به گزارش مجله خبری نگار،ابتدای کار که مواد لازم را ببنید شاید فکر کنید که همون حلوای آرد برنج هست ولی نوع پخت و مدت زمانش و نتیجهای که حاصل میشه با حلوای آرد برنج معمولی فرق میکنه.
آرد برنج اعلا: یک پیمانه
شکر: دو پیمانه
گلاب: یک و نیم پیمانه
زعفران دم کرده: نصف پیمانه
روغن: نصف پیمانه
آب: دو لیوان
ابتدا آرد برنج را با دقت و حوصله بو بدهید طوری که رنگ آرد تغییر نکند.
اجازه بدهید آرد کاملا خنک شود.
در یک ظرف مناسب به آرد بو داده و خنک شده گلاب را اضافه کنید و با هم مخلوط کنید تا حالت کرم مانند شود.
در قابلمهای دو لیوان آب بریزید و شکر را در آب حل کنید و روی حرارت بگذارید تا گرم شود و نباید بجوشد میزان آب در اثر تبخیر نباید کم شود.
فقط در حدی که شکر حل شود. زعفران را به آب و شکر اضافه کنید و بعد آرد برنجی که در گلاب مخلوط کردیم را آرام آرام اضافه کنید و هم بزنید.
تا کاملا با آب و شکر و زعفران مخلوط شود.
در این مرحله حرارت را کم کنید و مدام هم بزنید تا مواد به غلظت برسد.
این پروسه حدودا یک ساعت زمان میبرد. زمانی که به غلظت رسید روغن را اضافه کنید.
ابتدا روغن روی مواد میآید، اما بعد از مخلوط کردن و مدام هم زدن جذب میشود و مواد حباب میزند. تمام مراحل باید روی حرارت خیلی ملایم انجام شود و با حوصله هم بزنید.
در نهایت میبینید که حلوا به غلظت مطلوب رسیده و عطر خوشی که دارد.
حالا چرا اسمش حلوای کاسه است بعد از درست شدن این حلوا، مقدار کمی از اون را برمیداشتن و به قطر چند میل به اطراف و کف یک کاسه چینی کوچیک میکشیدن و حلوا شکل کاسه را به خودش میگرفته برای هر نفر سر سفرهها یا میزهای مهمونی یک کاسه از این حلوا قرار داده میشد شاید تو هر کاسه دو تا قاشق غذاخوری حلوا استفاده میشه ولی باید به همتشون آفرین گفت، چون این همه کاسه را اینجوری درست کردن کار سختیه.
منبع: قند پهلو