به گزارش مجله خبری نگار، در مطالعهای که اخیراً در مجله Nutrients منتشر شده است، محققان ارتباطی بین پایبندی مادر به رژیم غذایی مدیترانهای (MedDiet) در دوران بارداری و خطر ابتلای کودکان به اضافه وزن یا چاقی در چهار سال بعد شناسایی کردند. *
اپیدمی چاقی دوران کودکی یک مشکل بهداشت جهانی است که میلیونها کودک زیر پنج سال را تحت تأثیر قرار میدهد و باعث بیماریهای روانی مرتبط، عزت نفس پایین، اختلالات رفتاری و عاطفی و بیماریهای قلبی عروقی و سرطان در درازمدت میشود.
علاوه بر این، گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO) بر اهمیت تعادل تغذیهای قبل از تولد در جلوگیری از چاقی دوران کودکی تأکید میکند.
پایبندی دقیق مادران به رژیم غذایی مدیترانهای در دوران بارداری میتواند یک استراتژی امیدوارکننده برای شناسایی خطرات احتمالی چاقی دوران کودکی باشد. پایبندی دقیقتر به این رژیم غذایی فواید سلامتی بیشماری برای مادر و کودک دارد.
با این حال، مطالعاتی که اثرات رژیم غذایی قبل از تولد بر چاقی دوران کودکی را بررسی میکنند، اندک هستند و نتایج متفاوتی به دست میدهند و نیاز به تحقیقات بیشتر دارند.
در مطالعه حاضر، محققان بررسی کردند که آیا پایبندی مادر به رژیم غذایی MedDiet با چاقی در کودکان چهار ساله مرتبط است یا خیر و تأثیر عوامل مادری را بر این ارتباط ارزیابی کردند.
تیم تجزیه و تحلیل شامل ۲۷۲ جفت مادر و کودک از مطالعه Ensayo ClInico Para Supplementar con Hierro a EmbarazadaS (ECLIPSES) بود.
پیامد اولیه مطالعه، اضافه وزن یا چاقی کودک بر اساس امتیاز z شاخص توده بدنی (BMI) مختص سن و جنس بالاتر از صدک ۸۵ با استفاده از استانداردهای رشد کودک سازمان بهداشت جهانی بود.
محققان دادههای پایه در مورد مادر را از پرسشنامههایی که در طول مصاحبههای حضوری در زمان استخدام انجام شده بود، از جمله سابقه پزشکی، سن، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی-اجتماعی، فعالیت بدنی، وضعیت سیگار کشیدن و مصرف الکل، به دست آوردند.
آنها علاوه بر سن حاملگی در زمان تولد و نوع زایمان، دادههایی در مورد متغیرهای مرتبط با کودک، از جمله جنسیت، قد و وزن هنگام تولد، به دست آوردند.
این تیم رژیم غذایی دوران بارداری را با استفاده از پرسشنامههای استاندارد ۴۵ مادهای بسامد خوراک (FFQ) در هفتههای ۱۲، ۲۴ و ۳۶ بارداری ارزیابی و نمرات نسبی MedDiet (rMedDiet) را محاسبه کردند. آنها قد و وزن فرزندان را در چهار سالگی اندازهگیری کردند.
آنها کل کالری دریافتی روزانه را با استفاده از جدول غذایی REGAL تخمین زدند و وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانوار را با استفاده از طبقهبندی مشاغل کاتالان (CCO-۲۰۱۱) تعیین کردند.
محققان فعالیت بدنی را با استفاده از پرسشنامه بینالمللی فعالیت بدنی (IPAQ) ارزیابی کردند و افزایش وزن بارداری (GWG) را با استفاده از دستورالعملهای موسسه پزشکی (IOM) در سال ۲۰۰۹ طبقهبندی کردند.
آنها مدلسازی رگرسیون لجستیک چند متغیره را برای تعیین نسبت شانس (OR) برای ارتباط بین رژیم غذایی دوران بارداری و چاقی دوران کودکی انجام دادند.
کارآزمایی بالینی تصادفی ECLIPSES از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ در تاراگونا، اسپانیا، برای ارزیابی اثربخشی مکمل آهن در دوزهای مختلف، با در نظر گرفتن سطح هموگلوبین اولیه در اوایل بارداری و وضعیت آهن مادر در پایان بارداری انجام شد.
ماماهای مراقبتهای اولیه، ۷۹۱ زن باردار بالای ۱۸ سال را در طول اولین ویزیت دوران بارداری (قبل از ۱۲ هفته بارداری) برای شرکت در این مطالعه استخدام کردند.
میانگین سن مادران ۳۲ سال بود؛ ۷۰٪ آنها ۳۰ سال یا بیشتر سن داشتند و ۴۲٪ چاق یا دارای اضافه وزن بودند و شاخص توده بدنی آنها ۲۵ کیلوگرم بر متر مربع یا بیشتر بود.
اکثریت (۸۶٪) مادران اسپانیایی بودند، ۴۴٪ تحصیلات عالی داشتند، ۲۲٪ وضعیت اقتصادی-اجتماعی بالایی داشتند و ۱۷٪ در دوران بارداری سیگار میکشیدند. در میان مادران، ۲۹٪ پایبندی کمی به رژیم غذایی مدیترانهای نشان دادند، در حالی که ۲۳٪ پایبندی بالایی نشان دادند.
میانگین امتیاز rMedDiet قبل از تولد ۹.۸۰ بود و ۲۶ ٪ از فرزندان در چهار سالگی دارای اضافه وزن یا چاقی بودند و شیوع چاقی در بین پسران (۶۳ ٪) بیشتر از دختران (۳۷ ٪) بود.
این تیم تفاوتهای آنتروپومتریک قابل توجهی (قد، وزن و شاخص توده بدنی) بسته به جنسیت مشاهده کرد. میانگین شاخص توده بدنی و وزن بدن فرزندان در چهار سالگی به ترتیب ۱۶ کیلوگرم بر متر مربع و ۱۸ کیلوگرم بود.
مردان وزن (۱۹ در مقابل ۱۷ کیلوگرم)، شاخص توده بدنی (۱۶ در مقابل ۱۵.۶)، امتیاز z وزن برای سن (۰.۵ در مقابل ۰.۱) و امتیاز z شاخص توده بدنی (۰.۷ در مقابل ۰.۲) بالاتری نسبت به زنان داشتند.
اضافه وزن/چاقی در میان فرزندان مادرانی که تحصیلات دانشگاهی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالاتر و نمرات rMedDiet بارداری بالاتری داشتند، کمتر شایع بود.
پس از تعدیل متغیرهای مخدوشکنندهی بالقوه، تیم تحقیق دریافت که پایبندی بیشتر به رژیم غذایی MedDiet در دوران بارداری با کاهش خطر اضافه وزن یا چاقی در کودک مرتبط است (OR برای بالاترین و پایینترین چارک، ۰.۳).
آنها هنگام طبقهبندی بر اساس سن مادر، شاخص توده بدنی (BMI) در اوایل بارداری، سطح تحصیلات، وضعیت سیگار کشیدن، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و GWG به نتایج مشابهی دست یافتند.
پس از تعدیل عوامل مخدوشکننده، تیم تحقیقاتی دریافت که هر امتیاز افزایش در امتیاز MedDiet قبل از تولد با ۱۹٪ کاهش خطر اضافه وزن یا چاقی در کودکان چهار ساله همراه است (OR، ۰.۸).
سیگار کشیدن (OR، ۲.۵)، اضافه وزن قبل از بارداری (OR، ۲.۵) یا چاقی (OR، ۲.۶) و GWG بیش از حد (OR، ۲.۹) به طور قابل توجهی با اضافه وزن یا چاقی در کودکان در سن چهار سالگی مرتبط بودند.
اثر محافظتی MedDiet بر وزن فرزندان در بین زنان باردار زیر ۳۰ سال که در دوران بارداری اولیه اضافه وزن یا چاقی داشتند، در کسانی که سیگار نمیکشیدند و در زنانی که وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایینی داشتند، بیشتر بود.
به طور کلی، نتایج مطالعه نشان داد که پایبندی بیشتر به رژیم غذایی مدیترانهای در دوران قبل از تولد با کاهش کمتر اضافه وزن/چاقی در کودکان چهار سال بعد، به ویژه در میان مادران تحصیلکرده دانشگاهی زیر ۳۰ سال با پیشینه اجتماعی-اقتصادی پایین که سیگار نمیکشیدند، مرتبط بود. تحقیقات آینده میتواند بررسی کند که آیا این ارتباط در مراحل مختلف زندگی همچنان ادامه دارد یا خیر.
*این اطلاعات صرفاً جهت اطلاعرسانی ارائه شده و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها نمیباشد.