به گزارش مجله خبری نگار، ایرانیان از حدود سه هزار سال پیش با کشت انار آشنایی داشته اند. در آیین زرتشت نیز کشت و کار درخت انار در منازل کاری نیکو بوده است. همچنین در کتیبه ها ی تخت جمشید کنده کاری های بزرگی از انار دیده می شود. چنانچه گفته شده است ایران اولین زادگاه انار بوده و پس از آن انار به آسیای مرکزی، افریقا و یونان راه یافته است.
انار طبیعتی سرد ومرطوب دارد، آب آن برای صاف کردن صدا، رفع خارش، تب ها ی صفراوی و زن حامله مفید است.
رنگ زرد صورت وخماری را بر طرف می کند و موجب روشن شدن پوست صورت می شود.
سرفه ی گرم را تسکین می دهد، ادار را زیاد می کند.
برای جلوگیری از استفراغ، انار ترش وشیرین را با پیه داخل آن بکوبید و با قند بجوشانید و آب آن را بنوشید. کسانی که قبل از غذا استفراغ می کنند، باید قبل از غذا آن را بخورند.
کسانی که از زخم های دهان در عذابند، می توانند هر روز دهان را چند بار با آب انار بشویند. زخم ها برطرف می شوند.
هر شب کمی آب انار را بسوزانید، بعد نرم بسایید و با عسل مخلوط کرده و بر سینه وپشت ضماد کنید. سرفه ها ی همراه با خون را درمان می کند.
آب انار را در ظرف مسی قرمز و سفید نشده ریخته بجوشانید وبه بدن بمالید. خارش و جوش ها ی خارش دار را درمان می کند.
برای برطرف کردن چرک گوشه ی ناخن، یک عدد انار سالم را کنار آتش ملایم بپزید؛ بعد خوب له کرده و مانند مرهم روی زخم گذاشته و رویش را ببندید.
سر یک انار شیرین را سوراخ کرده و روی آتش ملایم بگذارید وبه دفعات تا آنجا که گنجایش داشته است روغن بادام شیرین یا روغن بنفشه را در آن ریخته تا جذب شود. سپس آن را فشار دهید و بمکید برای رفع سرفه ی مزمن خشک بسیار مناسب است.
داخل انار را خالی کنید و در ان روغن گل سرخ بریزید و روی آتش ملایم گذارید؛ سپس چند قطره در گوش بچکانید برای درد گوش مفید است.
آب ترش و شیرین انار را با ۱۰۰ گرم شکر مخلوط کنید وبخورید. مسهل صفرا ومقوی معده است.
اگر در خوردن انار اسراف کنید؛
غذا را در معده فاسد می کند، معده را سست می نماید وایجاد نفخ می کند.
خوردن انار با هسته یبوست ایجاد می کند.
مصرف زیاد انار ترش روده ها را خراش می دهد به خصوص اگر ناشتا خورده شود ممکن است موجب التهاب روده ها شود.
برگرفته از کتاب اسرار گیاهان دارویی تالیف احمد حاجی شریفی
منبع:اینفو