به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از دانشمندان کشف کردند که سویههای وبا از دودمان WASA (غرب آفریقا، آمریکای جنوبی)، که مسئول همهگیری در آمریکای لاتین هستند، ژنهای منحصر به فردی را به دست آوردهاند که در برابر ویروسها محافظت میکنند. این ژنها به آنها اجازه دادند در جایی که سایر سویههای وبا از بین میروند، زنده بمانند. این مطالعه در مجله Nature Microbiology منتشر شده است.
ما تمایل داریم وبا را با آب آلوده و شیوع بیماری در مناطق آسیبپذیر مرتبط بدانیم. اما در سطح مولکولی، باکتریهای ویبریو کلرا جنگی خاموش، اما شدید را آغاز میکنند - نه تنها علیه آنتیبیوتیکها، بلکه علیه فاژهایی که آنها را نابود میکنند. این ویروسها میتوانند با کشتن باکتریهای وبا قبل از گسترش آنها، شیوع بیماری را مهار کنند.
در یک مطالعه جدید، دانشمندان فاش کردهاند که چگونه یک دودمان از باکتریهای وبا در این جنگ پیروز شد و چرا شیوع وبا در پرو و دیگر کشورهای آمریکای لاتین در دهه ۱۹۹۰ به ابعاد فاجعهباری رسید.
این تیم توجه ویژهای به ویروس ICP۱، یک "شکارچی" وبا که در بنگلادش رایج است و عامل مهمی در محدود کردن همهگیریها محسوب میشود، داشت. معلوم شد که گونههای پرویی کاملاً در برابر آن مقاوم هستند. راز این موضوع در دو ناحیه از ژنوم آنها نهفته است: به اصطلاح پروفاژ WASA-۱ و جزیره VSP-II. این نواحی سیستمهای دفاعی را رمزگذاری میکنند که مانند سیستم ایمنی باکتریایی عمل میکنند.
یکی از آنها، سیستم WonAB، مکانیسم "عفونت بینتیجه" را آغاز میکند - باکتری آلوده خود را قربانی میکند تا از تکثیر فاژ جلوگیری کند. سیستم دیگر، GrwAB، ویروسهایی با DNA اصلاحشده را شناسایی میکند و VcSduA محافظت بیشتری در برابر سایر خانوادههای ویروسی فراهم میکند.
در واقع، سویههای WASA دارای زرادخانه کاملی از عوامل ضد فاژ هستند که آنها را به ویژه مقاوم میکند و در نتیجه، قادر به ایجاد اپیدمیهای گسترده است.
به گفته نویسندگان، این کشف نه تنها برای درک شیوع بیماریهای گذشته، بلکه برای پیشگیری از شیوع بیماریهای آینده نیز مهم است. با افزایش علاقه به فاژدرمانی به عنوان جایگزینی برای آنتیبیوتیکها، بررسی چگونگی تکامل باکتریها برای مبارزه با ویروسها بسیار مهم میشود.