کشف قدمت مصرف خرچنگ با تحقیقات جدید بقایای باستان شناسی

به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان باستان شناس در یک تحقیق جدید و هنگام مطالعه بقایای باستان‌شناسی در منطقه‌ای به نام گروتا دا فیگویرا براوا در کشور پرتغال، موفق به این کشف شده اند که نئاندرتال‌ها، از صدف داران و خرچنگ‌ها ازجمله خرچنگ‌های قهوه‌ای تغذیه می‌کرده اند.

بر اساس این کشف، نئاندرتال‌ها نمونه‌های بزرگ‌تر این سخت پوستان را ترجیح می‌دادند و آن‌ها را در آتش می‌پخته اند. به گفته محققان، کشف مورد اشاره، این ایده را رد می‌کند که خوردن غذا‌های دریایی به مغز انسان‌های مدرن اولیه مزیت رقابتی با دیگر گونه‌های انسانی داده است.

پژوهشگران فوق در غاری در جنوب لیسبون، ذخایر باستان شناسی ارزشمندی را کشف کرده اند که پرده از یک منوی شام پارینه سنگی بر می‌دارد.

آن‌ها در کنار برخی ابزار سنگی و زغال چوب، مقادیر زیادی صدف و استخوان پیدا کرده اند که حرف‌های زیادی در خصوص نئاندرتال‌هایی که در آنجا زندگی می‌کردند و همچنین وعده‌های غذایی آن‌ها برای گفتن دارند. بر اساس این کشفیات، انسان‌های اولیه فوق حدود ۹۰ هزار سال پیش خرچنگ می‌پختند و می‌خوردند.

مجریان این تحقیق می‌گویند: طبق بررسی‌های ما، نئاندرتال‌ها در پایان آخرین دوره بین یخبندانی، به طور منظم خرچنگ‌های قهوه‌ای بزرگ را از استخر‌های ساحل صخره‌ای مجاور برداشت می‌کردند. آن‌ها جانوران بالغ با پهنای متوسط پوسته ۱۶ سانتی متر هدف قرار می‌دادند. سپس آن‌ها را به غار فوق آورده و در آنجا روی زغال کباب کرده و می‌خوردند.

به گفته آن ها، این خرچنگ‌های بزرگ و بالغ، چیزی حدود ۲۰۰ گرم گوشت تولید می‌کردند. ما با مطالعه الگوی آسیب‌های وارده به پوسته و پنجه‌های به جا مانده از خرچنگ ها، دخالت سایر شکارچیان را در صید این آبزیان رد می‌کنیم. به گزارش سیناپرس، در واقع هیچ گونه علامتی مبنی بر دخالت گوشتخواران یا جوندگان روی بقایای این پوسته‌ها وجود نداشت و الگو‌های شکستگی روی آن ها، شکار توسط پرندگان را نیز منعکس نمی‌کرد.

این خرچنگ‌ها اصولا گریزپا بوده اند، اما نئاندرتال‌ها قادر بوده اند خرچنگ‌های قهوه‌ای با اندازه درشت را در تابستان از استخر‌های جزر و مدی برداشت کرده و مصرف کنند.

شواهد باستان شناسی به دست آمده به محققان پرتغالی نشان داده اند که نئاندرتال‌ها نه تنها خرچنگ‌ها را صید می‌کردند، بلکه آن‌ها را قبل از مصرف روی زغال برشته می‌کردند. آثار سوختگی و سیاهی روی پوسته ها، نشان می‌دهند که خرچنگ‌های فوق در دمای حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ درجه سانتیگراد که برای پخت و پز معمول است، می‌پخته اند.

آن‌ها می‌گویند: احتمالا غیرممکن است که بدانیم چرا نئاندرتال‌ها برداشت خرچنگ را برای مصرف انتخاب کرده‌اند یا چه نوع اهمیتی را برای مصرف خرچنگ قائل بوده اند. اما دلایل آن‌ها هر چه که بوده، خوردن خرچنگ فواید تغذیه‌ای معنی‌داری برای آن‌ها داشته است.