مرگ گرگ پیر خرافاتی

به گزارش مجله خبری نگار، ماریو زاگالو که چهار بار به عنوان بازیکن و مربی تیم ملی برزیل قهرمان جام جهانی شد، در ۹۲ سالگی درگذشت. او بال چپ مستعد و سرسختی بود، در سال ۱۹۵۸ عضو تیمی بود که نخستین قهرمانی برزیل را به دست آورد، زاگالو جایگاه خود را در تیمی که چهار سال بعد از عنوانش دفاع کرد، حفظ کرده بود.

در سال ۱۹۷۰ او مربی تیمی بود که بهترین‌های تاریخ برزیل از جمله پله، جرزینیو، ریولینو و تستائو در آن حضور داشتند و از نگاه بسیاری بهترین تیم ملی تاریخ فوتبال به حساب می‌آید. این سومین قهرمانی برزیل بود که در مکزیک به دست آمد و زاگالو نخستین کسی شد که به عنوان مربی و بازیکن به قهرمانی جهان رسید.

او همچنین دستیار کارلوس آلبرتو پریرا بود وقتی برزیل در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا برای چهارمین بار قهرمان جهان لقب گرفت. هواداران برزیلی او به خاطر شخصیت منحصر به فرد و تعصب بی‌چون و چرایش نسبت به برزیل علاقه خاصی به زاگالو داشتند. او اصرار داشت که با موفقیت متولد شده و از پاسخ دادن به کسانی که می‌گفتند تیم‌هایش زیادی دفاعی است، ابایی نداشت.

یکی از مشهورترین واکنش‌های او بعد از قهرمانی کوپا آمریکا در سال ۱۹۹۷ در بولیوی بود. تیم او جذاب نبود، اما وقتی سوت پایان بازی فینال زده شد، او که صورتش به خاطر ارتفاع لاپاز سرخ شده بود، مقابل دوربین‌های تلویزیونی فریاد زد: «حالا شما باید من را تحمل کنید»

این عبارت بعد‌ها در انواع شادی‌ها در برزیل مرسوم شد. زاگالو خیلی هم خرافاتی بود از جمله اینکه باور داشت عدد ۱۳ برایش شانس می‌آورد. دوست داشت عباراتی بگوید که ۱۳ حرف داشت، در سیزدهم ماه ازدواج کرد و حتی یک بار به شوخی گفت در ساعت ۱۳ از روز ۱۳ جولای در سال ۲۰۱۳ بازنشسته می‌شود.

فوتبالیست اتفاقی

ماریو ژرژ لوبو زاگالو معروف به گرگ پیر در آگوست ۱۹۳۱ در ماسیو متولد شد، منطقه‌ای فقیر در ساحل شمال شرقی برزیل. خانواده‌اش قبل از یک سالگی او به ریودوژانیرو رفتند و آنجا عاشق فوتبال شد.

اولین آرزویش خلبانی بود، اما به خاطر ضعف بینایی مجبور شد آن را رها کند. او حسابداری خواند و در وقت‌های آزاد برای آمه‌ریکا که یکی از بزرگترین باشگاه‌های شهر بود، بازی می‌کرد. زاگالو یک بار گفت: «پدرم نمی‌خواست فوتبالیست شوم، اجازه نمی‌داد. آن موقع شغل قابل توجهی نبود. جامعه نگاه خوبی به آن نداشت. برای همین می‌گویم فوتبال به طور اتفاقی وارد زندگی من شد.»

زاگالو ابتدا هافبک چپ بود و شماره ۱۰ می‌پوشید که آن موقع، قبل از پله، چندان اهمیتی نداشت: «متوجه شدم رفتن به تیم برزیل با شماره ۱۰ سخت است، چون بازیکنان زیادی بودند؛ بنابراین از هافبک چپ به بال چپ رفتم.»

اولین جام جهانی‌اش در سال ۱۹۵۸ در سوئد بود که در هر شش مسابقه در ترکیب اصلی بود و کنار گارینشا و پله ۱۷ ساله بازی کرد در حالی که زاگالو ۲۷ سال داشت.

زاگالو در سال ۲۰۰۶ که برزیل در یک چهارم نهایی حذف شد هم دستیار پریرا بود، همچنین در سال ۱۹۹۸ که برزیل در فینال به فرانسه باخت. اما بعد از جام جهانی ۲۰۰۶ کار را کنار گذاشت، اما در مراسم مختلف حاضر بود. او در سال ۱۹۵۵ ازدواج کرد و تا سال ۲۰۱۲ که همسرش درگذشت، با هم بودند، آن‌ها چهار فرزند داشتند.