به گزارش مجله خبری نگار، شمشیربازی ایران اگر ناکامترین رشته ایران در المپیک نباشد قطعا یکی از آنهاست، رشتهای که ورزشکارانش با وجود پیش بینیهای قطعی و امیدهای مسلمی که به آنها وجود داشت، نتوانستند در هیچ یک از دو بخش انفرادی و تیمی صاحب مدال شوند و دست خالیتر از ریو به تهران بازگشتند.
در المپیک ریو مجتبی عابدینی تا مرحله نیمه نهایی پیش رفت و در یک قدمی کسب مدال دستش از آن کوتاه ماند. در توکیو، اما این شمشیرباز در دومین بازی متحمل شکست شد و نتوانست از مرحله یک هشتم صعود کند.
در بخش تیمی هم که شمشیربازی ایران اولین حضور المپیکی در آن را تجربه میکرد، عابدینی نتوانست کمک حال هم تیمی هایش به خصوص در دیدار نخست برابر ایتالیا باشد، درست بر خلاف علی پاکدامن که وزنه شمشیربازی در المپیک ٢٠٢٠ بود.
علی پاکدامن در بخش انفرادی تنها ایرانی بود که تا مرحله یک چهارم رفت، اما رویارویی با ژیلاگی مدعی باعث حذفش در این مرحله شد، این المپین کشورمان در بخش تیمی هم ستاره بی، چون و چرای شمشیربازی ایران بود. طوریکه در دیدار حساس برابر ایتالیا به تنهایی ٢٢ امتیاز گرفت، اما در نهایت عملکرد وی به تنهایی نتوانست به پیروزی در این دیدار و پیشروی تیم تا مدال آوری کمک کند و به همین دلیل پاکدامن با وجود آمادگی و شایستگی، دومین حضور المپیکی را بدون مدال به پایان رساند.
به همین دلیل است که او تاکید دارد زخم المپیک تا همیشه روی تنش میماند.
این ملی پوش شمشیربازی اسلحه سابر در گفتگو با خبرنگار اعزامی مهر به توکیو گفت: المپیک برای من تمام شد به همین راحتی؛ انگار همین دیروز بود که میگفتیم مثلا ١٠٠ روز مانده به المپیک، ٨٥ روز مانده، یک هفته مانده، فردا افتتاحیه است و ...، حالا برگشتم به تهران بدون اینکه انچه از المپیک میخواستم و گرفته باشم.
وی تاکید کرد: دوستانم به من میگویند موقع بازی هایم استرس نداشتم، آنها راست میگویند، چون آنقدر مصمم و جدی و با انگیزه برای برد بودم که اصلا به باخت و استرس آن فکر نمیکردم. فقط میگفتم سنگ هم از آسمان ببارد باید ببرم، اما متاسفانه خیلی بد اسیر ناداوری شدم.
این ملی پوش شمشیربازی با اشاره به دیدار سومش در بخش انفرادی المپیک که مقابل "ژیلاگی" مجارستانی واگذار کرد، ادامه داد: کاش این رقابتم را یک داور منصف قضاوت میکرد، نمیگویم در این صورت حتما میبردم، اما قطعا میتوانستم بازی کنم و ببازم. داور رومانیایی که قضاوت ان بازی را بر عهده داشت خصومت بدی با شمشیربازی ایران دارد و این را در همه قضاوت هایش نشان میدهد.
پاکدامن تصریح کرد: من برای المپیک خیلی آماده بودم، حتی الان هم میگویم کسی نمیتوانست من را راحت شکست دهد. "شاتماری" باور نمیکرد که من او را شکست داده باشم طوریکه تا وقتی رقابتم با "ژیلاگی" تمام شد هنوز "وست" خود را به تن داشت و بهت زده نشسته بود. فکرش را نمیکرد من اینقدر خوب بازی کنم.
وی با بیان اینکه متاسفانه شرایطم در بخش انفرادی به سمت و سویی رفت که باختم، یادآور شد: بعد از آن تمام انرژی خود را جمع کردم تا بتوانم در بخش تیمی به هدفم برسم، اما نشد. تمام تلاشم را کردم، این اطمینان را دارم که کم نگذاشتم و اصلا به همین دلیل است بابت عدم کسب مدال میسوزم. این المپیک من را زخمی کرد، زخمی که روی تنم مانده یک زخم کاری است که هر روز عمیقتر میشود. تا عمر دارم بابت این المپیک میسوزم.
پاکدامن با یادآوری اینکه در رقابت تیمی مقابل ایتالیا یک ضربه آخر که با رای داور به سود حریف اعلام شد، ایران را ناکام کرد و همچنین با اشاره به پاداش مصوب برای مدال آوران این دوره بازیها گفت: من ضربه آخر را زدم و اگر امتیاز آن را میگرفتم، ٧٥٠ میلیون تومان میگرفتم و حالا که امتیاز این ضربه را نگرفتم آن حداقل ٧٥٠ میلیون را از دست دادم. به خاطر همین است که میگویم من فقط یک بازی و یک المپیک را نباختم، بلکه زندگی ام را باختم.
وی ادامه داد: ۵ سال برای المپیک زحمت کشیدم، برای کسب سهمیه تیمی خیلی تلاش کردم، مقابل ژاپن در مسابقات مصر و در رقابت با چین در مسابقات مجارستان خیلی تلاش کردم تا تیم نتیجه بگیرد. بعد از کسب سهمیه هم با وجود کرونا تمرین میکردم، در کوچه و خیابان تمرین میکردم، فکر میکردم برای نتیجه گرفتن باید تمرین کنم، اما الان برایم اثبات شده که کرسی و داشتن آن مهمترین است تا اسیر خصومت داوران نشویم.
ملی پوش المپیکی شمشیربازی کشورمان با تاکید بر اینکه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک از او و هم تیمی هایش حمایت کامل داشتند، در مورد برنامههای پیش روی خود گفت: کاری غیر از شمشیربازی و ورزش بلد نیستم، اینها عشق من هستند، باید کمی ریکاوری کنم و با همان زخم هایم به ورزش و شمشیربازی بازگردم.
پاکدامن تاکید کرد: زندگی من قمار است، در برخی رشتهها نتیجه المپیک هیچ تاثیری روی روند کار و زندگی شان ندارد، با خیال راحت قرارداد باشگاهی را منعقد میکنند، اما ما در شمشیربازی احوال مان به نتیجه المپیک بستگی داشت در حالیکه از المپیک هیچ چیزی گیرمان نیامد.