روش‌های تشخیص و درمان ناخنک چیست؟

به گزارش مجله خبری نگار،این ضایعه خوش خیم یا غیر سرطانی شبیه یک مثلث یا گوه است که روی ملتحمه ایجاد شده و به قرنیه چشم گسترش می‌یابد.

ناخنک چیست؟

ناخنک نوعی ضایعه مثلثی یا گوه شکل است که ملتحمه و قرنیه چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

لازم به ذکر است ملتحمه غشای شفاف و نازک مخاطی می‌باشد که سفیدی چشم را می‌پوشاند و قرنیه، پوشش شفاف جلوی چشم می‌باشد.

ناخنک معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند و نیاز به درمان خاص ندارد، اما اگر بینایی را مختل کند لازم است برای درمان آن اقدام شود.

علت ناخنک

علت دقیق ناخنک ناشناخته است، اما یکی از دلایل آن قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش می‌باشد که می‌تواند به این ضایعه منجر شود.

این وضعیت اغلب در افرادی که در آب و هوای گرم زندگی می‌کنند و زمان زیادی را در فضای باز و در محیط‌های آفتابی یا باد خیز می‌گذرانند دیده می‌شود. به علاوه افرادی که چشم آن‌ها دائما در معرض عناصر زیر قرار می‌گیرد بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند:

گرده
شن
دود
باد

علائم ناخنک

ناخنک همیشه علامت دار نمی‌باشد و علائم آن در صورت ظاهر شدن معمولا خفیف هستند. علائم شایع این عارضه شامل قرمزی، تاری دید و سوزش چشم می‌باشد. همچنین فرد ممکن است احساس سوزش یا خارش داشته باشد.

در مواردی که رشد ناخنک به حدی باشد که قرنیه را بپوشاند می‌تواند بینایی را مختل کند و ناخنک ضخیم یا بزرگ‌تر نیز باعث می‌شود فرد احساس کند جسم خارجی در چشم او وجود دارد.

افرادی که از ناخنک رنج می‌برند ممکن است هنگام استفاده از لنز‌های تماسی دچار ناراحتی شوند و نتوانند از این لنز‌ها استفاده کنند.

آیا ناخنک بیماری جدی است؟

ناخنک به ندرت می‌تواند به اسکار شدید روی قرنیه منجر شود که کاهش بینایی را به دنبال داشته و نیاز به درمان دارد.

لازم به ذکر است در موارد جزئی برای درمان التهاب از قطره یا پماد چشمی استفاده می‌شود، اما در موارد جدی‌تر ممکن است نیاز به عمل جراحی برای برداشتن ناخنک باشد.

تشخیص ناخنک

تشخیص ناخنک بسیار ساده است و چشم پزشک معمولا این وضعیت را طی معاینه فیزیکی با استفاده از لامپ شکاف تشخیص دهد.

اگر پزشک نیاز به انجام آزمایش‌های بیشتر داشته باشد، ممکن است از موارد زیر استفاده کند:

تست حدت بینایی: این تست شامل خواندن حروف از روی یک نمودار خاص است
توپوگرافی قرنیه: این تکنیک برای اندازه گیری تغییرات انحنای قرنیه استفاده می‌شود

عکس برداری: این روش شامل گرفتن عکس برای ارزیابی سرعت رشد ناخنک است

درمان ناخنک

ناخنک معمولا به هیچ گونه درمانی نیاز ندارد مگر در مواردی که دید فرد را کاهش داده یا باعث ناراحتی و عوارض شدید شود. چشم پزشک ممکن است برای ارزیابی این مسئله، چشم‌های فرد را به طور دقیق بررسی کند.

دارو درمانی

اگر ناخنک باعث تحریک یا قرمزی شدید چشم شود، ممکن است نیاز به قطره‌های چشمی یا پماد‌های چشمی حاوی کورتیکو استروئید برای کاهش التهاب باشد که زیر نظر پزشک تجویز خواهد شد.

عمل جراحی

اگر قطره یا پماد چشمی در تسکین علائم موثر نباشد، پزشک ممکن است از عمل جراحی برای برداشتن ناخنک استفاده کند.

به علاوه در صورتی که ناخنک باعث از دست رفتن بینایی یا وضعیتی به نام آستیگماتیسم که می‌تواند تاری دید را به دنبال داشته باشد شود احتمالا نیاز به عمل جراحی خواهد بود.

گاهی نیز ناخنک به دلایل زیبایی برداشته می‌شود که لازم است در مورد روش جراحی مناسب با پزشک مشورت شود.

توجه داشته باشید عمل جراحی ناخنک ممکن است خطراتی به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال گاهی حتی بعد از برداشتن ضایعه، ناخنک دوباره عود می‌کند. به علاوه ممکن است چشم خشک و تحریک شود که در این صورت پزشک می‌تواند دارو‌هایی برای تسکین این موارد و کاهش خطر عود ناخنک تجویز کند.

پیشگیری از ناخنک

برای پیشگیری از این عارضه در صورت امکان از قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی که می‌توانند باعث ایجاد ناخنک شوند خودداری کنید.

به عنوان مثال با استفاده از عینک آفتابی یا کلاه از چشمان خود در برابر نور خورشید، باد و گرد و غبار محافظت کنید. عینک آفتابی باید مانعی در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید نیز باشد.

اگر قبلا به این وضعیت دچار بوده اید نیز با اجتناب از قرار گرفتن در معرض موارد زیر می‌توانید احتمال عود آن را کاهش دهید:

باد
گرد و خاک
گرده
دود
نور خورشید 

منبع:سومیتا