به گزارش مجله خبری نگار، آنتیاکسیدانها مانند محافظان کوچکی هستند که سلولهای شما را از آسیب محافظت میکنند. این ترکیبات قدرتمند که در بسیاری از میوهها، سبزیجات، آجیل و حتی شکلات تلخ یافت میشوند، نقش بزرگی در حفظ سلامت و پیشگیری از بیماریهای مزمن دارند. اما آنها چگونه کار میکنند و علم در مورد فواید آنها چه میگوید؟ *
بدن انسان دائماً مورد حمله مولکولهای مضری به نام رادیکالهای آزاد قرار دارد. این مولکولهای ناپایدار میتوانند به سلولها، پروتئینها و حتی DNA آسیب برسانند.
رادیکالهای آزاد به طور طبیعی از طریق فرآیندهایی مانند متابولیسم در بدن تولید میشوند، اما میتوانند در اثر عواملی مانند آلودگی، سیگار کشیدن و غذاهای ناسالم نیز ایجاد شوند.
با تجمع رادیکالهای آزاد، استرس اکسیداتیو ایجاد میشود که با بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی، سرطان، دیابت و آلزایمر مرتبط است.
اینجاست که آنتیاکسیدانها وارد عمل میشوند. آنها رادیکالهای آزاد را خنثی میکنند و از آسیب رساندن آنها جلوگیری میکنند. آنتیاکسیدانها نمیتوانند جلوی همه رادیکالهای آزاد را بگیرند، اما به حفظ تعادلی کمک میکنند که خطر ابتلا به بیماریهای مزمن را کاهش میدهد.
مطالعات نشان دادهاند که رژیمهای غذایی سرشار از آنتیاکسیدان با سلامت بهتر مرتبط هستند. به عنوان مثال، مطالعهای که در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شد، نشان داد افرادی که غذاهای غنی از آنتیاکسیدان بیشتری مصرف میکنند، خطر ابتلا به بیماری قلبی کمتری دارند.
آنتیاکسیدانهایی مانند ویتامین C، ویتامین E و بتاکاروتن به ویژه مفید هستند. ویتامین C که در مرکبات و فلفل دلمهای یافت میشود، به محافظت از رگهای خونی و کاهش التهاب کمک میکند.
ویتامین E که در آجیل و دانهها یافت میشود، سلولها را از آسیب اکسیداتیو محافظت میکند. بتاکاروتن که در هویج و سیبزمینی شیرین یافت میشود، از سلامت چشم پشتیبانی میکند و سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند.
پلی فنولها گروه مهم دیگری از آنتیاکسیدانها هستند. آنها در غذاهایی مانند انواع توتها، چای سبز و شکلات تلخ یافت میشوند. تحقیقات نشان داده است که پلی فنولها میتوانند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کاهش داده و سلامت مغز را بهبود بخشند.
برای مثال، یک بررسی منتشر شده در مجله Nutrients نشان داد افرادی که غذاهای غنی از پلی فنول بیشتری مصرف میکنند، فشار خون پایینتر و سطح کلسترول سالمتری دارند.
به طور خاص، چای سبز سرشار از آنتیاکسیدانهایی به نام کاتچین است که سلامت قلب را بهبود بخشیده و التهاب را کاهش میدهد.
آنتیاکسیدانها همچنین برای پیشگیری از سرطان مهم هستند. اگرچه آنها درمان قطعی نیستند، اما به محافظت از سلولها در برابر آسیب DNA که میتواند منجر به سرطان شود، کمک میکنند.
مطالعهای که در مجله Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention منتشر شد، نشان داد افرادی که رژیم غذایی آنها سرشار از آنتیاکسیدانها، به ویژه میوهها و سبزیجات است، خطر ابتلا به برخی سرطانها، از جمله سرطان ریه و روده بزرگ، در آنها کمتر است.
در دیابت، استرس اکسیداتیو نقش عمدهای در آسیب رساندن به رگهای خونی و اعصاب دارد که منجر به عوارض میشود. آنتیاکسیدانها میتوانند با کاهش این آسیب کمک کنند.
یک مطالعه منتشر شده در مجله Diabetes Care نشان داد که آنتی اکسیدانهایی مانند اسید آلفا لیپوئیک که در اسفناج و کلم بروکلی یافت میشوند، کنترل قند خون را بهبود بخشیده و استرس اکسیداتیو را در افراد مبتلا به دیابت کاهش میدهند.
آنتیاکسیدانها برای سلامت مغز نیز مهم هستند. تصور میشود استرس اکسیداتیو در بیماری آلزایمر و سایر بیماریهای عصبی نقش دارد.
یک مطالعه در مجله بیماری آلزایمر نشان داد افرادی که سطح بالاتری از آنتیاکسیدان در خون خود دارند، حافظه و عملکرد شناختی بهتری دارند. غذاهایی مانند انواع توتها که سرشار از آنتیاکسیدانهایی به نام آنتوسیانین هستند، به ویژه برای مغز مفید هستند.
توجه به این نکته مهم است که دریافت آنتیاکسیدان از غذا بهتر از تکیه بر مکملها است. غذاهای کامل ترکیبی از آنتیاکسیدانها را که با هم کار میکنند، همراه با سایر مواد مغذی مورد نیاز بدن شما، فراهم میکنند.
اگرچه مکملهای آنتیاکسیدانی ممکن است در برخی موارد مفید باشند، اما مصرف بیش از حد آنها میتواند مضر باشد. به عنوان مثال، دوزهای بالای مکملهای ویتامین E با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط دانسته شدهاند.
به طور خلاصه، آنتیاکسیدانها برای محافظت از بدن در برابر اثرات مضر رادیکالهای آزاد ضروری هستند. داشتن یک رژیم غذایی غنی از میوهها و سبزیجات رنگارنگ، آجیل، دانهها و سایر غذاهای غنی از آنتیاکسیدان میتواند به کاهش خطر بیماریهای مزمن و حفظ سلامت کلی کمک کند.
* این اطلاعات صرفاً جهت اطلاعرسانی ارائه شده و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها نمیباشد.