به گزارش مجله خبری نگار، همه تابستان را فصل سفر میدانند، اما شاید پاییز همان جایی است که معنا و روحِ واقعیِ سفر پنهان شده است. فصلی که زمین، لباس طلاییاش را میپوشد و هوا، میان گرما و خنکای خاطرهانگیزِ نسیمی لطیف در نوسان است. در ایرانِ چهار فصل، پاییز فقط یک گذر از تابستان به زمستان نیست؛ نوعی نمایشگاهِ رنگ و آرامش است. در شمال، بوی خاکِ نمخورده با مه صبحگاهی درهم میآمیزد و جادهها زیر بارش برگهای نارنجی میدرخشند. در غرب، کوهها لباسی از زرد و قرمز پوشیدهاند و در کویر، آفتابِ ملایم سایهها را نرمتر کرده است. پاییز ایران، چشماندازی کارتپستالی است که هر گوشهاش تابلویی تازه دارد؛ این فصل، فرصتی است برای سفرهای آرامِ اکتشافی؛ سفرهایی که مقصدشان «دیدن» نیست، بلکه «لمس کردن» است. نه اقامتگاه لوکس و خرید سوغاتی، بلکه خلوتی با طبیعت؛ جایی پایینِ درختی، روی برگها، یا کنار جویِ کمرمقِ روستایی که حالا از گذر زمان چیزی شاعرانه در خود دارد. پاییز را باید قدم زد، نفس کشید و مثل شعری بیصدا از میان شاخهها خواند. شاید تازه آن وقت بفهمیم چرا زمین، پیش از خواب زمستانیاش، تا این اندازه زیبا بیدار میماند.
کافی است بعد از گذراندن شهر چابهار در سیستان و بلوچستان خودرو بیفتد در جاده مکران. از یک نقطه به بعد شما هستید و یک آبی اقیانوسی و طبیعت بکر این منطقه. ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر بعد از چابهار را که طی کنید به کوههایی میرسید که ظاهری شبیه به مریخ دارند. ساحل درک با آن تک درخت معروفش را هم شاید در فضای مجازی دیده باشید. اگر خواستید به مکران سفر کنید میتوانید تا ساحل درک هم بروید. جایی که کویر و دریا به هم میرسند و طبیعت یک بوم نقاشی سحرانگیز پیش چشمتان میگذارد. ساحل صخرهای بریس هم که در نزدیکی مکران قرار دارد با موجهای اقیانوسی و صخرههای زیبای سنگی شگفتزدهتان میکند البته نه به اندازه ساحل شبتاب بندر تنگ. چون حتی تصور راه رفتن در ساحلی که در تاریکی شب با امواج نوری آبیرنگ میدرخشد فوقالعاده است، چه برسد به لحظهای که واقعا پا در آن میگذارید.
اگر جزو آن دسته آدمهایی هستید که همیشه از مسیر لذت میبرید باید جاده اسالم را در پاییز ببینید. باید آن را جزو آن دسته از چهرههای طبیعت بگذارید که اگر آن را نبینید از کفتان رفته! در واقع ابر و باد و مه و خورشید و طبیعت دست به دست هم دادهاند تا شما در آن موقع از سال هرچه زیبایی است را روی یک پرده تمامنشدنی با همه جلوههای ویژهاش ببینید. جاده رویایی اسالم به خلخال شما را در مرز میان استان گیلان و اردبیل از شهر اسالم به حوالی تالش به خلخال استان اردبیل میرساند. از شهر اسالم تا جاده اسالم حدود ۸۵کیلومتر راه است و بهتر است حین سفر دل به طبیعت بدهید و از هیچ قابی ساده نگذرید. این تصویر در صبح زود وقتی مه هم به این تصاویر اضافه میشود ترکیب تمامعیاری برای علاقهمندان به طبیعت پاییزی است. در این جاده شما فقط رنگ میبینید و رنگ و رنگ!
خیلیها دوست ندارند فصل پاییزشان حتما به طبیعت پاییزی و ساحل و دریا برسد. دوست دارند وقتی پایشان را روی زمین میگذارند ماسههای داغ کویر را حس کنند، طلوع و غروب بینظیر کویر را ببینند و شبها هم بنشینند به تماشای هنرنمایی ستارهها و کهکشان راه شیری در آسمان شب. کویر مرنجاب در فاصله ۶۰ کیلومتری از شهر کاشان و در بخش شمالی شهرستان آران و بیدگل استان اصفهان قرار دارد. برخیها معتقدند سخت بودن زندگی در این منطقه، کمبود آب و رنجی که مردم برای یافتن آب شیرین میکشیدند دلیل نامگذاری کویر مرنجاب است. اما زمانی که پا به این دریای شنی بگذارید با گیاهان و جانوران مختلفی روبه رو خواهید شد. بهترین زمان سفر به کویر فصل پاییز است. این منطقه روزها آبوهوای گرم و خشک دارد و شبها سرد میشود. در پاییز آبوهوای کویر مرنجاب بین ۱۰ تا ۲۲ درجه است و بهخاطر شدت گرما یا سرمای هوا مشکلی پیدا نمیکنید.
شهری که شاید بسیاری از ما اسم آن را با سریال «پایتخت» شنیده باشیم، شیرگاه است؛ جایی که در پاییز با تابلویی از رنگهای گرم و مهآلود به تکهای از بهشت تبدیل میشود. این شهر کوچک در دل جنگلهای هیرکانی قرار دارد و با رودخانههای پرآب، پلهای قدیمی و طبیعت بکرش، مقصدی عالی برای سفر پاییزی است. هوای خنک، برگهای زرد و قرمز و صدای آرام رودخانه، فضایی خاص خلق میکند. مسیرهای جنگلی اطراف شیرگاه برای پیادهروی و عکاسی پاییزی بسیار مناسباند. بازار محلی، غذاهای شمالی و اقامتگاههای سنتی، تجربهای دلچسب برای گردشگران رقم میزند. نزدیکی شیرگاه به سوادکوه و پلسفید، هم جاذبههایی، چون آبشار گزو و جنگل لفور قرار دارد که برای سفرهای پاییزی با هوای خنک و طبیعت آرام، بهترین انتخاباند. اگر به دنبال سفری آرام و طبیعتمحور هستید، شیرگاه در پاییز یکی از بهترین انتخابهاست؛ جایی که طبیعت با تمام زیباییاش در برابر چشمانتان میرقصد.
جنگل النگدره در حاشیه شهر گرگان، یکی از زیباترین و در دسترسترین جنگلهای شمال ایران است. جایی که مه، درختان توسکا و نغمه پرندگان لحظاتی خیالانگیز، به یادماندنی و تکرارنشدنی برای گردشگران میسازد. این جنگل با وسعتی بیش از ۱۸۵ هکتار، بهدلیل داشتن مسیرهای پیادهروی چوبی، رودخانههای زلال و سکوت دلانگیز، از محبوبترین مقصدهای طبیعتگردی استان گلستان است. النگدره در هر فصل چهرهای خاص و متفاوت دارد، اما پاییز النگدره چیز دیگری است. تنوع پوشش گیاهی و درختان منطقه، از انجیلی و بلوط و افرا تا بید و شیردار و لرگ که بخشی از جنگلهای هیرکانی محسوب میشود، چهرهای منحصربهفرد از پاییز هزار رنگ ایران را به نمایش میگذارد. از جاده جنگلی که میگذری انگار تابلوی نقاشی زنده را به تماشا نشستهای. عکاسان و مسافران در این فصل، برای دیدن رقص نور میان برگها که جشنواره رنگهای قرمز و نارنجی و طلایی را نوید میدهد، راهی گرگان میشوند.
در دل کوهستانهای سوادکوه، دریاچه شورمست مثل نگینی سبز و درخشان در آغوش طبیعت جا خوش کرده است. این دریاچه کوچک، اما تماشایی که در نزدیکی شهر پلسفید واقع شده، تنها دریاچه طبیعی مازندران به شمار میآید و در پاییز چهرهای رؤیایی پیدا میکند. انعکاس درختان زرد و نارنجی در سطح آرام آب، تصویری میسازد که گویی از دل نقاشی بیرون آمده است.
پاییز بهترین زمان سفر به شورمست است؛ نه از شلوغی تابستان خبری هست، نه از سرمای زمستان. هوا معتدل است و آسمان، پر از رنگ. مسیر دسترسی به شورمست آسفالت است و امکاناتی مانند کمپینگ، قایقسواری و آلاچیقهای جنگلی در اطراف آن وجود دارد. پاییز بهترین زمان برای بازدید از شورمست است؛ نهتنها بهخاطر زیبایی طبیعت، بلکه بهدلیل خلوتی و آرامش منطقه. اگر به دنبال مکانی برای فرار از شلوغی شهر و تجربه سکوت و زیبایی هستید، شورمست در پاییز همان جایی است که باید بروید.
شهر پارسیان در استان هرمزگان، با جزایر کوچک و بکر اطرافش، در پاییز مقصدی متفاوت برای سفر است. برخلاف تصور رایج، پاییز در جنوب ایران فصل مناسبی برای گردشگری ساحلی است؛ هوا معتدلتر میشود و رطوبت کاهش مییابد. جزایری، چون نخیلو، شیدور و لاوان با سواحل مرجانی، پرندگان مهاجر و صدفهای رنگارنگ، تصویری ناب از زیبایی خلیج فارس را به نمایش میگذارند. این مناطق هنوز از هجوم گردشگران در امان ماندهاند و بکر بودنشان، تجربهای خاص برای طبیعتدوستان رقم میزند. مسیر دسترسی از پارسیان با قایقهای محلی انجام میشود و خود این سفر دریایی، بخشی از لذت ماجراست. امکان کمپینگ و ماهیگیری هم در این جزایر وجود دارد. پاییز بهترین زمان برای کشف زیباییهای کمترشناختهشده جنوب ایران است؛ جایی که در آن میتوان طلوع خورشید را از دل دریا دید و شب را با صدای موجها به صبح رساند. جزایر پارسیان، مقصدی آرام و متفاوت برای سفرهای پاییزیاند.
سوادکوه در جنوب مازندران، سرزمینی است پنهان شده میان مه در دل کوه که به دلیل تنوع جاذبههای طبیعی و تاریخی، بهشت گردشگران محسوب میشود. روستاها، دریاچهها، قلعههای تاریخی و آبشارهای منحصربهفرد باعث میشود سوادکوه همیشه یکی از اولین انتخابها برای سفر باشد. جایی که جنگلهای هیرکانی، رودخانه تالار و قله اُپرت چشماندازهایی تماشایی و بیبدیل ساختهاند. این منطقه با آبوهوای کوهستانی، تابستانهای خنک و زمستانهای سپیدپوش، پناهگاه عاشقان طبیعت است. اما پاییز سوادکوه، از این منطقه سرزمینی جادویی میسازد. فصلی که درختان راش و افرا جامه سرخ و زرد به تن میکنند و در کنار مه صبحگاهی، مناظر شاعرانهای پدید میآورند. از پل ورسک گرفته تا جنگل لفور و دریاچه شورمست، همه در این فصل جلوهای دوچندان به منطقه میدهد و مقصدی رویایی برای گردشگران میسازد. پاییز در سوادکوه، آرامش در میان بازی رنگ و آوای رود را دوباره معنا میکند.
روستای تاریخی ابیانه در دامنه کوه کرکس و در نزدیکی نطنز، یکی از کهنترین و زیباترین سکونتگاههای ایران است. خانههای گِلی و سرخرنگ آن، با پنجرههای چوبی و بامهای مسطح، ابیانه را به موزهای زنده از معماری سنتی بدل کردهاند. مردم این روستا هنوز پوشش محلی خود را حفظ کردهاند. زنانی با چادرهای گلدار و مردانی با شلوارهای مشکی و ساده که نماد اصالت فرهنگ منطقه هستند. اما در پاییز، ابیانه چهره واقعی خود را به تو نشان میدهد. جشن رنگها را در سکوت به نظاره مینشینی. انگار این روستا برای پاییز ساخته شده است. برگهای زرد در باد میرقصند و دیوارهای سرخ در نور آفتاب غروب، گرمایی دوباره به جانهای خسته مسافران میدهند. کوچههای پیچدرپیچ و بوی خاک نمزده از باران پاییزی، حالوهوای سفر در زمان را زنده میکند. ابیانه، میراثی زنده و مقصدی رویایی برای سفرهای پاییزی است که لوکیشن خوبی برای عکاسی و ثبت لحظاتی بهیادماندنی است.
منبع: خراسان