دستیابی ایران به مو‌هایپرسو، کابوسی برای دشمنان

به گزارش مجله خبری نگار/وطن امروز: خبر آزمایش موفقیت‌آمیز موشک هایپرسونیک ایرانی مانند یک بمب خبری در رسانه‌ها منفجر شد؛ خبری که حکایت از یک جهش بزرگ در قدرت نظامی کشورمان داشت. چرایی نگرانی دشمنان از دستیابی ایران به موشک بالستیک هایپرسونیک و اهمیت آن برای ایران نکته مهمی است که در ادامه علاوه بر اینکه درباره آن توضیح خواهیم داد، اهمیت موشک‌های هایپرسونیک را هم تشریح خواهیم کرد. به گزارش فارس، موشک‌های هایپرسونیک جزو جدیدترین تسلیحات و تجهیزات هستند که امروز توسط کشور‌هایی همچون آمریکا، روسیه و چین تولید و به کارگرفته می‌شوند. سرعت موشک‌های هایپرسونیک هنگام حرکت بین ۵ تا ۲۵ برابر صوت اعلام شده که در بازه ۱.۶ تا ۸ کیلومتر بر ثانیه است. به عبارتی باید گفت حداقل سرعت موشک‌های هایپرسونیک ۳ هزار و ۵۰۰ مایل بر ساعت (۵ هزار و ۶۳۳ کیلومتر بر ساعت) است، یعنی چیزی حدود یک مایل بر ثانیه (یکهزار و ۶۰۰ کیلومتر بر ساعت).

موشک‌های هایپرسونیک به طور عمده چند ویژگی اصلی دارند: سرعت مافوق صوت (۵ تا ۲۵ برابر سرعت صوت)، مسدودکردن امواج رادیویی، مانورپذیری بالا و تغییر مسیر، رادارگریز و غیرقابل پیش‌بینی بودن مسیر. این موشک‌ها برای انهدام اهدافی به کار می‌روند که در فواصل دور قرار دارند یا اهدافی که باید به سرعت منهدم شوند. جنگنده‌های استراتژیک مانند B-۵۲ و سامانه‌های دفاع موشکی در دوردست جزو این اهداف هستند. موتور موشک‌های هایپرسونیک جزو موتور‌های اسکرم‌جت هستند که می‌توانند آن‌ها را به سرعت‌های بالاتر برای اصابت به اهداف برسانند. موشک‌های هایپرسونیک موجود در دنیا ۳ نوع هستند:

اول: aero-ballistic

دوم: glide vehicles

سوم: cruise missiles

نوع اول این موشک‌ها (aero-ballistic) این‌گونه هستند که معمولا توسط یک هواپیما تا نقطه مورد نظر حمل شده و سپس شلیک و به سرعت فراصوت می‌رسند. بعد از این، موشک مذکور یک مسیر بالستیک را تا رسیدن به هدف طی می‌کند. نمونه معروف و شناخته شده این نوع از موشک‌های هایپرسونیک کینژال روسی است که بار‌ها از جنگنده‌های روسی شلیک شده است.

دومین نوع، Hypersonic glide vehicles (HGV) است. نوعی از موشک‌های هایپرسونیک که توسط یک موشک تا ارتفاع بالا (بیرون جو) هدایت شده و پس از بازگشت به داخل جو تا رسیدن به هدف خود مانور می‌دهد. چند نمونه معروف از این نوع DF-۱۷ چین و آوانگارد روسیه است و یک نوع نیز در آمریکا تولید و رونمایی شده است.

نوع سوم، Hypersonic cruise missile (HCM) است. این نوع موشک‌های هایپرسونیک توسط یک موشک به سرعت مافوق صوت می‌رسند و پس از آن با استفاده از موتور تنفس طبیعی اسکرم‌جت به حرکت خود ادامه می‌دهند. مزیت استفاده از این نوع، استفاده از موشک‌های کوچک‌تر برای پرتاب به سوی اهداف است و این یعنی هزینه کمتر و سهولت پرتاب.

علاوه بر کشورهایی، چون آمریکا، روسیه و چین که دارنده فناوری طراحی و ساخت موشک‌های بالستیک هایپرسونیک هستند، کره‌شمالی نیز یکی از این کشورهاست. خانواده موشک‌های هواسونگ یکی از موشک‌های بالستیک هایپرسونیک تولید کره‌شمالی است که کلاهک آن پس از خروج از جو از بدنه جدا شده و بیرون از جو در یک مسیر منطبق بر نمودار سینوسی حرکت می‌کند. البته هندوستان نیز دیگر کشور دارنده فناوری موشک‌های بالستیک هایپرسونیک است.