به گزارش مجله خبری نگار،علیرضا عباسی با بیان اینکه روندی که در دولت روحانی و با اصرار برخی مشاوران سیاست خارجی طی شد، خسارات جبرانناپذیری را به اقتصاد کشور تحمیل کرد، گفت: این رویکرد که اقتصاد کشور را به رضایت چند کشور غربی گره زد و مشکلات معیشتی فراوانی را برای مردم به همراه داشت، اکنون در دولت آقای پزشکیان مشاهده میشود. با توجه به سابقه مواضع آقای پزشکیان در حمایت از رویکردهای مشابه، پیشبینی میشد که در صورت پیروزی ایشان در انتخابات، این موضوع مجدداً در دستور کار قرار گیرد.
وی با ابراز تعجب از روند تصویب لوایح باقیمانده FATF در کمیسیون مشترک مجمع تشخیص مصلحت به ریاست جناب آقای آملی لاریجانی گفت: انتظار نداشتم با این سرعت و بدون توجه به تغییرات اساسی در شرایط کشور و هشدارهای دلسوزان، به سمت موافقت با این کنوانسیونها حرکت کند. وقتی خبر تصویب این کنوانسیونها در کمیسیون مشترک مجمع تشخیص مصلحت نظام را شنیدم، حقیقتا شوکه شدم.
وی با بیان اینکه در دورههای گذشته، کمیسیونهای مشترک و صحن علنی مجمع تشخیص مصلحت نظام، مخالفت صریح خود را با الحاق به این کنوانسیونها اعلام کرده بودند، افزود:، اما متاسفانه، فشارهای جریان حامی دولت دوازدهم و فضاسازیهای رسانهای گسترده آنها، باعث شد که مجمع از اعلام صریح مخالفت خودداری کرده و بررسی این موضوع را مسکوت بگذارد. اکنون، پس از گذشت چهار سال، شرایط داخلی و بینالمللی به گونهای رقم خورده است که درستی استدلالهای مخالفان الحاق به وضوح آشکار شده و عملاً هیچ استدلالی که موافقان را تقویت کند، وجود ندارد.
نماینده مردم کرج با تاکید براینکه امروز برای همگان روشن است که جمهوری اسلامی ایران بدون پیوستن به این کنوانسیونها، توانسته است به دستاوردهای چشمگیری دست یابد؛ به طوری که شاهدیم روزانه حدود دو میلیون بشکه نفت به فروش میرسد، گفت: رکورد بیسابقهای در ترانزیت کالا به ثبت رسیده و صادرات غیرنفتی کشورمان به مرز شصت میلیارد دلار نزدیک شده است. علاوه بر این، در سالی که جمهوری اسلامی ایران میزبان بیش از ۲۵۰۰ مقام دولتی خارجی، تاجر و سرمایهدار از ۹۲ کشور جهان در نمایشگاه بینالمللی ایران اکسپو بوده است، جای بسی تعجب دارد که برخی در داخل کشور، همچنان بر طبل عدم تمایل کشورهای خارجی برای تعامل اقتصادی با ایران میکوبند. این آمار و ارقام به روشنی نشان میدهد که ادعای غیرممکن بودن تعامل با سایر کشورها بدون الحاق به این کنوانسیونها تا چه اندازه بیپایه و اساس است.
وی افزود: در روزهای اخیر، چین یک سیستم جدید تسویه حساب طراحی کرده که ۳۸ درصد تجارت جهانی را از سوئیفت تحت سلطه آمریکا خارج میکند و بریکس نیز به دنبال ایجاد واحد پول و سیستمهای مالی ویژه اعضای خود است، بهتر است ایران از این ظرفیتها برای بهبود سطح تجارت خارجی خود و کاهش اثر تحریمهای آمریکا استفاده کند.
عباسی با تاکید بر اینکه دولت ترامپ پس از پیروزی در انتخابات آمریکا، دور جدیدی از تحریمها و فشارهای همهجانبه را علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کرده و صراحتاً از وزیر خزانهداری خود خواسته است تا از طریق گروه ویژه اقدام مالی (FATF)، فشارها بر ایران را افزایش دهد، گفت: همین هفته گذشته بود که وزیر خزانهداری آمریکا رسماً اعلام کرد که ایران یک سیستم پیچیده و پنهان برای دور زدن تحریمها ایجاد کرده است. چند ماه پیش نیز، وزیر امور خارجه دولت بایدن اذعان نمود که ایران توانسته است تحریمهای نفتی را با موفقیت دور بزند و مسیرهای خود را برای صادرات نفت حفظ کند.
وی با بیان اینکه وقتی خود مقامات ارشد آمریکایی رسماً اعتراف میکنند که ایران در دور زدن تحریمها موفق عمل کرده و به صراحت اعلام میکنند که هدف آنها از بین بردن این شبکههای پنهان است، گفت: واقعاً جای سوال جدی از کمیسیون مشترک مجمع تشخیص مصلحت نظام وجود دارد که با چه استدلالی میخواهد با پیوستن ایران به این کنوانسیونها موافقت کند؟ آیا اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام به این موضوع مهم فکر کردهاند که در صورت پیوستن ایران به این کنوانسیونها و به اشتراک گذاشتن اطلاعات مالی و تجاری خود با نهادهای بینالمللی، چه پیامد منفی و مخربی گریبانگیر صادرات و واردات کشور خواهد شد؟
نماینده مردم کرج با اظهار اینکه آیا بازرگانان و شرکتهای معتبر سایر کشورها، پس از اطلاع از اینکه جمهوری اسلامی ایران خود اطلاعات مربوط به تجارت خارجی و مبادلات مالی خود را به صورت شفاف در اختیار نهادهای تحریم کننده قرار میدهد، گفت: آیا آنها حاضر به ادامه تعامل اقتصادی با ایران خواهند بود؟ به نظر من، صرف انتشار خبر رسمی مبنی بر پیوستن ایران به کنوانسیونهای CFT و پالرمو، موجب ترس و نگرانی جدی بازرگانان و فعالان اقتصادی خارجی خواهد شد که در حال حاضر با ایران همکاری میکنند و آنها را از ادامه این همکاریهای سودمند منصرف خواهد کرد. حال، سوال اساسی بنده از اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام این است که آیا این نهاد، مسئولیت این اختلال و رکود احتمالی در تجارت خارجی ایران را بر عهده خواهد گرفت؟
عباسی افزود: این نکته بسیار حائز اهمیت است و نباید از کنار آن به سادگی عبور کرد. یکی از دلایل اصلی که ما قاطعانه معتقدیم باید روند بررسی این دو کنوانسیون در مجمع تشخیص مصلحت نظام متوقف شده و به صورت جدی مورد بازنگری قرار گیرد، تهدیدهای پیاپی و مکرر کشورهای اروپایی به فعالسازی مکانیسم ماشه و احتمال بازگشت تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران است.
وی لادامه داد: درست است که شواهد متعددی نشان میدهد که این تهدید، بیشتر جنبه تبلیغاتی و سیاسی دارد و احتمال عملی شدن آن بسیار پایین است، اما حتی اگر این تهدید صرفاً یک تهدید نمایشی و بدون پشتوانه جدی هم باشد، باز هم ما وظیفه داریم تدابیر لازم را برای مقابله با آن پیشبینی کرده و از هرگونه اقدام شتابزدهای که منافع ملی ما را به خطر میاندازد، خودداری کنیم.
عباسی تاکید کرد: تا زمان تعیین تکلیف نهایی وضعیت مکانیسم ماشه و اطمینان از عدم بازگشت تحریمهای بینالمللی، باید از هرگونه تصمیمگیری عجولانه و بدون در نظر گرفتن تمامی جوانب در خصوص این دو کنوانسیون خودداری کنیم. چه کسی پاسخگو خواهد بود، اگر ما با اقدامی عجولانه، شبکه دور زدن تحریمهای خود را شفاف کرده و در اختیار دشمنان قرار دهیم و در مقابل، دامنه تحریمها گسترش یافته و شرایط اقتصادی برای مردم دشوارتر شود؟ آیا کشورهای اروپایی و ایالات متحده آمریکا، که در اوج بحران جهانی کرونا از ارسال و واردات ابتداییترین اقلام مانند ماسک به ایران جلوگیری کردند، برای پیشبرد اهداف سیاسی و استراتژیک خود، در فرآیند تامین کالاهای اساسی و دارو برای مردم ایران اختلال ایجاد نخواهند کرد؟
نماینده کرج با تاکید بر اینکه تصویب این لوایح در شرایط تهدید ترامپ به بمباران ارسال کننده پیام ضعف است، افزود: آیا این اقدام، پیامی جز ضعف و شکست در برابر فشار حداکثری و تهدید به جنگ را به طرف مقابل منتقل خواهد کرد؟ در شرایطی که وضعیت سطح تنش میان ایران و ایالات متحده آمریکا به هیچ وجه قابل پیشبینی نیست و هر لحظه امکان تشدید درگیریها وجود دارد، چرا باید جمهوری اسلامی ایران دستهای خود را در برابر فشارهای اقتصادی آمریکا ببندد و ابزارهای دور زدن تحریمها را به صورت خودخواسته از دست بدهد؟ به نظر من، رویکرد عاقلانه و مدبرانه این است که به جای این شتابزدگی و تسلیم در برابر فشارها، پیوستن ایران به این دو کنوانسیون را به عنوان یک اهرم فشار و ابزار مذاکره در نظر بگیریم و آن را مشروط به لغو کامل و تضمینی تحریمهای ظالمانه و غیرقانونی ایالات متحده و سایر کشورهای غربی کنیم.