به گزارش مجله خبری نگار، شاید تصور این موضوع برای بسیاری از افراد دشوار باشد که موشها هم در هنگام مواجه شدن با قلقلک، میخندند، اما خنده آنها با صدایی ماورای آستانه شنیده شدن توسط گوش انسان بوده و به همین دلیل ما نمیتوانیم به صدای خندیدن موشها گوش کنیم.
از سوی دیگر قلقلک باعث فعال شدن بخشهای خاصی از مغز میشود و به همین دلیل تیمی از دانشمندان از خنده موشها برای ترسیم و مطالعه فعالیت بخشی از مغز به نام قشر خاکستری دور قناتی PAG استفاده کردند. قشر خاکستری دور قناتی که در مغز میانی قرار دارد، یک ناحیه متراکم سلولی است که به عنوان قشر خاکستری مرکزی مغز میانی نیز شناخته میشو. سلولهای این بخش مسئول واکنش به محرکهای کلیدی بوده و در حیوانات، این واکنش شامل رفتارهای شکار در شکارچیان و رفتارهای دفاعی در طعمهها است.
گفتنی است محققان از مدتها پیشتر میدانستند موشها دوست دارند قلقلک داده شوند. آنها در پاسخ به آنچه دانشمندان جلسات غلغلک مینامند، خنده با فرکانس بالا (حدود ۵۰ کیلوهرتز) تولید میکنند. به گزارش سیناپرس، از آنجایی که حد شنوایی انسان در حدود ۲۰ کیلوهرتز است، برای شنیدن خنده آنها به میکروفونهای خاصی نیاز بود.
محققان دانشگاه هامبولت برلین، طی این مطالعه و از طریق اندازه گیری فعالیت مغز موشها به کمک الکترودهای کاشته شده در مغز، دریافتند که فعالیت قشر خاکستری دور قناتی برای انجام وظایفی مانند بازی و خنده ضروری است.
پروفسور مایکل برشت، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد عصب شناسی در دانشگاه هومبولت در در این رابطه میگوید: ما میدانیم که صداهایی مانند خنده در بازی بسیار مهم هستند. مساله فوق از این ایده پشتیبانی میکند که نوعی سیگنال سازمانی در مغز وجود دارد که این رفتار خاص را تنظیم میکند. به عنوان مثال، کودکان هنگام بازی با یکدیگر بررسی میکنند که اگر همبازی آنها دیگر نمیخندد، به عملشان ادامه ندهند.
باید توجه داشت بازی علیرغم این که زبان دوران کودکی محسوب میشود در یادگیری، تجربه، کسب دانش و تخیل نقش مهمی داشته و همچنان یکی درک نشدهترین شکلهای رفتاری است. امروزه علی رغم پیشرفتهای بسیار در علوم اعصاب، مسیرهای عصبی که بازیگوشی را در انسان یا حیوانات دیگر کنترل میکنند تا حدودی ناشناخته باقی مانده اند.
دکتر برشت در ادامه توضیحاتش میگوید: بسیاری از مردم فکر میکنند که بازی رفتاری کودکانه بوده موضوع تعیین کنندهای نیست و به همین دلیل بازی معمولا از سوی محققان دست کم گرفته میشود. از نظر من، بازی یک رفتار مبتنی بر خودآموزی است که معمولاً مغز برای کنترل بدن اعمال میکنند. به همین دلیل به نظر میرسد که رفتار مبتنی بر بازی برای رشد مغز مفید است.
محققان پس از اطمینان از اینکه موشها در محیط خود راحت هستند، آنها را قلقلک دادند. تصاویر گرفته شده از مغز آنها پاسخهای عصبی قوی در بخش جانبی قشر خاکستری دور قناتی در زمان قلقلک دادن مشاهده شد.
زمانی که موشها در محیطی نا آشنا قرار گرفتند که برای برانگیختن اضطراب طراحی شده بود، نه تنها خندیدن را متوقف کردند، بلکه فعالیت سلولهای قشر خاکستری دور قناتی آنها نیز کاهش یافت.
به گفته پژوهشگران این یک نشانه قوی است که نشان دهنده فعالیت سلولهای مغزی است و در مرحله بعدی محققان قصد دارند بررسی کنند آیا دادن عادات بازی متفاوت به موشهای جوان تر، روش رشد این ناحیه از مغز را تغییر میدهد یا خیر.