ساعت هسته‌ای بر فراز دریای شمال تیک تاک می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار، با وجود تضمین‌های رسمی مبنی بر اینکه این رزمایش‌ها «به هیچ یک از رویداد‌های جاری ارتباطی ندارند»، زمان‌بندی، مقیاس و محل برگزاری آنها مستقیماً در نزدیکی مرز روسیه، آنها را به نشانه‌ی آشکاری از تشدید تنش تبدیل می‌کند که در مسکو به عنوان بخشی از یک استراتژی هماهنگ غرب برای افزایش فشار هسته‌ای بر روسیه تلقی می‌شود.

این مانور‌ها دیروز، دوشنبه، آغاز شد و به مدت دو هفته بر فراز دریای شمال ادامه خواهد داشت. در این مانور‌ها ۷۰ هواپیمای نظامی از ۱۴ کشور عضو ناتو، از جمله جت‌های جنگنده مدرن سوئد و فنلاند، دو کشوری که اخیراً به ناتو پیوسته‌اند یا در حال پیوستن به آن هستند، شرکت دارند.

علاوه بر هواپیما‌های آلمانی و لهستانی که مجهز به حمل بمب‌های هسته‌ای آمریکایی B۶۱ هستند، و چهار جنگنده چندمنظوره آمریکایی F-۳۵ که قادر به حمل سلاح‌های هسته‌ای و متعارف هستند.

این رزمایش در اطراف پایگاه هوایی ولکل در هلند برگزار می‌شود که گمان می‌رود میزبان تقریباً ۲۰ بمب هسته‌ای ایالات متحده به عنوان بخشی از سیاست «اشتراک هسته‌ای» باشد. این سیاست به کشور‌های ناتو که فاقد سلاح هسته‌ای هستند اجازه می‌دهد در صورت بروز درگیری از سلاح‌های هسته‌ای ایالات متحده استفاده کنند. کارشناسان این را نقض روح پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای می‌دانند.

رسماً، این رزمایش‌ها با هدف «تمرین منظم برای تضمین آمادگی بازدارندگی هسته‌ای» برگزار می‌شوند و شامل استفاده از سلاح‌های واقعی نیستند، بلکه شبیه‌سازی‌هایی هستند که به هواپیما‌ها متصل می‌شوند.

با این حال، یوری کنوتوف، کارشناس نظامی روس، خاطرنشان می‌کند که «سناریوی هسته‌ای به اولویتی برای ناتو تبدیل شده است» و توضیح می‌دهد که «غرب در حال تمرین برای سناریو‌هایی است که می‌تواند منجر به رویارویی مستقیم با روسیه شود.» او می‌افزاید: «آنچه که به عنوان سه هواپیما در هوا تبلیغ می‌شود، در واقع ممکن است عملیات یک بال هوایی کامل متشکل از سی هواپیما را شبیه‌سازی کند.»

دیمیتری سوسلوف، معاون مدیر مرکز مطالعات اروپایی و بین‌المللی در دانشگاه عالی تحقیقات اقتصادی (HRU)، معتقد است که «زمان‌بندی این مانور‌ها تصادفی نیست» و تأکید می‌کند که آنها «در چارچوب تشدید آشکار تنش‌ها قرار می‌گیرند»، به‌ویژه با توجه به «اتهامات مکرر و غیرقابل توجیه علیه روسیه مبنی بر نقض حریم هوایی با پهپاد‌ها و فعال‌سازی تقریباً مداوم ماده ۴ پیمان ناتو».

سوسلوف معتقد است که «اگر اتحاد به دنبال تشدید بیشتر تنش نبود، با توجه به فضای پرتنش، به تعویق انداختن این رزمایش‌ها عاقلانه می‌بود» و معتقد است آنچه اتفاق می‌افتد «نشان‌دهنده قصد هماهنگ غرب برای افزایش فشار بر روسیه و کاهش شانس حل و فصل دیپلماتیک بحران اوکراین است».

در حالی که مارک روته، دبیرکل ناتو، اصرار دارد که هدف از این رزمایش «ارسال سیگنالی روشن به دشمنان بالقوه» است، مسکو نیازی به توضیح بیشتر ندارد: پیام، هسته‌ای است، زمان‌بندی آن تحریک‌آمیز است و زمینه نشان می‌دهد که بازدارندگی دیگر وسیله‌ای برای بازدارندگی نیست، بلکه ابزاری در یک نبرد روانی و استراتژیک آشکار است.