به گزارش مجله خبری نگار، وقتی فصل پاییز شروع میشود دغدغه پدر و مادرها از «چه کلاس تابستونی مناسب بچمه؟!» به «چطور بچه رو برای مدرسه رفتن آماده کنم؟ تنظیم خوابش چی میشه؟ تغذیه چی میتونه باشه؟» تبدیل میشود و این دغدغهها تا پایان سال تحصیلی ادامه دارد و به سالهای آینده هم منتقل میشود. آمادهکردن جسمی و روحی دانشآموزان به خصوص در هفتههای اول مدرسه اهمیت بالایی دارد و میتواند روی عملکرد دانشآموز تاثیر مستقیم بگذارد. اما پرسشهای احتمالی پدر و مادرها چیست و چه پاسخی برای آنها وجود دارد؟!
میزان خواب مورد نیاز هر فرد به سن او بستگی دارد. بهطور معمول کودکان نسبت به نوجوانانی که به دوران دبیرستان نزدیک میشوند، به خواب بیشتری نیاز دارند. آکادمی پزشکی خواب آمریکا مدت زمان خواب را برای گروههای سنی کودک و نوجوان اینطور توصیه میکند:پیش دبستانی (۳ تا ۵ سالگی): ۱۰ تا ۱۳ ساعت (شامل چرت زدن)، دبستان / دبیرستان اولیه (۶ تا ۱۲ سال): ۹ تا ۱۲ ساعت، نوجوانان (۱۳-۱۸ سال): ۸تا۱۰ ساعت. اما راههایی که میتوان با آن خواب را به روال عادی برگرداند:
ایجاد تغییر تدریجی|تغییر ناگهانی در زمان خواب میتواند برای کودکان استرسزا باشد و شاید باعث مقاومت آنها شود. بهتر است این روند را با تنظیم تدریجی زمان خواب و بیدار شدن زودتر (مثلاً ۱۵ دقیقه زودتر) هر چند شب یکبار شروع کنید.
تعریف یک برنامه روتین قبل از خواب| داشتن برنامههای آرامشبخش به بدن ما یادآوری میکند که زمان آرام و آمادهشدن برای خواب است. برخی از این فعالیتها در روال خواب فرزند میتواند حمام یا دوش آب گرم، خواندن یا شنیدن داستان، ساختن یک روتین خواب با مشارکت پدر و مادر، کمکردن نور و یادداشتبرداری روزانه باشد.
محدود کردن زمان استفاده از وسایل الکترونیک| دستگاههای الکترونیکی نور آبی ساطع و در تولید هورمون ملاتونین اختلال ایجاد میکنند. برای کمک به فرزندتان در خواب با کیفیت، قانونی را برای محدود کردن استفاده از صفحه نمایش حداقل یک ساعت قبل از خواب ایجاد کنید.
الگوی فرزندتان باشید| کودکان بیشتر رفتار والدینشان را تقلید میکنند حتی عادات خوابشان را. با تنظیم برنامه خواب خود، الگوی مثبتی برای فرزندتان باشید و با گفتن نظرات مثبت روز بعد به فرزندتان مثل «امروز صبح احساس خوبی دارم، چون دیشب زودتر به رختخواب رفتم» تاثیر خواب خوب را نشان دهید.
یکی از دردسرهای اصلی دیگر والدین با شروع مدارس، تنظیم برنامه غذایی فرزندان و ترغیب آنها به مصرف غذای سالم و نخوردن فستفود و تنقلات است. اما چگونه میشود این کار را کرد؟ بهتر است یک ظرف غذا برای فرزندتان تهیه کنید و نیمی از آن را با میوه و سبزیجات، یک چهارم آن را با غلات کامل مانند نان، ماکارونی و یک چهارم باقیمانده را با پروتئین مانند تخممرغ، گوشت، پنیر، لوبیا یا آجیل پر کنید. تنوع را حفظ و سعی کنید فرزندان خود را در آشپزی و آماده کردن ظرف غذایشان مشارکت دهید. یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان داد که وقتی بچهها در تهیه غذا مشارکت داشته باشند، تمایل بیشتری به خوردن آن دارند. موضوع مهم دیگر این است که خرید از بوفه مدرسه را محدود کنید و برای آن یک شرایط مشخص بگذارید. باید بدانید که امکان خرید هرروزه کیک، کلوچه، انواع ساندویچ و نوشیدنی، سوخاری کیلویی و چیپس نشانه محبت شما به فرزندتان نیست بلکه زمینهساز یک رزومه قوی برای ابتلا به بیماریهای گوارشی، دیابت و. در آینده فرزندتان است.
با توجه به این که بخش زیادی از دانشآموزان صبحها به مدرسه میروند، اهمیت وعده صبحانه چندین برابر میشود. بهتر است در این وعده به سراغ خرما، گردو، پنیر و چای شیرین یا یک لیوان شیر بروید. همچنین تخممرغ میتواند پروتئین موردنیاز فرزندتان را در طول ساعتهای حضور در مدرسه تامین کند و به جلوگیری از افت قند خون هم کمک خواهد کرد. استفاده از مواد مغذی مثل مغزها و استفاده از مویز برای صبحانه دانشآموزان بسیار اهمیت دارد و باعث تقویت حافظه آنها میشود. همچنین مصرف کربوهیدراتهایی مانند نان و غلات (به خصوص انواع سبوسدار) برای وعده صبحانه، هم کارایی حافظه را بیشتر میکند و هم قند خون را ثابت نگه میدارد.
سعی کنید در تمام وعدههای غذایی از تمام گروههای مواد غذایی مانند سبزیجات، میوهها، کربوهیدراتها و مواد پروتئیندار استفاده کنید و به جای سه وعده غذایی سنگین از ۵ یا ۶ وعده غذایی سبک استفاده کنید. غذاهای سنگین یک مانع بزرگ برای درسخواندن دانشآموز و یک دلیل بزرگ برای خوابآلودگی و کسالت او میشود. شبها از مواد کمچرب استفاده کنید و فستفودها را به کمترین میزان ممکن برسانید. رعایت و تداوم این اصول در برنامه روتین غذایی دانشآموز به عملکرد بهتر او در سال تحصیلی کمک خواهد کرد.
منبع: خراسان