به گزارش مجله خبری نگار، در طول دو سال گذشته، محققان آثاری را از سایت باستان شناسی سقاره (Saqqara)، در حدود ۲۰ کیلومتری جیزه و بیش از ۳۰ کیلومتری قاهره، کشف کردهاند. باستان شناسان نزدیک به ۳۰۰ مومیایی و سایر گنجینههای متفرقه را در شبکهای از تونل ها، چالهها و اتاقهایی در ۱۸ متری زیر برخی از قدیمیترین اهرام مصر کشف کردند. به آنها کشف هرم ملکه جدید که به نام ملکه نیث (Queen Neith) شناخته میشود را هم اضافه کنید.
دونالد رایان، استاد علوم انسانی که به دلیل تحقیقاتش در مورد دره پادشاهان شناخته میشود، میگوید که سقاره منطقهای است که بیشتر به خاطر هرم پلکانی جوزر شناخته شده است؛ اولین هرمی که مصریان تا به حال ساخته اند. به همین دلیل، مومیاییهای پادشاهی جدید یک یافته جذاب در سایت پادشاهی قدیمی هستند.
کشف یک هرم از ملکهای که قبلاً ناشناخته بود، غنای بیشتری را به اکتشافات اخیر اضافه کرد. از زمان پیدا کردن این هرم، محققان متوجه شدند که این ملکه، نیث نام دارد، اگرچه تاکنون اطلاعات زیادی در مورد او وجود ندارد. زاهی حواس مصر شناس، او را به عنوان یک ملکه جدید که به فهرست تاریخ مصر اضافه شده است توصیف کرد. ملکهها از سلسله اول به نام نیث، الهه مصری از ۳،۰۰۰ سال قبل از میلاد نامگذاری شدند.
حواس میگوید: «من واقعا معتقدم که امسال و سال آینده، سایت سقاره مهمترین سایت در مصر خواهد بود. من همیشه میگویم که ما تاکنون فقط ۳۰ درصد از بناهای تاریخی خود را پیدا کرده ایم و ۷۰ درصد آنها در زیر زمین مدفون هستند.»
این مصر شناس میگوید تونلهای زیرزمینی شامل ۲۲ محور به هم پیوسته است که برخی از آنها تا عمق ۱۸ متری زیر سطح فرو میروند.
همراه با مومیاییها و تابوتها، که برخی از آنها به بزرگان و مشاوران پادشاه توت مرتبط بودند، باستانشناسان آثار زیادی از جمله طلسمهای سرامیکی و اسناد پاپیروس را نیز کشف کردند که بسیاری از آنها مربوط به پادشاه تتی، بنیانگذار سلسله ششم مصر باستان است. پادشاه توت تقریباً در ۶۵۰ کیلومتر دورتر، در دره پادشاهان، گورستان سلطنتی از پادشاهی جدید دفن شده است.
حواس توضیح میدهد که ارتباط با شاه تتی احتمالاً به این دلیل است که او در پادشاهی جدید، تقریباً بین قرن یازدهم قبل از میلاد، پرستش میشد. حواس میگوید که عبادت کنندگان میخواستند محل دفن آنها در نزدیکی مقبره او باشد.
قبل از این، دفن پادشاهی جدید در این منطقه رایج نبوده است، بنابراین این مکان کاملاً منحصر به فرد است. تابوتها دارای چهرههای منحصربهفردی هستند که بین زن و مرد تمایز دیده میشود و با صحنههایی از کتاب مردگان تزئین شدهاند. هر تابوت همچنین نام فرد متوفی را دارد و اغلب چهار پسر حوروس را نشان میدهد که از اندامهای متوفی محافظت میکردند.
کار برای نبش قبر مومیاییها از سایت ادامه خواهد داشت. حواس میگوید ظاهرا بسیاری از آنها در شرایط خوبی هستند. باستان شناسان بقایای آنها را با اشعه ایکس تصویربرداری میکنند تا درباره سن اجساد در هنگام مرگ یا هر نشانه واضحی از علت مرگشان بیشتر بفهمند.
ماهیت حفظشده مومیاییها نشان میدهد که پادشاهی جدید بر فرآیند مومیاییسازی تسلط داشته است، از جمله تکامل تابوتها، برخی با دو درب، ماسکی که از طلای جامد ساخته شده است.
روش مصری باستان برای مومیایی کردن جسد مرده برای حفظ آن، حدود ۲،۶۰۰ سال قبل از میلاد آغاز شد. این عمل برای بیش از ۲،۰۰۰ سال توسعه یافت تا اینکه در زمان پادشاهی جدید، زمان پادشاه توت، به اوج خود رسید.
موزه بزرگ مصر که افتتاح آن مدام با تأخیر مواجه میشود، اکنون در مسیر افتتاح در سال ۲۰۲۳ است و خانهای برای بسیاری از مصنوعات موجود در زمین مصر.