انکونکو، دوست همه فن حریف تورام که با بادکنک جشن می‌گیرد

به گزارش مجله خبری نگار، بازیکنانی هستند که گل می‌زنند. بازیکنانی که پاس گل می‌دهند. دیگران که می‌دوند؛ و سپس، کسانی هستند که می‌توانند هر کاری را که ذکر شد انجام دهند (و آن را به خوبی انجام دهند). کریستوفر آلن انکونکو دقیقاً همان نوع مهاجم، مهاجم دوم، وینگر است. او را هر کجا که می‌خواهید قرار دهید. علامت تجاری او؟ یک بادکنک آبی برای باد کردن به عنوان شادی. "این برای پسرم است. او آنها را دوست دارد، بنابراین وقتی گل می‌زنم، گل را اینگونه به او تقدیم می‌کنم. "

الهام‌بخش، برون‌گرا در زمین (و در ظاهرش)، التقاطی: سه صفت، یک گل. دوست مارکوس تورام، اینتر میلان اکنون می‌تواند در آینده او باشد.

وقتی او یک استعداد جوان بود، همه او را لایق رسیدن به اوج می‌دانستند: امروز او محکم و ضروری است. انکونکو مثل یک جفت کفش نایک است: هر کجا که او را بگذارید، همیشه خوب به نظر می‌رسد و هرگز پیر نمی‌شود.

یک نقص؟ مصدومیت. شاید هم به دلیل شرایط جسمی که تهدیدی برای حرفه او بود. او که در کودکی - به دلیل قد تنها ۱.۴۵ متر - توسط باشگاه‌های لنس، لو آور و موناکو طرد شده بود، امضای قرارداد با پاری سن ژرمن انتقام شخصی او از کسانی بود که هرگز به او ایمان نداشتند.

پاریس، لایپزیگ، لندن: تور اروپایی Nkunku

اگر در لاگنی-سور-مارن متولد شده‌اید، می‌توانید برای گردشگران رویداد‌هایی ترتیب دهید یا فوتبالیست شوید: انکونکو و پل پوگبا (که او هم در آن روستا متولد شده) بازی فوتبال را انتخاب کردند. تجربه پاریسی‌ها با پاری سن ژرمن یک رقابت دائمی است: «من مطمئنم که می‌توانستم تاثیرگذار باشم، می‌توانستم دقایق بیشتری در زمین بازی کنم. یک سال بود که می‌دانستم باید بروم، اما توخل به من گفت که روی من حساب می‌کند. اوضاع آنطور که امیدوار بودم پیش نرفت، اما احساس نمی‌کنم که شکست خورده‌ام. حیف شد، چون احساس می‌کردم می‌توانم نقشی در این تیم داشته باشم و حتی رویای کاپیتانی پاری سن ژرمن را در سر می‌پروراندم.» امید‌ها و آرزو‌های یک نوجوان سیزده ساله توسط ستاره‌های تیم اصلی که دستمزد‌های گزافی دریافت می‌کنند، خفه می‌شود.

کم پیش می‌آید که انکونکو بازی کند. لایپزیگ روی او شرط‌بندی سنگینی کرده است. آیا این قمار موفقیت‌آمیز بود؟ تیتر روزنامه اشپیگل در سال ۲۰۲۰ هرگونه شکی را برطرف کرد: «بهترین بازیکن لیگ نه از بایرن است و نه از دورتموند.» این بازیکن نه لواندوفسکی است و نه حتی هالند، بلکه کسی جز کریستوفر انکونکو نیست. سپس تماس (و پول، پول زیاد) از چلسی می‌رسد: آبی‌ها بیش از ۶۰ میلیون یورو سرمایه‌گذاری می‌کنند. انکونکو ارزش هر پنی را دارد، اما در انگلیس آنطور که انتظار می‌رود عمل نمی‌کند؛ و یک بار دیگر، مصدومیت‌ها یک ترفند بد بازی می‌کنند.

کریستوفر نکونکو

چرا اینتر باید روی او تمرکز کند؟

اما چرا چیوو باید انکونکو را انتخاب کند؟ پویا و مؤثر در مقابل دروازه (۱۱۳ گل در کمی بیش از ۳۵۰ بازی)، از نظر فنی بی‌نظیر. این بازیکن متولد ۲۰۰۰ دارای ویژگی‌هایی است که هیچ یک از مهاجمان نراتزوری ندارند.

او جناح راست را ترجیح می‌دهد، اما می‌تواند خودش را در سراسر زمین پخش کند؛ و بعد نوبت به دریبل‌زنی و پاس‌های (برنده) او می‌رسد: ۷۱ پاس گل او تصادفی نیست. در پستی که عمدتاً ایستا است، مثل پست اینتر، انکونکو می‌تواند سرعت و غیرقابل پیش‌بینی بودن را به تیم بیاورد.

اینتر، چیوو

شکل‌پذیری

هر جایی که او را قرار دهید، بازی می‌کند؛ و او هم خوب عمل می‌کند. از مهاجم مرکزی گرفته تا هافبک تهاجمی، از وینگر گرفته تا مدافع کناری. انکونکو همه چیز را امتحان کرده است؛ و نتایج همیشه از نظر کیفیت و کمیت متفاوت است. پست مورد علاقه‌اش؟ داده‌ها نشان می‌دهد مهاجم دوم.

او هر چقدر هم که از نظر فیزیکی قوی باشد، ضعیف است. درست مثل دوستش تورام، که در دوران حضورش در بروسیا مونشن گلادباخ، به دلیل مصدومیت مستعد از دست دادن چند بازی بیش از حد بود. انکونکو در دو سال گذشته ۵۴ بازی (بین چلسی و تیم ملی فرانسه) را از دست داده است. اما وقتی بازی می‌کند، همیشه ردپای خود را به جا می‌گذارد. با یک پاس گل، یک گل و یک بادکنک آبی برای باد کردن.