Nature: ورزش ملایم ممکن است کلید معکوس کردن چاقی دوران کودکی باشد

به گزارش مجله خبری نگار، افزایش زمان بی‌تحرکی در دوران کودکی و نوجوانی ارتباط مستقیمی با چاقی دوران کودکی دارد، اما یک مطالعه جدید نشان داده است که فعالیت بدنی سبک می‌تواند این روند نامطلوب را معکوس کند.

این مطالعه که با همکاری دانشگاه اکستر، دانشگاه فنلاند شرقی، دانشگاه بریستول و دانشگاه کلرادو انجام و در مجله Nature Communications منتشر شده است، بزرگترین و طولانی‌ترین مطالعه‌ای است که به طور عینی فعالیت بدنی و توده چربی را با استفاده از داده‌های مطالعه طولی کودکان دهه ۹۰ دانشگاه بریستول (که با نام مطالعه طولی والدین و کودکان آون نیز شناخته می‌شود) اندازه‌گیری می‌کند. این مطالعه شامل ۶۰۵۹ کودک (۵۳ درصد دختر) ۱۱ ساله بود که تا ۲۴ سال پیگیری شدند.

گزارش‌های اخیر به این نتیجه رسیده‌اند که بیش از ۸۰ درصد نوجوانان در سراسر جهان توصیه سازمان بهداشت جهانی (WHO) مبنی بر ۶۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید در روز را رعایت نمی‌کنند. تخمین زده می‌شود که تا سال ۲۰۳۰، عدم فعالیت بدنی باعث ۵۰۰ میلیون مورد جدید بیماری قلبی، چاقی، دیابت و سایر بیماری‌های غیرواگیر شود که سالانه ۲۱ میلیون پوند هزینه دارد. این پیش‌بینی نگران‌کننده در مورد خطرات مرگبار عدم فعالیت بدنی، مستلزم تحقیقات فوری در مورد مؤثرترین رویکرد‌های پیشگیرانه است.

با این حال، نتایج این مطالعه جدید نشان می‌دهد که فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​تا شدید، ده برابر کمتر از فعالیت بدنی سبک در کاهش کلی چربی بدن مؤثر است.

دکتر اندرو آگباجه از دانشگاه اکستر، سرپرست این مطالعه، گفت: «این یافته‌های جدید قویاً تأکید می‌کنند که فعالیت بدنی سبک ممکن است قهرمان گمنام در جلوگیری از چاقی و توده چربی از سنین پایین باشد. وقت آن رسیده است که جهان شعار «به‌طور متوسط ​​۶۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید در روز» را با «حداقل ۳ ساعت فعالیت بدنی سبک در روز» جایگزین کند. به نظر می‌رسد فعالیت بدنی سبک، پادزهری برای اثرات فاجعه‌بار سبک زندگی بی‌تحرک در جوانان است.»

در طول مطالعه، یک شتاب‌سنج کمری، زمان بی‌تحرکی، فعالیت بدنی سبک و فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید را در بین شرکت‌کنندگان ۱۱، ۱۵ و ۲۴ ساله اندازه‌گیری کرد. توده چربی و ماهیچه اسکلتی، که با استفاده از جذب‌سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه اندازه‌گیری شدند، نیز در همان سنین جمع‌آوری شدند و نمونه‌های خون ناشتا به طور مکرر برای گلوکز، انسولین، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم، تری‌گلیسیرید و پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا اندازه‌گیری شدند. علاوه بر این، فشار خون، ضربان قلب، وضعیت سیگار کشیدن، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و سابقه خانوادگی بیماری‌های قلبی عروقی در طول تجزیه و تحلیل اندازه‌گیری و کنترل شدند.

در طول ۱۳ سال پیگیری، زمان بی‌تحرکی از تقریباً شش ساعت در روز در دوران کودکی به نه ساعت در روز در دوران جوانی افزایش یافت. فعالیت بدنی سبک از شش ساعت در روز به سه ساعت در روز کاهش یافت، در حالی که فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید از کودکی تا نوجوانی تقریباً ۵۰ دقیقه در روز نسبتاً ثابت ماند.

مشخص شد که هر دقیقه نشستن با افزایش ۱.۳ گرمی در کل چربی بدن همراه است. کودکان پسر و دختر در طول رشد از کودکی تا نوجوانی به طور متوسط ​​۱۰ کیلوگرم توده چربی به دست می‌آورند. با این حال، سبک زندگی بی‌تحرک به طور بالقوه ۷۰۰ گرم به ازای هر کیلوگرم توده چربی (تقریباً هفت تا ده درصد) به کل توده چربی به دست آمده در طول رشد از کودکی تا نوجوانی کمک می‌کند. هر ۱ کیلوگرم افزایش چربی بدن با ۶۰ درصد افزایش خطر مرگ زودرس در افراد بالای ۵۰ سال مرتبط است.

هر دقیقه فعالیت بدنی سبک در طول رشد از کودکی تا نوجوانی با کاهش ۳.۶ گرمی در کل توده چربی بدن همراه بود. این بدان معناست که فعالیت بدنی سبک تجمعی، توده چربی کل بدن را در طول رشد از کودکی تا نوجوانی ۹۵۰ گرم تا ۱.۵ کیلوگرم کاهش داد (که افزایش کلی توده چربی را تقریباً ۹.۵ تا ۱۵ درصد در طول دوره پیگیری ۱۳ ساله کاهش می‌دهد). نمونه‌هایی از فعالیت بدنی سبک شامل پیاده‌روی طولانی، کار‌های خانه، رقص آهسته، شنا آهسته و دوچرخه‌سواری آهسته است.

در مقابل، زمان صرف شده در فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید، از جمله ۶۰ دقیقه توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی در روز، در طول دوره رشد از کودکی تا نوجوانی با کاهش ۷۰ تا ۱۷۰ گرم (تقریباً ۰.۷ تا ۱.۷ درصد) در کل توده چربی بدن همراه بود. پیش از این مطالعه، تعیین کمیت سهم طولانی مدت رفتار کم‌تحرک در افزایش توده چربی و میزان تأثیر فعالیت بدنی بر کاهش آن امکان‌پذیر نبود. با این حال، این مطالعه یافته‌های یک متاآنالیز اخیر از ۱۴۰ کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده مبتنی بر مدرسه در سراسر جهان را تأیید کرد که فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید تأثیر کمی بر کاهش چاقی دوران کودکی، که با BMI اندازه‌گیری می‌شود، دارد یا هیچ تأثیری ندارد.

دکتر اندرو آگباجه از دانشگاه اکستر گفت: «مطالعه ما اطلاعات جدیدی ارائه می‌دهد که در به‌روزرسانی دستورالعمل‌های بهداشتی و بیانیه‌های سیاست‌گذاری آینده مفید خواهد بود. کارشناسان بهداشت عمومی، سیاست‌گذاران سلامت، روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسان حوزه سلامت، متخصصان اطفال و والدین باید مشارکت مداوم و پایدار در فعالیت بدنی سبک را برای جلوگیری از چاقی دوران کودکی تشویق کنند.»

*این اطلاعات صرفاً جهت اطلاع‌رسانی ارائه شده و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها نمی‌باشد.