به گزارش مجله خبری نگار، پیش بینیهای مبتنی بر مدل سازی اقلیمی نشان میدهد: خطر خشکسالی ناگهانی در زمینهای کشاورزی در آمریکای شمالی و اروپا از ۳۲ درصد در سال ۲۰۱۵ تا سال ۲۱۰۰ به ترتیب به ۴۹ درصد و ۵۳ درصد در شدیدترین شرایط انتشار گازهای گلخانهای افزایش مییابد. این موضوع بدان جهت دارای اهمیت است که افزایش خطر پیش بینی شده برای زمینهای زراعی ممکن است سیستمهای غذایی را تحت فشار بیشتری قرار دهد.
باید توجه داشت خشکسالیهای ناگهانی زمانی اتفاق میافتد که کمبود بارندگی همراه با نرخ بالای تبخیر رخ داده و باعث خشک شدن سریع سطح زمین میشود. سرعت توسعه خشکسالیهای ناگهانی در مقایسه با خشکسالیهای معمولی به این معنی است که اغلب هشدار کافی برای اجرای استراتژیهای کاهش وجود ندارد که میتواند زمینهای زراعی را در معرض خطر قرار دهد.
طی این مطالعات جردن کریستین و همکارانش ارزیابی کردند که چگونه وقوع خشکسالی ناگهانی ممکن است تغییر کرده و خطر جهانی ناشی از خشکسالیهای ناگهانی را تحت شبیه سازیهای مختلف مدل آب و هوایی جهانی تخمین زدند. محققان در این مطالعات شبیه سازیهای تاریخی خشکسالی ناگهانی (بین سالهای ۱۸۵۰ و ۲۰۱۴) را تحلیل و وقوع خشکسالی ناگهانی آینده را از سال ۲۰۱۵ تا ۲۱۰۰ تحت سه سناریو مختلف مسیرهای اجتماعی و اقتصادی مشترک پیش بینی کردند. این مسیرها با نامهای SSP۱۲۶، SSP۲۴۵ و SSP۵۸۵ چگونگی تغییر شرایط اقلیمی جهان تحت مجموعههای مختلف سیاستهای آب و هوایی را بررسی کرده و از یک سناریوی پایدار تا یک سناریوی انتشار بالا را شامل میشوند. به باور پژوهشگران، در هر سه سناریو، وقوع خشکسالی ناگهانی جهانی تا پایان قرن بین ۶ تا ۹ و نیم درصد افزایش خواهد یافت.
نویسندگان همچنین دریافتند: پیش بینی میشود خطر خشکسالی ناگهانی برای زمینهای زراعی جهانی بین سالهای ۲۰۱۵ و ۲۱۰۰ در مقایسه با دوره تاریخی افزایش یابد. بر این اساس تحت بالاترین سناریوی انتشار گازهای گلخانه ای، خطر سالانه خشکسالی ناگهانی در زمینهای کشاورزی در اروپا از ۳۲ درصد در سال ۲۰۱۵ به ۵۳ درصد در سال ۲۱۰۰ افزایش یافته است، در حالی که در آمریکای شمالی از ۳۲ درصد به ۴۹ درصد افزایش یافته است. علاوه بر این قارههای آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی نیز شاهد افزایش قابل توجهی در خطرات خشکسالی ناگهانی بودند.
در خاتمه نویسندگان پیشنهاد میکنند: با افزایش جمعیت جهان، تقاضا برای غذا و تغییرات در خشکسالیهای ناگهانی ممکن است بر امنیت غذایی فشار وارد کند.