آنتونیو کونته تهدید به استعفا از ناپولی کرد!

به گزارش مجله خبری نگار، آنتونیو کونته عصبانی است و این عصبانیت را آشکارا ابراز می‌کند. پس از آخرین شکست ناپولی مقابل بولونیا، این مربی ایتالیایی ناامیدی خود را ابراز کرد و تعهد و ذهنیت تیمش را زیر سوال برد. باشگاه ناپلی که در رتبه سوم سری آ قرار دارد، اما با شک و تردید‌های فراوان روبروست، شاهد افزایش تنش در هر سطحی است و آینده کونته اکنون بیش از هر زمان دیگری نامشخص به نظر می‌رسد.

تنش‌ها در ناپولی بالا گرفته است، جایی که آنتونیو کونته پس از شکست مقابل بولونیا، به طور فزاینده‌ای منزوی و ناامید به نظر می‌رسد. این سرمربی ایتالیایی که امیدوار بود به راحتی دومین اسکودتوی متوالی را به دست آورد، در آستانه‌ی فروپاشی روابط با بازیکنان و مدیریت باشگاه است. اظهارات پس از بازی او مانند فریادی برای کمک، حتی تهدیدی پنهان برای جدایی‌اش به نظر می‌رسید. مربی سابق یوونتوس و اینتر میلان، که به خاطر طبیعت سخت‌گیر و جدی‌اش شناخته می‌شود، دیگر نمی‌تواند فقدان روحیه‌ی جنگندگی و تعهدی را که در تیمش می‌بیند، تحمل کند. ناپولی آنتونیو کونته، که قرار بود پس از یک فصل انتقالی فاجعه‌بار تحت هدایت رودی گارسیا، والتر ماتزاری و فرانچسکو کالزونا، مظهر تسلط کامل باشد، اکنون با وجود کسب عنوان قهرمانی در سال گذشته، خود را در یک مارپیچ نزولی نگران‌کننده می‌بیند. اگرچه این باشگاه هنوز در جایگاه سوم سری آ قرار دارد، اما پویایی آن به وضوح منفی است: پنج شکست از ابتدای فصل در تمام مسابقات، از جمله سه شکست در لیگ، و عملکرد‌های بی‌تفاوتی که استحکام پروژه را زیر سوال می‌برد.

این نگرانی فراتر از ملاحظات ورزشی صرف است. آنتونیو کونته همیشه موفقیت‌های خود را بر پایه نظم و انسجام گروهی متحد پشت سر دیدگاه خود بنا کرده است. با این حال، در ناپل، به نظر می‌رسد که او برای انتقال این ذهنیت برنده تلاش می‌کند. علائم هشدار دهنده در حال افزایش هستند: رهبرانی که فرم خود را از دست می‌دهند، رختکن تقسیم شده بین قهرمانان سابق و بازیکنان جدید، و رئیس باشگاه، دی لورنتیس، که به گفته چندین منبع نزدیک به باشگاه، پیش از این از لحن بیش از حد مستقیم مربی خود ابراز ناراحتی کرده است. گفتمان کونته نشان دهنده یک سرخوردگی عمیق است. دیگر مسئله صرفاً اصلاح اشتباهات تاکتیکی نیست، بلکه احیای تیمی است که به نظر می‌رسد روح و عطش پیروزی خود را از دست داده است. در این مرحله، برخی از ناظران معتقدند که اگر نتایج به سرعت بهبود نیابد، جدایی اجتناب‌ناپذیر است.

اظهاراتی که فوتبال ایتالیا را به آتش کشید

در عرصه اروپایی، اوضاع به هیچ وجه اطمینان‌بخش‌تر نیست. ناپولی در لیگ قهرمانان اروپا چهره‌ای ناشناخته از خود نشان می‌دهد، جایی که آنها در رتبه بیست و چهارم جدول رده‌بندی لیگ قرار دارند، بسیار دور از استاندارد‌هایی که آنها را تنها یک سال پیش به یک مدعی قدرتمند تبدیل می‌کرد. هواداران پرشور، اما پرتوقع شروع به از دست دادن صبر خود کرده‌اند: «من نگرانم، چیز زیادی برای گفتن وجود ندارد. وقتی تیمی که مدعی اصلی قهرمانی محسوب می‌شود، پنج بازی را می‌بازد، واضح است که مشکلی وجود دارد. نباید فراموش کنیم که پس از بردن اسکودتو، دهم شدیم. اغلب احساس می‌شود که جوجه اردک زشت به قو تبدیل می‌شود. سال گذشته، ما به چیزی خارق‌العاده دست یافتیم و امسال، به کار خود ادامه می‌دهیم...، اما باید از خود بپرسیم که آیا شور و شوق، انگیزه، میل به انتقام هنوز وجود دارد یا اینکه ما صرفاً از پیروزی خود لذت می‌بریم و به چیز دیگری فکر می‌کنیم.» او گفت: «ما دیگر انرژی مثبت سال گذشته را نداریم، اما امروز اینطور نیست. بازیکنان می‌دانند که من چه فکر می‌کنم. من نمی‌توانم آن انرژی را القا کنم و از این بابت عذرخواهی می‌کنم. من کار خوبی انجام نمی‌دهم، یا شاید برخی از شنیدن آن امتناع می‌کنند.» بازی تیم بی‌روح است و فاقد خلاقیت تهاجمی و شدتی است که تیم قهرمان تحت هدایت اسپالتی را توصیف می‌کرد. کونته، که به خاطر عمل‌گرایی‌اش شناخته می‌شود، اکنون به نظر می‌رسد در تیمی گرفتار شده است که هویت خود را از دست داده است. برخی از بازیکنان برای سازگاری با فلسفه سفت و سخت‌تر او تلاش می‌کنند، در حالی که برخی دیگر، که از نظر ذهنی خسته هستند، این تصور را ایجاد می‌کنند که قبل از شروع، مبارزه را رها کرده‌اند. بنابراین، تعطیلات ملی به عنوان یک دوره محوری فرا می‌رسد. بازی بعدی مقابل آتالانتا، که آنها نیز در حال تلاش هستند، می‌تواند سرنوشت مربی ناپولی را به خوبی تعیین کند.

یک عملکرد ضعیف دیگر، خطر ایجاد یک بحران آشکار بین کونته و باشگاه را افزایش می‌دهد. در این مرحله، به نظر می‌رسد آینده او به واکنش فوری تیمش بستگی دارد: «نمی‌توانم نگران نباشم، زیرا پنج شکست از ابتدای سال برای تیمی که قرار است بدون مشکل بر لیگ مسلط شود، بسیار زیاد است. ما باید با واقعیت‌ها رو‌به‌رو شویم. شکست‌های ما اتفاقی نیستند، بلکه یک الگوی تکرارشونده هستند. من سعی کرده‌ام افکارم را با بازیکنان باتجربه‌تر به اشتراک بگذارم. قرار است این موضوع را با باشگاه در میان بگذارم، زیرا چیز‌هایی را می‌بینم که دوست ندارم. بعد از چهار ماه، ما روی امور مالی خود کار می‌کنیم، اما آن هماهنگی، آن روحیه مبارزه جمعی، آن میل به دادن همه چیز را نداریم. این من را ناراحت می‌کند. در زمین، تکنیک و تاکتیک یک چیز هستند، اما این بدان معناست که من کار خوبی انجام نمی‌دهم، زیرا با بازیکنان ارتباط برقرار نمی‌کنم. نمی‌خواهم تنها کسی باشم که می‌بازد.» اگر می‌خواهیم اوضاع را تغییر دهیم و این روند را معکوس کنیم، بسیار خوب، اما اگر نه، همه باید مسئولیت بپذیرند و من اولین کسی هستم که این کار را انجام می‌دهم. نمی‌خواهم فقط یک تماشاگر باشم: اگر می‌خواهیم به مسیر درست برگردیم، عالی است، اگر نه، همه باید مسئولیت بپذیرند. نمی‌خواهم پشت دیگران پنهان شوم. نمی‌توانم از خودم محافظت کنم. در نهایت من مسئول هستم و نمی‌دانم که آیا شرایط برای تغییر این وضعیت مناسب است یا خیر، زیرا باید روی ذهنیت بازیکنان کار کنیم. اگر او در را محکم ببندد، زلزله دیگری برای ناپولیِ از قبل شکننده، که بین میراث دو اسکودتوی تاریخی و واقعیت فصلی که در حال غرق شدن است، گیر افتاده است، خواهد بود. چند روز آینده بسیار مهم خواهد بود: یا تیم شورش می‌کند و فصل خود را از نو آغاز می‌کند، یا آنتونیو کونته به نماد پروژه‌ای تبدیل می‌شود که پس از روز‌های باشکوهش قادر به بازسازی خود نیست.