چرا عملیات فلسطینیان در غور اردن صهیونیست‌ها را وحشت زده کرد؟

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از الوقت، حمله به اتوبوبس نظامیان اشغالگر رژیم صهیونیستی در منطقه غور اردن (دره اردن) رویدادی است که به دلیل نادر بودن عملیات‌های نظامی مجاهدان فلسطینی در این منطقه بسیار مورد توجه قرار گرفته است و البته لرزه بر جان صهیونیست‌ها انداخت که این منطقه را کاملاً امن تلقی می‌کردند.

روز یکشنبه در تیراندازی به اتوبوسی در منطقه غور اردن در شرق کرانه باختری ۷ نظامی رژیم صهیونیستی زخمی شدند.

دلایل اهمیت دره اردن

دره اردن همانطور که از نام آن مشخص است متعلق به پادشاهی اردن می‌باشد و امتداد یک فرورفتگی قاره‌ای است که با ۴۰۰ متر از سطح دریا پایین‌تر نقطه کره زمین است و شامل منطقه بحر المیت می‌شود که معروف‌ترین منطقه آن است.

دره اردن در کرانه باختری اشغالی به دلیل آب‌وهوای مساعد و زمین‌های کشاورزی حاصلخیز و دامداری گسترده آن «سبد غذایی فلسطین» نامیده می‌شود که این توصیف اهمیت استراتژیک این نوار وسیع را نشان می‌دهد.

مهمتر آنکه منطقه غور اردن یکی از سرچشمه‌های اصلی تأمین آب فلسطینیان محسوب می‌شود به صورتی که بیشتر اکتشافات آب در مناطق کرانه باختری، ۲۸ مورد از ۴۲ مورد، در دره اردن است.

این منطقه همچنین دارای اهمیت تاریخی و گردشگری است، زیرا بازدیدکنندگانی از سراسر جهان برای لذت بردن از مناظر دیدنی و مکان‌های باستانی به این منطقه سفر می‌کنند. از جمله مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری منطقه، می‌توان به المغطاس و همچنین منطقه غسل ​​تعمید حضرت عیسی علیه السلام که وادی الخرار نامیده می‌شود و مقبره حضرت لوط (ع) اشاره کرد.

منطقه دره اردن از دریای طبریا در شمال تا بحر المیت امتداد دارد که صهیونیست‌ها قسمت بین بحرالمیت و انتهای آن در کرانه باختری را کنترل می‌کنند.

بر اساس ارقام به دست آمده از منابع داخلی رژیم صهیونیستی، حدود ۱۰۰۰۰ نفر از ۴۰۰۰۰۰ شهرک‌نشین کرانه باختری اشغالی در داخل دره اردن زندگی می‌کنند. آمار‌ها همچنین نشان می‌دهد که حدود ۶۵۰۰۰ فلسطینی در آنجا زندگی می‌کنند.

فشار‌های گسترده بر فلسطینیان دره اردن

با وجود آنکه بر اساس قطعنامه‌های شورای امنیت شهرک سازی در کرانه باختری و بیت المقدس شرقی غیرقانونی است، اما طی سالیان متمادی صهیونیست‌ها به طور مداوم بر نقض حقوق فلسطینیان در این منطقه و اشغال بخش‌های بیشتری از دره اردن پرداخته‌اند، به صورتی که امروزه ۵۳.۴ درصد از مساحت منطقه در اختیار صهیونیست‌ها است که چهار برابر وسعت قبل از سال ۱۹۶۷ را شامل می‌شود.

به گزارش مرکز اطلاع رسانی B'Tselem رژیم صهیونیستی، مقامات صهیونیستی از استفاده فلسطینی‌ها از حدود ۸۵ درصد مساحت دره جلوگیری می‌کنند، دسترسی آن‌ها به منابع آبی را محدود کرده‌اند و از ساخت خانه جلوگیری می‌کنند.

تلاش صهیونیست‌ها برای تصرف کامل منطقه و اخراج فلسطینیان به صورت علنی نیز اعلام شده است. در سپتامبر ۲۰۱۹ بنیامین نتانیاهو نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی صراحتاً از هدف خود برای الحاق دره اردن به سرزمین‌های اشغالی سخن گفت و آن را به عنوان یکی از شعار‌های انتخاباتی مطرح کرد.

اسراییل با ابزار‌های مختلف کنترل بیشتر سرزمین‌های منطقه را به دست گرفته است:

این رژیم با اعلام ۴۵.۷ درصد از اراضی دره اردن به عنوان منطقه نظامی، حتی اگر این مناطق در نزدیکی جاده‌های اصلی، نزدیک منازل فلسطینیان و مناطق سنگفرش شده و آسفالت شده در شهرک‌ها باشد، مجوز قانونی برای تصف این مناطق را فراهم کرده است.

علاوه بر این، اسرائیل مناطقی را در شمال دره اردن به منظور ایجاد دیوار حائل تصرف کرده و ۶۴ میدان مین‌گذاری شده در نزدیکی رود اردن مستقر کرده است.

اسرائیل از این طرق ۷۷.۵ درصد از اراضی این منطقه را تحت کنترل خود درآورده و از ساخت، ماندن و استفاده فلسطینیان از آن جلوگیری می‌کند. طی دو سال گذشته، اداره مدنی رژیم بار‌ها سازه‌های جوامع بادیه‌نشین را در این مناطق تخریب کرده است، حتی اگر برخی از آن‌ها قبل از سال ۱۹۶۷ ساخته شده باشند.

صهیونیست‌ها همچنین در جنایتی آشکار کنترل بیشتر منابع آبی منطقه را در اختیار گرفته و آن‌ها را برای استفاده تقریباً انحصاری از شهرک‌ها اختصاص داده‌اند.

اسرائیل از کاوش‌های آبی در منطقه سالانه حدود ۳۲ میلیون متر مکعب استخراج می‌کند که بیشتر آن برای استفاده شهرک‌ها در نظر گرفته شده است. تخصیص آب برای حدود ۱۰۰۰۰ شهرک نشین در منطقه بوسیله حفاری‌های آبی، رود اردن و مجتمع‌های آب مصنوعی سالانه به حدود ۴۵ میلیون متر مکعب می‌رسد. این تخصیص به مهاجران اجازه می‌دهد تا به شدت کشاورزی را در طول ۴ فصل سال توسعه دهند. میزان آبی که به شهرک‌ها تخصیص داده می‌شود، از نظر حجمی برابر با یک سوم آب موجود برای حدود ۲.۵ میلیون ساکن فلسطینی کرانه باختری است.

این اقدامات رژیم منجر به خشک شدن بخشی از چاه‌های فلسطینی و کاهش میزان آب قابل استحصال از چاه‌ها و چشمه‌های دیگر این منطقه شده است. مجموع آبی که فلسطینی‌ها در سال ۲۰۰۸ از این منطقه برداشت کردند تنها ۳۱ میلیون متر مکعب بود که ۴۴ درصد کمتر از مقداری است که فلسطینیان قبل از توافق اسلو در سال ۱۹۹۵ از این منطقه برداشت می‎کردند. در نتیجه فلسطینی‌ها مجبورند زمین‌های کشاورزی خود را رها کنند.

توسعه طلبی ارضی صهیونیست‌ها در مناطقی که سابقاً بخشی از خاک اردن محسوب می‌شده است در سال‌های اخیر حساسیت‌های عمومی مردم را در اردن برانگیخته است به صورتی که اردن در ماجرای پایان مهلت اجاره ۲۵ ساله مناطق الباقوره و الغمر در سال ۲۰۱۹، خواستار عدم تمدید این قرارداد و بازگشت آن به حاکمیت اردن شد، اما صهیونیست‌ها همانند همیشه در پی حمایت کشور‌های غربی با گردن کشی در برابر قوانین و نهاد‌های بین المللی از پذیرش آن سرباز زد.

در این میان مسئله حائز اهمیت آن است که با افزایش دامنه عملیات‌های مقاومتی در کرانه باختری، اکنون در پی حمله روز یکشنبه، صهیونیست‌ها به شدت از به پا خواستن فلسطینیان منطقه دره اردن به وحشت افتاده اند. عملیات‌هایی که ادامه دار بودن آن‌ها یکی از ستون‌های اصلی اقتصاد رژیم را هدف قرار خواهد داد.