به گزارش مجله خبری نگار، حدود ۱۱۵ سال قبل، روزولت رییسجمهور وقت آمریکا، که یک شکارچی متبحر بود، در جریان سفر به یکی از ایالتها، برای تفریح سراغ شکار رفت، اما به نتیجه نرسید.
اطرافیان سنگتمام گذاشتند و خرسی را در قفس آوردند و به درخت بستند تا رییس جمهور، شکار کند و ناکام بازنگردد؛ روزولت، اما این را دون خود دانست و نپذیرفت.
به فاصله کوتاهی، شکارچیِ خرسهای گریزلی و جگوار، به نماد عشق به محیط زیست مبدل شد.
تولید آثار هنری درباره روزولت از کاریکاتور کلیفورد بریمن در روزنامه واشنگتنپست آغاز شد به عروسک تدیخرسه رسید که اکنون در سراسر جهان، پیامآور عشق رییسجمهور آمریکا به محیط زیست است.
وقتی از غلامرضا حیدری، محیطبان سیاهکلی پرسیده شد که چرا برای دفاع، شلیک نکردند گفت: «ما سلاح را برای حفاظت از حیاط وحش داریم نه برای شلیک به آنها. گزینه شلیک اصلا به ذهن ما خطور نمیکند.»
اکنون ابوالفضل رجبی، با این کارتون، به خلاف کلیفورد بریمن، قصه یک قهرمان مردمی و غیرنمایشی محیط زیست را روایت میکند و نمایش روزولت را به چالش میکشد؛ آیا ما میتوانیم قصه غلامرضا را به کودکان جهان برسانیم؟