عشق دوران بچگی به حقیقت پیوست: از همان زمان عاشق آرسنال بودم و حالا هیجان‌زده‌ام

به گزارش مجله خبری نگار/فوتبال ۳۶۰: آلکساندر زینچنکو مدافع چپ ۲۵ ساله و اوکراینی منچسترسیتی با امضای قراردادی ۴ ساله به ارزش قطعی ۳۰ میلیون پوند به آرسنال پیوست تا میکل آرتتا پس از گابریل ژسوس، دومین بازیکن سیتیزن‌ها (تیم سابق خود) را در تابستان ۲۰۲۲ به امارات کشانده باشد.

زینچنکو که به سرعت راهی آمریکا شده تا در فلوریدا به تور پیش‌فصل آرسنال ملحق شود، در گفت‌وگویی با رسانه رسمی باشگاه از تحقق رویای کودکی‌اش، کار کردن دوباره با آرتتا، رابطه‌اش با گابریل ژسوس و آن‌چه خود می‌تواند به تیم بیفزاید صحبت کرد:

«اول از همه می‌خواهم بگویم این رویای کودکی من بود که محقق شد، چرا که از کودکی، هوادار دوآتشه آرسنال بودم. از وقتی تیری آنری و سسک فابرگاس جوان آن‌جا بازی می‌کردند، از بازی‌های آرسنال لذت می‌بردم. از همان زمان عاشق این باشگاه شدم. حالا هیجان‌زده‌ام و نمی‌توانم بیش از این، برای انجام اولین بازی خود برای آرسنال منتظر بمانم.

(درباره منتشر شدن تصویری از کودکی‌اش با پیراهن آرسنال) بله، آن عکس در دونتسک گرفته شد؛ زمانی که در آکادمی شاختار بودم.

باید بگویم رئیس (میکل آرتتا) مهم‌ترین نقش را در پیوستن من به آرسنال داشت. او را مدت زیادی است که می‌شناسم و با او در منچسترسیتی کار کرده بودم. از روز اول حضور در سیتی می‌دانستم که قرار است مربی بزرگی شود. نگاهی که به فوتبال دارد، می‌توانی سبک و تصویر بازی او را ببینی. بازی‌های پایانی آرسنال در فصل گذشته را می‌دیدم و وقعا لذت می‌بردم. دوست دارم بخشی از این سبک بازی باشم.

اگر بخواهم صادق باشم، باید بگویم ارتباط تنگاتنگی با گابی (ژسوس) دارم و دوستش دارم. او دوست صمیمی من است و دوست دارم بگویم در مذاکرات نقش مهمی داشت. از این باشگاه و اتمسفر آن حرف‌های خوبی زد که برای من، تاثیرگذار بود. همواره با او در ارتباط بودم، حتی در همین مدتی که از منچسترسیتی جدا شده بود.

درباره نقش خود در تیم با رئیس صحبت کرده‌ام، اما ترجیح می‌دهم فعلا در مورد آن چیزی نگویم تا ببینیم چه می‌شود.

برای چالشی دیگر آماده‌ام. برای تلف کردن وقت خود و باشگاه به این‌جا نیامده‌ام، چون باشگاه بر هر چیزی اولویت دارد. امیدوارم برای تک‌تک جام‌هایی که در آن‌ها شرکت داریم، مبارزه کنیم. حتی از فصل گذشته بازی‌های آرسنال را می‌دیدم و بوی این جابه‌جایی را حس می‌کردم. تیم به سرعت در حال رشد است و فکر کنم زمان آن رسیده تا با ارائه بهترین خودمان، دستاورد‌های بزرگی داشته باشیم.

بعد از اولگ لوژنی، دومین اوکراینی تاریخ آرسنال هستم. نسبت به این موضوع افتخار می‌کنم. او یک اسطوره بود و متاسفانه از نزدیک او را نمی‌شناسم. فرصت آن پیش نیامده، اما چیز‌های بسیار خوبی از او شنیده‌ام و به پا گذاشتن به جای پای او افتخار می‌کنم».