به گزارش مجله خبری نگار/بهداشت نیوز، به عنوان مثال ورزشکاران حرفهای و رقابتی، باید به طور مداوم روی پرورش جنبههای مختلف آمادگی جسمانی خود کار کنند، اما فرد غیرحرفه ای، برای حفظ میزان آمادگی جسمانی خود به تلاش کمتری نیاز دارد. به هرحال آنچه که اهمیت دارد این است که آمادگی جسمانی قابل ذخیره شدن نیست و به دست آوردن و حفظ آن به تمرین مداوم نیاز دارد.
سنین ۱۸ تا ۳۰ دوران سازندگی و بنا نهادن آمادگی جسمانی است. در این زمان شخص به اوج توانایی و عملکرد فیزیولوژیک خود میرسد. این سالها زمان مهمی برای پایه گذاری آمادگی جسمانی در سراسر عمر است. مطالعات نشان میدهد که عادتهای زندگی سالم میتواند تاثیر زمینه ژنتیکی و وراثتی را برای ابتلا به بیماریها تغییر دهد.
جنبههای آمادگی جسمانی
در این زمینه از آمادگی جسمانی، به توسعه کیفیتهای لازم برای اجرای خوب عملکرد و نیز حفظ شیوه زندگی سالم توجه میشود. اجزای آمادگی مرتبط با سلامت شامل ۵ بخش است:
آمادگی قلبی_تنفسی
آمادگی عضلانی و استقامت عضلانی (آمادگی عضلانی)
انعطاف پذیری
ترکیب بدن
آمادگی جسمانی مرتبط با کسب مهارت
افرادی که دارای این مهارتها هستند، عملکرد بهتری در فعالیتهای حرکتی برخی رشتههای ورزشی و یا مشاغل خاص دارند. اجزای مرتبط با کسب مهارت شامل ۶ جزء است:
سرعت
توان
تعادل
چابکی
سرعت عمل
هماهنگی عصبی_عضلانی
توصیههای خودمراقبتی برای رسیدن به آمادگی جسمانی مناسب
با دوستان و همکلاسیها ورزش کنید.
در فعالیت تان تنوع ایجاد کنید. (برنامههای مختلف داشته باشید به عنوان مثال پیاده روی، شنا، کوهنوردی و...)
وقتی به اهداف آمادگی جسمانی خود دست مییابید به خودتان جایزه دهید.
وقتی که به سرعت به اهداف خود یا مزایای ورزش دست نمییابید نگران و ناامید نشوید. به طور کلی خود را در قالب یک جلسه ورزش نبینید، بلکه در قالب یک دوره زمانی بررسی کنید.
پیشرفت هایتان را ثبت کنید. به عنوان مثال مسافتی که میدوید یا میزان کاهش وزن
همراه با موسیقی ورزش کنید.
هروقت که نیاز داشتید به خودتان استراحت دهید.
برنامه ورزشی خود را طوری تنظیم کنید که بدون فشار در چارچوب زندگی روزمره شما انجام شود.