالیت‌های مراقبت از روان به محیط‌های طبیعی، می‌تواند نتایج درمان را تسریع کند و علاوه بر این، به حفظ سلامت روان درمانگران نیز کمک شایانی می‌کند.»

حتی بدون حضور درمانگر، مواجهه با طبیعت، مزایای اثبات‌شده‌ای برای سلامت عاطفی انسان در پی دارد.

پنج راهکار علمی برای بهره‌مندی از طبیعت در روز‌های سرد سال

۱. پذیرش ناراحتی‌های جزیی:

اگرچه سرمای هوا، وزش باد یا بارش باران ممکن است مانعی برای خروج از خانه به نظر برسد، اما با انتخاب پوشاک مناسب می‌توان با هر شرایط آب‌وهویی مواجه شد. تجربه این ناراحتی‌های کنترل‌شده، به فرد کمک می‌کند تا نسبت به افکار و احساسات خود آگاهی بیشتری پیدا کند و دریچه‌ای به سوی تجربیات جدید گشوده شود.

۲. تمرین آگاهی حسی:

طبیعت، غنی‌ترین بستر برای تحریک حواس پنجگانه است. مشاهده رنگ برگ‌ها، شنیدن آواز پرندگان، استشمام عطر خاک‌تر یا احساس نسیم بر روی پوست، همگی موجب بازگشت ذهن به «لحظه حال» و تقویت تمرکز و آرامش درونی می‌شوند.

۳. تجربه شگفتی:

احساس شگفت‌زدگی، بینشی تازه به فرد می‌بخشد و چرخه تفکرات تکراری و نگرانی‌ها را می‌شکند. برای تجربه این حس، نیازی به دیدن مناظر خارق‌العاده نیست؛ تماشای آسمان پرستاره شب، مشاهده لانه یک پرنده یا ریزش آرام برگ‌های درختان نیز می‌توانند شگفتی‌آفرین باشند.

۴. پیاده‌روی فکری:

قدم زدن در دل طبیعت، به پالایش ذهن از مشغله‌های روزمره و تقویت خلاقیت منجر می‌شود. تماشای جریان آب رودخانه یا پرواز پرندگان، به‌عنوان نمادی از رهایی، می‌تواند راهکاری نمادین برای رها کردن نگرانی‌ها باشد.

۵. تقویت تعاملات اجتماعی:

گذراندن اوقات در طبیعت به همراه دوستان یا اعضای خانواده، مزایای روانی محیط‌های طبیعی را با فواید تعامل اجتماعی ترکیب می‌کند. پیاده‌روی گروهی، بازی در فضای باز یا نشستن دور یک آتش کوچک، نه تنها به بهبود خلق‌وخو کمک می‌کند، بلکه سبب تحکیم روابط و کاهش احساس تنهایی می‌شود.

سخن پایانی

حتی در شرایطی که ماندن در خانه گزینه ساده‌تری به نظر می‌رسد، یک خروج کوتاه و برنامه‌ریزی‌شده می‌تواند تأثیری چشمگیر در تغییر حال‌وهوای فرد داشته باشد. چه به تنهایی و چه در جمع، ارتباط با طبیعت، سلاحی کارآمد برای مقابله با افسردگی فصلی، بازیابی انرژی و بازگشت به آرامش ازدست‌رفته است.