بثورات مرتبط با HIV را چگونه میتوان درمان کرد؟

به گزارش مجله خبری نگار/شفاآنلاین،تغییرات پوستی می‌تواند در میان افراد مبتلا به HIV رایج باشد. از هر ۱۰ نفری که با ویروس نقص ایمنی انسانی زندگی می‌کنند، ۹ نفر در برخی مواقع دچار بثورات پوستی یا سایر تغییرات پوستی می‌شوند. با این حال، با بهبود درمان HIV، مدیریت مشکلات پوستی مرتبط نیز بهبود می‌یابد.
بثورات ممکن است بلافاصله پس از آلوده شدن فرد به HIV ایجاد شوند یا ممکن است بعداً و می‌توانند در نتیجه عفونت HIV - یا سایر عفونت‌ها ایجاد شوند. اگر HIV دارید، سیستم ایمنی بدن شما ممکن است آنطور که باید کار نکند و منجر به ابتلا به بیماری‌های اضافی شود. در موارد نادر، تغییرات پوستی می‌تواند به عنوان یک عارضه جانبی دارو‌های HIV رخ دهد.

بثورات مرتبط با HIV در کجا ظاهر می‌شوند؟
بثورات مرتبط با HIV می‌توانند در نقاط مختلف بدن ظاهر شوند. رایج‌ترین راش‌هایی که افراد برای اولین بار پس از ابتلا به ویروس تجربه می‌کنند، می‌تواند روی صورت، کف دست‌ها و کف پا، بالاتنه یا پا‌ها و بازو‌ها ایجاد شود. بثورات ناشی از عواملی غیر از خود HIV می‌توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند. در اینجا برخی از علائم پوستی مختلفی که افراد مبتلا به HIV ممکن است تجربه کنند، بررسی شده است.

۶ نشانه که ممکن است بثورات مرتبط با HIV داشته باشید
بثورات مرتبط با HIV معمولاً مانند شبیه یک لکه قرمز یا ارغوانی از پوست - بسته به رنگ پوست شما - به نظر می‌رسد که به جای برجسته شدن، صاف است. این منطقه همچنین ممکن است دارای برجستگی‌های کوچک زیادی باشد. با این حال، بسیاری از شرایط مختلف می‌توانند باعث ایجاد بثورات مشابه شوند. علاوه بر این، بثورات مرتبط با HIV نیز بسته به علت اصلی ممکن است اشکال دیگری نیز داشته باشند؛ بنابراین ضروری است برای تشخیص دقیق حتما به پزشک مراجعه کنید.

بثورات HIV می‌تواند شبیه بثورات ناشی از بسیاری از شرایط دیگر باشد. آنها معمولا ظاهری صاف دارند، نه برجسته.

فقط یک پزشک یا متخصص پوست می‌تواند به طور قطع تعیین کند که آیا بثورات شما با HIV مرتبط است یا خیر. با این حال، راه‌هایی وجود دارد که می‌توانید تشخیص دهید که آیا بثورات ممکن است نگران کننده باشند یا خیر.

علائم زیر ممکن است نشان دهنده این باشد که تغییرات پوستی شما مربوط به HIV است:

۱. شما علائمی شبیه آنفولانزا دارید
اگر اچ‌آی‌وی در شما تشخیص داده نشده است، اما بثورات پوستی همراه با علائمی شبیه آنفولانزا ایجاد می‌شود، می‌تواند نشانه‌ای از عفونت جدید باشد.

حدود ۲ نفر از هر ۳ نفر در عرض چند هفته پس از ابتلا به این ویروس دچار علائم HIV می‌شوند. این دوره اولیه عفونت HIV به عنوان مرحله حاد شناخته می‌شود.

علاوه بر بثورات رنگی، عفونت حاد HIV ممکن است علائم دیگری ایجاد کند از جمله:

تب، لرز یا تعریق شبانه
خستگی غیرمعمول
گلو درد
زخم‌های دهان
درد و درد عضلانی
اسهال
غدد لنفاوی متورم که ممکن است مانند توده‌های سخت در گردن، زیر بغل، قفسه سینه یا کشاله ران شما احساس شود.
این علائم همچنین می‌تواند توسط بسیاری از بیماری‌های رایج دیگر، از جمله عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا یا COVID-۱۹ ایجاد شود. با این حال، اگر در ماه گذشته تجربیاتی داشته‌اید که می‌تواند شما را در معرض HIV قرار دهد، از جمله داشتن رابطه جنسی محافظت نشده یا استفاده از سوزن‌های مشترک، ممکن است ایده خوبی باشد که آزمایش HIV انجام دهید.

۲. بثورات دردناکی دارید که باعث تاول می‌شود
بثورات دردناک ممکن است نشانه زونا باشد که در افراد مبتلا به HIV شایع است.

بثورات زونا زمانی ایجاد می‌شود که فردی به دلیل اچ آی وی یا دلایل دیگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد.

زونا مربوط به آبله مرغان است. هر دو بیماری توسط ویروس واریسلا زوستر، یکی از اعضای خانواده ویروس هرپس، ایجاد می‌شوند. پس از اینکه در معرض ویروس قرار گرفتید (چه از طرف فردی که آبله مرغان یا زونا داشته است) ویروس می‌تواند سال‌ها بدون ایجاد مشکل در سلول‌های شما پنهان شود. اگر ویروس دوباره فعال شود، ممکن است به زونا مبتلا شوید.

بثورات زونا معمولا فقط در یک طرف بدن ایجاد می‌شوند. در پوست روشن، آنها به صورت نواحی قرمز پوشیده شده با تاول دیده می‌شوند. در پوست‌های تیره تر، آنها می‌توانند به رنگ‌های بنفش، قهوه‌ای، خاکستری یا صورتی تیره ظاهر شوند. این بثورات اغلب منجر به درد و خارش می‌شود. برخی از افراد مبتلا به زونا نیز دچار تب، خستگی یا سردرد می‌شوند.

اگر فکر می‌کنید زونا دارید، با پزشک خود صحبت کنید. این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از ضعف سیستم ایمنی باشد.

۳. لکه ها، زخم‌ها یا برآمدگی‌های غیر طبیعی دارید
انواع مختلفی از عفونت‌ها باعث ایجاد ضایعات می‌شوند مانند: زخم‌های غیر طبیعی، تاول ها، دلمه ها، زخم‌ها یا سایر نقاط آسیب دیده پوست. از آنجایی که HIV سیستم ایمنی را تضعیف می‌کند، افراد مبتلا به این بیماری بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های دیگری هستند که منجر به این علامت می‌شوند.

یکی از علل شایع ضایعات پوستی عفونت تبخال است. ویروس تبخال می‌تواند منجر به زخم در داخل یا اطراف دهان یا پوست اطراف دستگاه تناسلی، راست روده یا باسن شود.

سایر بیماری‌های پوستی که گاهی در افراد مبتلا به HIV ایجاد می‌شود عبارتند از:

درماتیت: این بیماری که باعث ایجاد لکه‌های پوسته پوسته شده می‌شود، می‌تواند ناشی از مشکلات ایمنی ناشی از HIV، مواد شیمیایی، جواهرات، یا سایر موادی باشد که پوست را تحریک می‌کند.
Molluscum contagiosum: این عفونت ویروسی منجر به بسیاری از برجستگی‌های مرواریدی سفید، صورتی یا قهوه‌ای می‌شود.
آبله میمونی: قبلاً به عنوان آبله میمون شناخته می‌شد، این بیماری با زخم‌های مسطح که به تاول تبدیل می‌شوند مشخص می‌شود. یک ویروس مسری باعث ایجاد Mpox می‌شود و علائم ممکن است در هر نقطه از بدن که تماس رخ می‌دهد ایجاد شود.
زگیل: این وضعیت باعث ایجاد برجستگی‌های همرنگ پوست می‌شود. در افراد مبتلا به HIV، زگیل اغلب روی پوست نزدیک اندام تناسلی یا مقعد ظاهر می‌شود.
کچلی (کرم حلقه‌ای): کچلی می‌تواند منجر به ضایعات حلقه‌ای شکل قرمز، نقره‌ای یا تیره‌تر از حد معمول شود.
زرد زخم: این عفونت با زخم‌ها یا تاول‌های قرمز شروع می‌شود که در پوست‌های تیره‌تر دیده نمی‌شود. هنگامی که آنها می‌ترکند، به لکه‌های زرد و پوسته پوسته تبدیل می‌شوند.
خطر ابتلا به سارکوم کاپوزی در افراد مبتلا به HIV نیز در مقایسه با افراد بدون این بیماری بیشتر است. این نوع سرطان در سلول‌های تشکیل دهنده رگ‌های خونی یا رگ‌های لنفاوی ایجاد می‌شود.

سارکوم کاپوزی به طور معمول منجر به ضایعات تیره رنگ می‌شود؛ این لکه‌ها بسته به رنگ پوست شما ممکن است قرمز، بنفش، آبی، قهوه‌ای یا سیاه به نظر برسند و معمولاً درد یا خارش ندارند. این ضایعات بیشتر در صورت و پا‌ها دیده می‌شوند، اما ممکن است در کشاله ران یا دهان نیز ایجاد شوند.

اگر متوجه هر نوع لکه یا زخم جدید شدید، با پزشک صحبت کنید. آنها می‌توانند تعیین کنند که چه چیزی ممکن است باعث ضایعات شود، بفهمند که آیا این ضایعات به HIV مرتبط است یا خیر، و درمان‌هایی را توصیه کنند.

۴. نواحی سفید روی زبان خود دارید
برخی از انواع عفونت‌ها داخل دهان شما را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند.

عفونت با ویروس اپشتین بار (EBV) می‌تواند باعث بیماری به نام لکوپلاکی مودار دهان شود؛ این بیماری منجر به ظاهر شدن لکه‌های سفید روی زبان می‌شود که ممکن است شبیه به مو‌های ریز به نظر برسند.

علاوه بر این، برفک یکی دیگر از عفونت‌های دهانی است که توسط قارچ ایجاد می‌شود و باعث می‌شود زبان، کام یا گونه‌های داخلی شما سفید به نظر برسد. این شرایط بیشتر در افراد مبتلا به HIV ایجاد می‌شود، به ویژه اگر تعداد CD۴ کمتر از ۲۰۰ تا ۳۰۰ میکرومول در لیتر باشد.

۵. شما به تازگی یک داروی جدید را شروع کرده‌اید
برخی از درمان‌های HIV - و همچنین دارو‌هایی که برای درمان سایر بیماری‌ها استفاده می‌شوند می‌توانند باعث ایجاد بثورات شوند. دلایل احتمالی زیادی برای این امر وجود دارد.

در برخی موارد، تغییرات پوستی می‌تواند نشانه‌های مثبت باشد. هنگامی که برای اولین بار استفاده از درمان‌های HIV را شروع می‌کنید و سلامت سیستم ایمنی شما شروع به بهبود می‌کند، ممکن است آکنه ایجاد شود یا فولیکول‌های موی شما عفونی شود.

برخی از بثورات در اثر واکنش به یک دارو ایجاد می‌شوند. اینها معمولاً در چند هفته اول پس از شروع مصرف داروی جدید ایجاد می‌شوند. دارو‌هایی که به احتمال زیاد باعث ایجاد بثورات می‌شوند عبارتند از مهارکننده‌های پروتئاز مانند آتازاناویر (ریاتاز) و مهارکننده‌های غیر نوکلئوزیدی رونوشت معکوس (NNRTIs).

به ویژه، داروی NNRTI nevirapine (Viramun) اغلب باعث ایجاد بثورات می‌شود که معمولاً خفیف هستند و با گذشت زمان از بین می‌روند. با این حال، در موارد نادر، نویراپین می‌تواند باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم استیونز-جانسون (SJS) شود. SJS منجر به ظاهر شدن بثورات شدید مرتبط با درد سوزش، زخم یا تاول، و کنده شدن پوسته‌های بزرگ می‌شود.

این وضعیت همچنین می‌تواند منجر به بروز علائم دیگری مانند تب، خستگی، تورم، سوزش چشم و مشکلات تنفسی شود.

اگر فکر می‌کنید احتمال ابتلا به SJS وجود دارد، فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید، زیرا ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.

برخی از دارو‌های HIV که سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند ممکن است پوست شما را به نور حساس‌تر کنند. اگر زمان زیادی را زیر نور خورشید بگذرانید، ممکن است پوست شما شروع به تیره شدن کند. یک مطالعه مستقر در ایالات متحده در سال ۲۰۱۶ نشان داد که احتمال ابتلای آسیایی‌ها و سیاه پوستان به این بیماری با نرخ بالاتری نسبت به اسپانیایی‌ها و سفیدپوستان دیده شده است.

در بیشتر موارد، بثورات ناشی از دارو‌ها مشکلات جدی ایجاد نمی‌کنند. با عادت کردن بدن شما به دارو‌های جدید، آنها در عرض چند روز یا چند هفته ناپدید می‌شوند. اگر بثورات شما ادامه دارد یا با علائم دیگری همراه است، بهتر است با پزشک صحبت کنید. ممکن است لازم باشد برنامه درمانی خود را تغییر دهید.

۶. شما HIV مثبت هستید و بثورات مداوم دارید
در مراحل بعدی عفونت HIV، ایدز می‌تواند ایجاد شود. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که میزان HIV در بدن افزایش می‌یابد و سیستم ایمنی ضعیف می‌شود. ایدز ممکن است پس از یک دوره طولانی بدون علامت، که مرحله مزمن نامیده می‌شود، ایجاد شود؛ به خصوص زمانی که فردی دارو‌های موثر HIV مصرف نمی‌کند.

با پایان مرحله مزمن، ممکن است علائم جدیدی مانند بثورات مداوم را مشاهده کنید که از بین نمی‌روند. پوسته پوسته شدن پوست نیز یک علامت بالقوه در این دوران است. همچنین ممکن است متوجه مشکلات دیگری شوید مانند:

تب
خستگی
تبخال
کاهش وزن غیر منتظره
از دست دادن حافظه
اگر تشخیص داده شد که اچ آی وی دارید و بعد از بدون علامت بودن شروع به مشاهده علائم می‌کنید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است وضعیت شما در حال پیشرفت باشد و لازم باشد برنامه درمانی خود را تغییر دهید.

چه زمانی راش‌های مرتبط با HIV شروع می‌شود؟
بثورات HIV می‌تواند در هر زمانی ایجاد شود. راش‌هایی که در مراحل اولیه ظاهر می‌شوند، احتمالاً ناشی از علائم اولیه شبیه آنفولانزای HIV یا یک داروی جدید هستند. با پیشرفت بیماری، تضعیف سیستم ایمنی می‌تواند خطر ابتلا به انواع عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و قارچی ایجاد کننده راش را افزایش دهد. پزشک شما می‌تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرد که آیا بثورات به خودی خود از بین می‌رود یا نیاز به درمان دارد.

اجتناب و درمان بثورات مرتبط با HIV
یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از بثورات و سایر مشکلات بهداشتی مرتبط با HIV، مصرف مداوم دارو‌های ضدرتروویروسی (ART) است. دارو‌های اچ‌آی‌وی از آلوده شدن بیشتر سلول‌های شما به ویروس جلوگیری می‌کنند و سیستم ایمنی شما را تقویت می‌کنند. تحت کنترل نگه داشتن HIV اغلب به پیشگیری یا درمان بثورات پوستی کمک می‌کند.

برخی از بثورات نیز درمان‌های خاص خود را دارند. درمان‌هایی که به احتمال زیاد موثر هستند، بر اساس آنچه که باعث ایجاد بثورات شما می‌شود، متفاوت است. به عنوان مثال، خارش پوست ناشی از تحریک یا بیش فعال بودن سیستم ایمنی را می‌توان با آنتی هیستامین‌ها (دارو‌های ضد حساسیت) یا کرم‌های استروئیدی درمان کرد. زونا را می‌توان با دارو‌های ضد ویروسی درمان کرد.

هر زمان که تغییرات پوستی جدید یا بدتر شد، به خصوص اگر نگران HIV هستید، با پزشک خود صحبت کنید.