مجله خبری-سبک زندگی نگار: بسیاری از ما برای تفریح وقت خود را پای میز شطرنج با دوست خود گذرانده ایم، در حالی که عده ای زندگی خود را وقف کامل کردن این بازی کرده اند. در اینجا مهم نیست رابطه ما با شطرنج چگونه است و یا چند بار در مورد منشا شکل گیری شطرنج فکر کرده ایم بلکه میخواهیم در بخش ورزشی مجله نگار نگاهی به تاریخچه پیدایش شطرنج داشته باشیم.
اگرچه مخترع بازی شطرنج هنوز مشخص نیست اما مورخان در پی یافتن زادگاه آن هستند. بر اساس نظریه ای شطرنج حدود سال 600 میلادی در هند توسعه یافته است.
شنیده ها حاکی از آن است که حاکم امپراتوری گوپتا در هند از دانشمندان خواست تا بازی بسازند که به فرزندانش آموزش جنگاوری دهد و از آن ها ژنرال های قدرتمند بسازد. طبق درخواست وی، بازی بنام Chatarunga به زبان سانسکریت و به معنای "چهار بخش" ساخته شد. این چهار بخش شامل پیاده نظام، سواره نظام، فیل و ارابه بود. که امروزه به آن ها سرباز، رخ، فیل و اسب می گوییم.
همانطور که در شاهنامه گفته شده، مردم ایران در زمان ساسانیان که در آن زمان همسایه هند بودند، توسط راجا هند با شطرنج آشنا شدند. فرهنگ ایران در پیشرفت بازی شطرنج تاثیر بسزایی داشت و نام آن را از Chatarunga به چطرنگ تغییر دادند.
در طی سال ها نام این بازی تغییر کرد و با حمله عرب ها به ایران به شطرنج تغییر نام داد. در این بازی اگر به شاه حمله می شد و شاه توانایی فرار نداشت؛ عبارت شاه مات گفته می شد که بعد ها این عبارت در کشور های دیگر نیز استفاده شد.
در سال 1000، بازی شطرنج در سراسر اروپا فراگیر شد. بعد از 500 سال، شطرنج شباهت زیادی به بازی اولیه هندی داشت. جدا از ترجمه ها و تغییر نام ها در این بازی، قوانین از ابتدا تغییری نکرده اند.
با شروع دوره رونسانس، قوانین شطرنج در کتاب فرهنگ و علم توسعه یافتند. بخشی از تغییرات در قوانین در جهت افزایش سرعت بازی و وارد کردن زودتر مهره ها به جنگ بود.