به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه علوم و فناوری نروژ دریافتهاند که ترکیب تنهایی و ثبات روانی پایین در نوجوانی، خطر ابتلا به اضطراب و افسردگی را در مراحل بعدی زندگی به طور قابل توجهی افزایش میدهد. این تحقیق در مجله روانپزشکی اجتماعی و اپیدمیولوژی روانپزشکی (SPPE) منتشر شده است.
تابآوری روانی توانایی فرد در مقابله با مشکلات و استرسهای عاطفی است. نوجوانانی که تابآوری پایینی دارند، سازگاری بدتری با استرس دارند و تنهایی اوضاع را بدتر میکند.
نایان دیپاک پارلیکار، دانشجوی دکترا در بخش بهداشت عمومی و پرستاری دانشگاه علوم و فناوری نروژ و نویسنده این مطالعه، گفت: «ما بررسی کردیم که چگونه تنهایی در نوجوانی - به تنهایی و در ترکیب با تابآوری پایین - بر سلامت روان در بزرگسالی تأثیر میگذارد.»
نتایج نشان داد نوجوانانی که هم تنهایی و هم تحمل استرس پایین را تجربه میکنند، در گروه آسیبپذیرتری قرار دارند. در مقایسه با سایر نوجوانان (مثلاً کسانی که فقط تنهایی یا فقط تحمل استرس پایین را تجربه میکنند)، آنها در معرض خطر قابل توجهی بالاتر ابتلا به افسردگی و اختلالات اضطرابی هستند.
پارلیکار افزود: «دادههای ما اهمیت شناسایی زودهنگام این نوجوانان و مداخله سریع را برجسته میکند.»
به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، محققان پیشنهاد میکنند برنامههایی در مدرسه برای توسعه مهارتهای اجتماعی و ایجاد تابآوری و همچنین استفاده از رویکردهای رواندرمانی مانند درمان شناختی رفتاری، متناسب با ویژگیهای نوجوانان، اجرا شود.
قبلاً روشی ساده برای بهبود حافظه و توجه نامگذاری شده بود.