پسر فوتبالی در مسیر پدر فوتبالی

به گزارش مجله خبری نگار، ۲۴ سال بعد از صعود خاطره‌انگیز به جام جهانی ۹۸ فرانسه با درخشش عقاب آسیا احمدرضا عابدزاده، روز پنج شنبه تیم ملی کشورمان با درخشش امیر عابدزاده به جام جهانی قطر صعود کرد. امیر بعد از بازی با بوسه بر دستان پدر لحظات احساسی و زیبایی را رقم زد. این صعود دلنشین با چاشنی آغوش پدر و پسری، بهانه‌ای شد برای این که معروف‌ترین پدر و پسر‌های فوتبال ایران را مرور کنیم:

سلطان و محمد ناموفق شون

علی پروین فوق ستاره تیم ملی و پرسپولیس عمر طولانی در فوتبال داشت و حتی در دهه چهارم زندگی‌اش در فوتبال می‌درخشید، اما پسرش محمد در مستطیل سبز چندان موفق نبود. محمد پروین فوتبالیست با استعدادی بود، اما چندان تمرکزی روی فوتبال نداشت. چند بازی درخشان انجام داد و در سن کم از فوتبال کنار کشید و وارد دنیای تجارت شد که در آن هم خیلی پرحاشیه ظاهر شد.

ناصرخان و آتیلای خوش تیپ

ناصر حجازی اسطوره فوتبال ایران که جزو بهترین دروازه بانان تاریخ آسیا هم هست با تنگ نظری‌هایی در دوران فوتبالی‌اش حقش را در فوتبال ملی و باشگاهی (مثل حضور در منچستر) نگرفت، اما توانایی‌هایش برهیچ کس پوشیده نیست. ولی پسرش آتیلا که بازیکن با اخلاقی هم بود نتوانست در مستطیل سبز بدرخشد. اگر محمد پروین با استعداد، اما بدون پشتکار بود، آتیلا استعداد خاصی هم نداشت و بعد ازفوتبال یک تجربه سینمایی کوتاه هم کنار نیکی کریمی داشت. آتوسا حجازی هم دختر ناصر بود که در لیگ فوتسال بانوان آقای گل شد.

ابراهیم آشتیانی و اردلان بدشانس

ابراهیم آشتیانی یکی از فوتبالیست‌های خوش‌تیپ و خوش اخلاق قدیمی پرسپولیس بود و در دوره‌ای بازی می‌کرد که دیسیپلین و سواد بازیکن بسیار مهم بود. اردلان پسر ابراهیم خان چند دهه بعد از پدرش وارد فوتبال شد. در سن کم چند بازی در ترکیب پرسپولیس انجام داد، اما دو بار پارگی رباط صلیبی باعث شد اردلان که هم پست پدر هم بود نتواند استعدادش را بروز دهد.

فرشاد آقای گل و ماهان

فرشاد پیوس رکورددار آقای گلی در لیگ‌های سراسری و تهران است و اگر بخش مهمی از فوتبالش با سال‌های دفاع مقدس تقارن پیدا نمی‌کرد بازی‌های ملی زیاد و درخشش بیشتری داشت. اما نسل او بدشانس بودند و به حقشان در فوتبال نرسیدند. جالب است بدانید پسر فرشاد خان حدود شش سال قبل در لیگ یک بازی می‌کرد و از آن جا به جوانان استقلال رفت تا فرصت دیده شدن و بازی را داشته باشد، اما نتوانست بخش خیلی کمی از درخشش پدر را هم تکرار کند.

حسن صادقیان و پیام پرحاشیه

حسن صادقیان بازیکن تیم ماشین سازی تبریز بود که در یک بازی به دلیل تکل خشن حریف دچار مصدومیت شدیدی شد و نخاعش آسیب دید. متاسفانه همان مصدومیت هم به مرور باعث فوت او شد. پیام که تکنیک را از پدر به ارث برده بود بعد‌ها با تیم ملی نوجوانان درخشید و به ذوب‌آهن رفت، بعد از دلبری در اصفهان، در حالی که فقط ۲۱ سال داشت به پرسپولیس پیوست و درخشید. اما حاشیه‌ها زود سراغش آمد، درگیری با داور، محرومیت سنگین، رفتار‌های غیرحرفه‌ای، دور شدن از پرسپولیس و تیم ملی، حاشیه‌های عجیب در ترکیه و در نهایت هم راه‌اندازی سایت شرط بندی که باعث محرومیت همیشگی او از فوتبال آن هم در ۲۷ سالگی شد. شاید در این فهرست تنها کسی که از پدرش بیشتر درخشید و مورد توجه قرار گرفته بود پیام بود، اما قدر خودش را ندانست و خیلی زود از فوتبال محو شد.

عقاب خوش خنده و امیر اخمو

احمدرضا عابدزاده یکی از حماسه سازان ملبورن بود که خنده‌هایش از خاطر مردم محو نمی‌شود. عقاب محبوب قرمز‌ها و تیم ملی، پیش از شروع بازی‌های پرسپولیس پسرش امیر را برای گرم کردن وارد چمن می‌کرد. امیر از کودکی زیر نظر پدر تعلیم و در فوتبال آمریکا آموزش دید، دروازه‌بان چهارم پرسپولیس شد و به اروپا رفت. تسلیم نشدن، رفتار حرفه‌ای، جدیت و امید از امیر که می‌توانست مثل بقیه آقازاده‌های فوتبال زود محو شود بازیکنی ویژه ساخت که در اسپانیا می‌درخشد و حالا حتی بیرانوند را هم نیمکت نشین کرده است. امیر نه کاریزما و خنده‌های پدر را دارد، نه استعداد امثال نیما نکیسا و بیرانوند را، اما به خاطر آن که در فوتبال پرحاشیه ایران نماند و روند حرفه‌ای‌اش را در اروپا سپری کرد همیشه قابل اعتماد مانده و یک روند حرفه‌ای مستمر را طی کرده است طوری که شانس اول حضور در چهارچوب تیم ملی در جام جهانی است.

منبع: خراسان