یک داروی جدید در کاهش وزن ۴۷ درصد از اوزمپیک بهتر عمل می‌کند

یک مطالعه اخیر تیرزپاتید و سماگلوتید را با هم مقایسه کرد و نشان داد که تیرزپاتید در دستیابی به کاهش وزن به طور قابل توجهی برتر است.

به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه شامل ۷۵۱ شرکت‌کننده چاق بدون دیابت بود که به طور تصادفی برای دریافت یکی از دو دارو به مدت ۷۲ هفته انتخاب شدند.

نتایج نشان داد که میانگین کاهش وزن با تیرزپاتید ۲۰.۲ ٪ از وزن بدن بود، در حالی که این میزان با سماگلوتید (که با نام‌های تجاری Ozempic، Roipulse و Wegovy فروخته می‌شود) تنها ۱۳.۷ ٪ بود که نشان‌دهنده تفاوت نسبی ۴۷ ٪ به نفع تیرزپاتید است. همچنین مشاهده شد که این دارو در کاهش دور کمر به طور متوسط ۱۸.۴ سانتی‌متر در مقایسه با ۱۳ سانتی‌متر برای سماگلوتید، برتری دارد، که تفاوت نسبی ۴۲ درصدی را نشان می‌دهد.

این نتایج در کنگره اروپایی چاقی ۲۰۲۵ در مالاگا، اسپانیا ارائه شد. این مطالعه به دلیل در بر گرفتن اقشار مختلف جامعه متمایز بود، به طوری که ۱۹٪ از شرکت‌کنندگان اصالت آفریقایی و ۲۶٪ اصالت لاتین داشتند. همچنین بر استفاده از حداکثر دوز‌هایی که بیماران می‌توانستند تحمل کنند، تکیه داشت که واقعیت عملی را دقیق‌تر منعکس می‌کند. با این حال، «کورنشده» بودن مطالعه (بیماران می‌دانستند چه نوع درمانی دریافت می‌کنند) یک محدودیت است، اگرچه نتایج با مطالعات «کور» قبلی (بیماران نمی‌دانستند چه نوع درمانی دریافت می‌کنند) مطابقت دارد.

محققان این برتری را به مکانیسم عمل منحصر‌به‌فرد تیرزپاتید نسبت می‌دهند، زیرا در مقایسه با سماگلوتید که تنها یک گیرنده را فعال می‌کند، این دارو همزمان دو گیرنده متابولیک (GIP و GLP-۱) را فعال می‌کند. کاهش وزن بیشتر همچنین با بهبود قابل توجه در نشانگر‌های قلبی-متابولیک مانند فشار خون، سطح چربی و قند خون همراه بود.

شایان ذکر است که درصد زیادی از بیماران (۶۵ ٪) با تیرزپاتید حداقل ۱۵ ٪ کاهش وزن داشتند، در حالی که این رقم با سماگلوتید تنها ۴۰ ٪ بود. تفاوت در کاهش دور کمر (۵.۴ سانتی‌متر اضافی) نیز از اهمیت بالینی بالایی برخوردار است، زیرا هر ۵ سانتی‌متر افزایش دور کمر با ۷ تا ۹ درصد افزایش خطر مرگ همراه است.

نتایج این مطالعه شواهد محکمی از برتری تیرزپاتید در درمان چاقی ارائه می‌دهد، ضمن اینکه بر اهمیت کاهش وزن قابل توجه در بهبود نتایج بیماران تأکید دارد. همچنین تفاوت‌های دارویی بین دارو‌هایی که بر روی مسیر‌های متابولیکی متعدد عمل می‌کنند را در مقایسه با دارو‌هایی که یک مسیر واحد را هدف قرار می‌دهند، برجسته می‌کند.

منبع: scitechdaily

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری