به گزارش مجله خبری نگارمرکز اروپا و دموکراسی برای حقوق بشر که مرکز آن در لندن است یک کنفرانس مجازی با عنوان «مرگ تدریجی در زندانهای بحرین» برگزار کرده و در این کنفرانس ضمن افشای شکنجههای وحشتناک ضد زندانیان سیاسی در بحرین با هدف مرگ تدریجی آنها توسط رژیم آل خلیفه، خواستار اقدام فوری برای مقابله با این روش ضد انسانی رژیم بحرین شد.
سازمانهای حقوق بشری شرکتکننده در این کنفرانس خواستار تشدید فشارها بر رژیم آلخلیفه جهت توقف اقدامات غیر انسانی علیه فعالان در زندانهای بحرین شده و اعلام کردند که این فعالان در معرض مرگ تدریجی قرار دارند، به ویژه «حسن مشیمع» روحانی شیعه و دبیرکل جنبش «حق» بحرین و از برجستهترین رهبران مخالف رژیم آلخلیفه و همچنین دکتر «عبد الجلیل السنکیس» فعال برجسته بحرینی.
شرکت کنندگان در این نشست مجازی به سخنان «علی مشیمع» فعال بحرینی و پسر حسن مشیمع گوش فرا دادند که برای نجات زندگی پدرش و همچنین دکتر عبدالجلیل السنکیس وارد سیزدهمین روز از اعتصاب غذای خود در برابر سفارت بحرین در لندن شده است.
وی در ادامه سخنان خود به شکنجههای غیر انسانی ضد پدرش و دکتر عبدالجلیل السنکیس در زندانهای بحرین اشاره کرده و به نقل از دکتر السنکیس گفت: من در زندان حتی از خواب محروم هستم و در حالی که خوابیده ام من را بیدار میکنند و آب سرد روی بدنم میریزند. سپس مرا مجبور میکنند تا روی یک تشک اسفنجی بایستم سپس آب سرد روی سرم میریزند تا تشک کاملاً خیس شود و بعد از آن از من میخواهند که روی این تشک خیس بخوابم.
وی در ادامه به نقل از دکتر عبدالجلیل السنکیس ادامه داد، این یکی از روشهای شکنجه در زندانهای بحرین است. نوع دیگری از شکنجه نیز وجود دارد به طوری که ما را مجبور میکنند در گوشه سلول رو به دیوار بایستیم و سپس آب سرد روی بدنمان میریزند و بعد از آن از ما میخواهند تا روی کف سرامیکی سلول که خیس شده است بخوابیم.
این فعال بحرینی همچنین بخشی از سخنان پدرش در دادگاه را نقل کرد و گفت: این رفتار تحقیر آمیز در همه مراحل زندانی شدن ما وجود دارد. من از لحظهای که بازداشت شدم با انواع شکنجهها روبرو بودم تا اینکه به زندان رسیدم، سپس آنجا با ضرب و شتم از من استقبال شد و ضربات زیادی به سر و گوشم وارد کردند و سپس مرا هل دادند تا روی زمین افتادم و زخمی شدم و از شدت سرما نزدیک بود تشنج کنم.
علی مشیمع ادامه داد، فحاشی، تحقیر زبانی و کتک زدن روش معمول آنهاست. سپس بعد از این اقدامات غیر انسانی من را به سلول انفرادی بردند و در آنجا بیشتر مورد توهین و تحقیر قرار گرفتم. در آنجا یک تشک کهنه و پاره و یک لحاف کثیف کهنه و یک بالش بسیار بد بود و کهنه به من دادند. همواره افرادی با آب سرد در هوای سرد زمستان میآمدند و این آب را روی سر و تمام اعضای بدنم میریختند تا این که از سرما میلرزیدم و با وجود همه خستگی نمیتوانستم بخوابم.
بر اساس این گزارش همچنین فعالان جوان بحرینی زیادی در زندانهای رژیم آل خلیفه هستند که به حبسهای طولانی مدت محکوم شده و نتوانستند تحصیلات خود را به پایان برسانند و تشکیل خانواده بدهند. رژیم آل خلیفه پیش از این درخواست سازمانهای حقوق بشری برای آزادی زندانیان سیاسی به دلیل شرایط سخت زندانها به ویژه بعد از شیوع اپیدمی کرونا را رد کرد.
ماه گذشته جمعیت الوفاق بحرین اعلام کرد «علی قمبر» از جوانان انقلابی بحرین در نتیجه بد رفتاری و اهمال کاری پزشکی عمدی در زندان، به شهادت رسید.
به گفته ابتسام الصائغ، مدافع حقوق بشر بحرینی، شهید علی قمبر به بیش از ۳۷ سال حبس و سلب تابعیت محکوم بود. قمبر در زندان در اثر شکنجه مبتلا به نوعی تومور در صورتش شد که با اهمال و بی توجهی عمدی مسئولان زندان بقیه اجزای بدنش را نیز فرا گرفت.
تعداد روزافزون زندانیان در بحرین و توسل آلخلیفه به مشت آهنین در برخورد با مخالفان، این کشور را به سرزمین مجازات و شکنجه تبدیل کرده و آیینه تمامنمایی از بهرهکشی از روح و جسم مردم برای توسعه دایره وحشت و استبداد را به تصویر میکشد.