چگونه به فرزندانمان کمک کنیم تا با استرس کنار بیایند؟

دکتر یوگنی لیکوف، روانشناس کودک، خاطرنشان می‌کند که والدین به هیچ وجه نمی‌توانند اجازه دهند فرزندان خود به تنهایی با شرایط دشوار روبرو شوند.

به گزارش مجله خبری نگار، استرس دو نوع است: مثبت و منفی - اولی به خود آسیب نمی‌رساند. دومی تأثیر منفی بر بدن دارد. فعالیت بدنی بیش از حد در کودک می‌تواند باعث پریشانی و پریشانی عاطفی شود. مانند نقل مکان به مدرسه جدید، موفقیت تحصیلی، مشکلات خانوادگی، طلاق والدین و موارد مشابه.»

برای اینکه بفهمیم کودک آشفته است، باید خلق و خوی او را زیر نظر داشته باشیم و سطح فعالیت و گشودگی او را با آنچه که یک هفته پیش بود مقایسه کنیم. اگر معلوم شود که او کمتر در مورد احساسات خود صحبت می‌کند و بسته است، نشانه این است که بدن و روان او در موقعیت صرفه جویی در انرژی قرار دارد.

او می‌گوید: "اگر کودک روحیه خوبی ندارد، والدین باید احساسات خود را به اشتراک بگذارند. "

به گفته وی، به این ترتیب کودک احساس می‌کند که احساساتش برای والدینش نیز مهم است. پس از آن باید خطی برای حل مشکلات ایجاد و مورد بحث قرار گیرد. اگر کودک ساکت ماند، در کنار او بمانید تا متوجه شود که تنها نیست.

این متخصص طرفدار است که کمک روانپزشکان را در بحران‌ها نادیده نگیرید. وی خاطرنشان کرد که در صورت استرس، روح روی چیز‌های منفی و بد تمرکز می‌کند، بنابراین باید به کودک کمک کرد تا تمرکز خود را به چیز‌های مثبت خوب تغییر دهد و سپس دستاورد‌های خود را ارزیابی کند و از او تمجید کند

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری