صفرتا صد پویا نمایی سه بعدی

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از parsimation، نوبتی هم که باشد، نوبت پویانمایی است؛ اولین چیزی که ما را با دنیای تصویر آشنا می‌کند، اما منحصر به دوران کودکی نمی‌ماند و در هر سن و سالی جذاب و
سرگرم کننده است. عالم پویانمایی از نظر پیچیدگی، دشواری و جزئیات چیزی از فیلم‌های سینمایی کم ندارد. در این شماره سینماتوگراف به طور مختصر با فرایند ساخت پویانمایی سه‌بعدی آشنا می‌شویم.

استوری برد Story Boarding

استوری برد مجموعه نقاشی‌های ساده‌ای است که برای تجسم کلیت کار و انتقال ایده‌ها در انیمیشن‌سازی، ضروری است؛ جزئیات صحنه، اتفاقات و حرکات دوربین همراه با یادداشت‌های کوتاهی به این تصاویر اضافه می‌شوند تا تصویری از کار آماده شود.

لی‌اوت Layouts

هنرمندان بخش لی‌اوت براساس استوری برد تصمیم می‌گیرند که چه چیزی باید نمایش داده شود. ویژگی‌های اساسی کاراکتر‌ها مانند اندازه، شکل و محیط، درقالب مدل‌های ساده سه‌بعدی و بدون کیفیت آماده می‌شود. جهت‌ها، حرکت‌ها، مقیاس‌ها و هرآن چه برای نمایش بصری فیلم لازم است، در این مرحله آماده می‌شود.

مدل‌سازی Modelling

بعد از کشیدن طرح‌های اولیه، نوبت به مرحله مدل‌سازی می‌رسد که در آن شخصیت‌ها و فضا‌ها شکل می‌گیرند. براساس اطلاعات استوری برد، کیفیت و جزئیات مدل‌ها تعیین می‌شود؛ مثلا این که این شخصیت چقدر به دوربین نزدیک است و آن یکی، چقدر فاصله دارد.

بافت سازی Texturing

مدل‌ها بعد از آماده شدن، به صورت فرم‌های خاکستری رنگ، به هنرمندان طراح بافت تحویل داده می‌شوند و او به آن‌ها رنگ و بافت (جزئیات پوست صورت، طرح پارچه لباس، بافت پوست درخت‌ها و حیوانات) می‌دهد و خصوصیات نوری مختلف (انعکاس نور، شفافیت، شکست نور و...) را اضافه می‌کند. این مرحله در واقع به شخصیت‌ها جان می‌بخشد.

استخوان بندی Rigging

در این مرحله مدل برای متحرک سازی آماده می‌شود؛ اسکلت‌بندی، محدوده حرکت مفاصل و کنترل حرکت اعضای مختلف بدن در این مرحله انجام می‌شود. استخوان‌بندی البته فقط مختص مدل‌های انسانی نیست بلکه برای هر چیزی که حرکت دارد، به کار می‌رود؛ ماشین‌ها، حیوانات و....

متحرک سازی Animate

متحرک سازی، فرایندی است که با آن حس حرکت به تماشاچی القا می‌شود. ما می‌دانیم شخصیت‌های انیمیشن مثل فیلم‌های سینمایی به‌خودیِ خود حرکت ندارند، اما حرکات‌شان آن قدر طبیعی است که اغلب یادمان می‌رود کسی آن‌ها را به حرکت واداشته است. انیمیت به روش‌های مختلف انجام می‌شود؛ ازجمله روش «موشن کپچر» که در آن تعدادی بازیگر با پوشیدن لباس‌های مخصوص در استودیو شروع به اجرای نقش می‌کنند، دوربین حرکات آن‌ها را ضبط و به وسیله نرم‌افزار به شخصیت‌های انیمیشنی منتقل می‌کند.

جلوه‌های بصری VFX

جلوه‌های بصری، بعد از ضبط فیلم به صورت کامپیوتری به کار اضافه می‌شوند؛ آتش، آب، دود، انفجار، تخریب، شبیه‌سازی جمعیت و همه حرکت‌ها و اتفاقاتی که در مرحله انیمیت درآوردن آن‌ها دشوار است، به تیم جلوه‌های بصری سپرده می‌شود.

نورپردازی Lighting

در دنیای واقعی اشیا به کمک نور دیده می‌شوند، در انیمیشن هم نور باید باشد تا حس‌وحال صحنه، زمان، وضعیت آب‌وهوا و مانند آن را بتوان نمایش داد. اهمیت نورپردازی در انیمیشن به حدی است که بی‌دقتی در آن می‌تواند کل زحمات تیم‌های قبلی را نابود کند.

تصویر نهایی Rendering

حالا وقت آن رسیده که از همه آن چه تا الان انجام شده‌است، خروجی گرفته شود. تمام تنظیمات مراحل قبل به صورت محاسبات سنگین ریاضی به وسیله نرم‌افزار‌های قدرتمند پردازش می‌شود تا تصاویر باکیفیت سه‌بعدی خلق شود. البته کار هنوز کاملا تمام نشده و مراحل مهمی مثل صداگذاری مانده است، اما تولید تصویری انیمیشن کم و بیش در همه پروژه‌ها چنین فرایندی را طی می‌کند.