به گزارش مجله خبری نگار،معمولاً قارچها برای افراد سالم خطری ندارند، اما میتوانند برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند کشنده باشند.
با این حال، ثابت شده است که بیماریهای ویروسی مانند آنفولانزا یا SARS-CoV-۲، میتوانند خطر ابتلا به عفونت ناشی از قارچهای مهاجم آسپرژیلوس را حتی در افراد سالم افزایش دهند.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) نسبت به خطر رو به رشد ناشی از عفونتهای قارچی مهاجم هشدار داده و بر نیاز به تحقیقات بیشتر در این مورد تاکید کرده است.
تا همین اواخر، در مورد مکانیسمهای دخیل در بیماریهای ناشی از قارچ آسپرژیلوس و چگونگی از بین بردن مؤثر آنها، اطلاعات کمی وجود داشت. درحال حاضر همکاری بین محققان دانشگاه کلگری و دانشگاه مک گیل، بینش جدیدی را در مورد اینکه چرا سیستم ایمنی در مبارزه با قارچها ناتوان است، به دست میدهد.
دکتر نیکول ساردن اولین نویسنده این مطالعه میگوید: ما کشف کردیم که آنفولانزا و COVID-۱۹، ایمنی طبیعی ناشناخته را که ما برای مقاومت در برابر عفونتهای قارچی مهاجم به آن نیاز داریم، از بین میبرند.
یافتههای منتشر شده در مجله Science Translational Medicine نشان میدهد که دو نوع گلبول سفید (نوتروفیلها و یک نوع منحصربهفرد از سلولهای B) به طور معمول با یکدیگر برای مبارزه با عفونتهای قارچی همکاری میکنند. با این حال، ویروسهایی مانند SARS-CoV-۲ و آنفولانزا مانع از انجام کار سلولهای B ویژه میشوند. با آزمایش بر روی موش و نمونههای خون و بافت انسان، محققان توانستند ببینند که به دنبال یک عفونت ویروسی، نوتروفیلها عفونت قارچی را حس میکنند و در نزدیکی آن جمع میشوند، اما همانطور که انتظار میرفت، این نوتروفیلها برای از بین بردن این مهاجم عمل نمیکنند.
دانشمندان کاوش بیشتری کردند و متوجه شدند که مولکولهای ویروسی، این سلولهای B را بیتفاوت میکنند و مانع از همکاری آنها با نوتروفیلها در حالت عادی میشوند و در نتیجه از قارچها در برابر تخریب محافظت میکنند. درک این فرآیند منجر به کشف بعدی شد.
ساردن گفت: همچنین ما متوجه شدیم که درمانهای وجود دارند که میتوانند به روشی واقعبینانه و معنیدار برای جایگزینی آنتیبادیهای طبیعی که توسط سلولهای B آسیبدیده ویروسی تولید نمیشوند، تغییر کاربری داده و دوباره توانایی نوتروفیلها را برای مبارزه با این عفونتها، ایجاد کنند.
دکتر برایان ییپ، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: این تحقیق بر روی مرد جوانی انجام شد که من در بخش مراقبتهای ویژه او را بررسی کردم که در اثر آسپرژیلوزیس مرتبط با آنفولانزا درگذشت. وقتی پای آنفولانزا به میان میآید، تمام تحقیقات شکست میخورند. یافتههای ما با توجه به تعداد بالای بیماران مبتلا به چندین ویروس تنفسی از جمله آنفولانزا، بسیار دقیق است.
ساردن و ییپ بر این باورند که این یافتهها، زمینه را برای آزمایشهای تشخیصی جدید، بر اساس میزان آنتیبادی طبیعی برای پیشبینی اینکه چه کسی در معرض بالاترین خطر عفونتهای قارچی مهاجم است، ایجاد میکند. همچنین استراتژیهای جایگزینی آنتیبادیهای موجود، میتواند برای درمان عفونتهای آسپرژیلوس در آینده آزمایش شود.
ییپ میگوید: این اکتشافات، درک جدیدی از چگونگی حمایت از بدن برای مبارزه با عفونتهای قارچی کشنده ارائه میدهد.