داستان زندگی تراژدی یک زن که قربانی خدایان باستان شد!

به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان با بررسی جسد این زن متوجه شدند که او قبل از اینکه در اواخر دهه ۲۰ زندگی‌اش قربانی شود، زندگی بسیار سختی داشته است. دنده او فقط چند هفته قبل از مرگش شکسته شده بود و یک بریدگی روی گردنش وجود دارد که نشان می‌دهد مرگ او خشونت‌آمیز و خونین بوده است. حتی بسیار غیرمعمول نیز دفن شده است. باستان‌شناسان دانشگاه بورنموث انگلیس بر این باورند که این شواهد نادر دلایل قاطع‌کننده‌ای هستند که نشان می‌دهد این زن قربانی شده است.

«مارتین اسمیت»، انسان‌شناس پزشکی قانونی از دانشگاه بورنموث، می‌گوید: در دفن‌هایی که تا به حال دیده‌ایم، به نظر می‌رسد که افراد متوفی با دقت در گودال قرار گرفته‌اند و با آنها با احترام رفتار شده است، اما برای این زن بیچاره هیچ کدام از قواعد دفن رعایت نشده است.

وی می‌افزاید: ما همچنین قبلاً گلدان‌های سرامیکی و بقایای مفصل گوشت را در کنار بقایای انسان پیدا کرده‌ایم که معتقدیم برای زندگی پس از مرگ در کنار فرد مرده جاسازی شده‌اند. اما در مورد این زن اصلا چنین چیزی وجود نداشت و چینش هلالی شکل از استخوان حیوان در ته گودال این موضوع را به ذهن متبادر می‌کند که او بخشی از یک پیشکش بوده و قربانی شده است.

این اسکلت کاملاً مفصلی در طی یک حفاری باستان‌شناسی در جنوب انگلیس در سال ۲۰۱۰ کشف شد و عجیب بودن دفن بلافاصله نمایان شد. اما برای دانستن داستان زنی که در حدود ۳۵۰ سال قبل از میلاد مسیح زندگی می‌کرده و درگذشته، نیاز به مطالعه دقیق استخوان‌ها بود.

محققان آنالیز استخوان‌شناسی و میکروسکوپ الکترونی اسکن استخوان‌ها و همچنین آنالیز ایزوتوپی را روی یکی از دندان‌های این زن و بازسازی سه‌بعدی بدن و علائم روی آن انجام دادند. آنها همچنین بقایای حیوانی را که به نظر می‌رسید در دفن این زن گنجانده شده بود، مطالعه کردند.

نتایج واقعا شوکه‌کننده بود. ستون فقرات او نشانه‌هایی از انحطاط و آسیب را نشان می‌داد و استخوان‌هایش دارای پیوست‌های ماهیچه‌ای قوی و توسعه‌یافته بودند. هر دوی این موارد نشانه کار سخت در یک دوره زمانی طولانی است.

آنالیز ایزوتوپ تکنیکی است که نسبت ایزوتوپ‌هایی را که جایگزین کلسیم در دندان‌ها و استخوان‌های موجود زنده می‌شوند، شناسایی می‌کند. این ایزوتوپ‌ها از غذایی که در طول زندگی خورده می‌شوند به دست می‌آیند؛ و از آنجایی که نسبت‌های مختلف و ایزوتوپ‌های مختلف در غذا‌ها و مکان‌های مختلف وجود دارد، می‌توان از آنها برای ردیابی جایی که یک شخص یا حیوان زندگی کرده و غذا‌هایی که خورده است، استفاده کرد.

نسبت ایزوتوپ استرانسیوم در دندان‌های این زن نشان داد که او ممکن است در روستایی که در آن مرده و در آنجا دفن شده به دنیا نیامده باشد، بلکه احتمالاً از جنوب انگلستان یا احتمالاً از سایر نقاط اروپا آمده است.

دانشمندان همچنین متوجه جراحاتی در استخوان‌های این زن شدند. یکی از دنده‌هایش شکستگی داشت که تا حدی بهبود یافته بود، به این معنا که چند وقت بعد از این شکستگی مرده است. ولی علامت بریدگی روی مهره گردن او هیچ نشانه‌ای از بهبودی نداشت و از این رو، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این زخم باعث کشته شدن او شده است.

ترتیب دفن او نیز عجیب است. او را در حالی دفن کرده‌اند که صورتش رو به پایین و در ته یک گودال انبار قرار گرفته است. دانشمندان معتقدند که این همان جایی است که او کشته شده و مرده است. با این حال، به نظر می‌رسد استخوان‌های حیوانات اطراف و زیر او -عمدتا استخوان اسب و گاو – به عمد چیده شده‌اند.

قربانی کردن انسان‌ها در عصر آهن در انگلیس توسط تعدادی از محققان بار‌ها ذکر شده، اما شواهد فیزیکی واقعا اندکی از آن یافت شده است. به گفته محققان، این نوع شواهد می‌تواند نمونه‌ای از قتل‌های آیینی یا مرسومات مربوط به پیشکش و قربانی کردن باشد.

اسمیت می‌گوید: تمام حقایق مهمی که پیدا کرده‌ایم مانند مشکلات ستون فقرات، زندگی سخت، آسیب جدی به دنده، این واقعیت را فاش می‌کند که این زن احتمالا از مکان دیگری به اینجا کوچ کرده است. نحوه دفن نیز انزوای او را توضیح می‌دهد.

او می‌افزاید:، اما زمانی که متوجه شدیم این زن روی سکویی از استخوان حیوان قرار دارد، قابل قبول‌ترین نتیجه‌ای که می‌توانستیم بگیریم این بود که او قربانی یک قتل آئینی شده است. همچنین بریدگی بزرگ روی گردنش دال بر این است که خون او برای خدایان ریخته شده است.

به طور کلی، تدفین‌هایی که بیشترین توجه باستان‌شناسان را به خود جلب می‌کنند، تدفین‌هایی هستند که دارای جایگاه بالایی هستند. اما این جسد یک استثنای نادر است و داستان غم‌انگیزی را بیان می‌کند که یک فرد با جایگاه پایین و به حاشیه رانده شده، توسط جامعه به قتل رسیده است.

اسمیت می‌گوید: پشت هر جسد مربوط به دوران باستان، داستان کسی نهفته است که در انتظار بیان کردن آن است.