کد مطلب: ۳۸۵۳۵۸

|

|

نگارمگ اخبار اخبار پزشکی سلامت

۱۷ دی ۱۴۰۱ - ۰۶:۳۵

خودکشی ژنتیکی؟! برخی افراد بیشتر احتمال خودکشی دارند

خودکشی ژنتیکی؟! برخی افراد بیشتر احتمال خودکشی دارند

متاسفانه آمار‌های رسمی حاکی از این واقعیت تلخ هستند که هزاران نفر در سال به دلیل خودکشی جان خود را از دست می‌دهند. به طور کلی زنان بیشتر از مردان درگیر این عارضه بوده و شناسایی دلایل تمایل به خودکشی می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از این موضوع داشته باشد.

به گزارش مجله خبری نگار/سینا پرس: مطالعات جدید محققان نشان می‌دهد تمایل به خودکشی می‌تواند ریشه‌های ژنتیکی داشته باشد. محققان طی یک مطالعه جدید بررسی کرده اند که آیا مبنای ژنتیکی برای خودکشی، به ویژه برای افکار و رفتار خودکشی وجود دارد.

این مطالعه در مقیاس بزرگ، که از سال ۲۰۱۱ آغاز شده و همچنان در حال انجام است، شامل ۶۳۳ هزار و ۷۸۸ کهنه سرباز ارتش آمریکا بود. این هیئت شامل ۵۷ هزار و ۱۵۲زن و ۵۷۶ هزار و ۶۲۶ مرد از جمله ۱۲۱ هزار و ۱۸۸ سیاه پوست از اجداد آفریقایی، ۸ هزار و ۲۸۵ فرد با ریشه آسیایی، ۴۵۲ هزار و ۷۶۷ نفر با منشا اروپایی و ۵۱ هزار و ۶۰۸ فرد با تبار لاتین بودند.

طی این مطالعه، داده‌های مربوط به سوابق پزشکی نظامی آن‌ها پرسیده شده و مشخص شد بیش از ۱۹ درصد آن‌ها دارای افکار و رفتار‌های مرتبط با خودکشی هستند.

در ادامه ساختار ژنتیکی افراد فوق مورد مطالعه قرار گرفت. به گفته محققان، این به لطف پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی است که همه ما: از نظر قد، صورت، رنگ مو و ... متفاوت هستیم. باید اذعان داشت ژن‌های ما می‌توانند ما را در برابر برخی بیماری‌ها مقاوم کرده و در برابر برخی بیماری‌ها ضعیف کنند.

تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که بیش از ۲۰۰ ژن SNP با افکار و رفتار‌های خودکشی همراه است. این کد‌ها در هفت منطقه مختلف کروموزوم ۲، ۶، ۹، ۱۱، ۱۴، ۱۶ و ۱۸ واقع شده اند.

یافته‌های این پژوهش همچنین نشان داد در کل، چهار ژن – ESR۱، DRD۲، TRAF۳ و DCC – می‌توانند با افکار و رفتار خودکشی همراه باشند.

ژن ESR۱ یک گیرنده استروژن است. این ژن با اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی مرتبط بوده و ژن DRD۲ یک گیرنده دوپامین است که با اسکیزوفرنی، ADHD، اختلالات خلقی و اعتیاد به الکل همراه است. ژن TRAF۳ با اعتیاد به مواد مخدر و ADHD همراه بوده و سرانجام، DCC با اختلالات روانپزشکی دیده می‌شود. این ژن‌ها در درجه اول در مغز و غده هیپوفیز بیان می‌شوند.

با توجه به این کشف مهم، نیاز به بررسی بیشتر چگونگی تأثیر این ژن‌ها بر افکار خودکشی وجود دارد. در مرحله بعدی ممکن است توسعه روش‌های درمانی هدفمند برای جلوگیری از خطر خودکشی در افراد مستعد ژنتیکی، به ویژه در هنگام ایجاد حوادث بالقوه زندگی مد نظر قرار گیرد.

نویسندگان حدس می‌زنند که لیتیوم، یک درمان استاندارد مهم برای کاهش خطر خودکشی، به عنوان مثال، بیان ژن TRAF۳ را تعدیل می‌کند.

به این ترتیب تشخیص ژن‌های فوق و هدف قراردادن آن‌ها قادر است میزان خودکشی در جوامع را تا حد زیادی کاهش دهد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری

۱ پسندیدم

گزارش خطا

برچسب ها: خودکشی روانشناسی روانشناسی رفتار

ارسال نظرات

انتشار یافته: ۰ |

در انتظار بررسی: ۰ |

غیر قابل انتشار: ۰

قوانین ارسال نظر