فعالیت بدنی در میانسالی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، افزایش فعالیت بدنی بین سنین ۴۵ تا ۶۵ سال می‌تواند به جلوگیری از بیماری آلزایمر کمک کند، در حالی که عدم فعالیت می‌تواند برای سلامت مغز مضر باشد. این یافته اصلی مقاله‌ای است که در آلزایمر و زوال عقل منتشر شده است که بر نیاز به تشویق فعالیت بدنی در میان افراد میانسال تأکید می‌کند.

این مطالعه نتیجه همکاری بین موسسه بهداشت جهانی بارسلونا (ISGlobal) و مرکز تحقیقات مغز بارسلونا (BBRC)، مرکز تحقیقاتی بنیاد پاسکوال ماراگال است.

تخمین زده می‌شود که ۱۳ درصد از موارد آلزایمر در سراسر جهان را می‌توان به عدم تحرک بدنی نسبت داد. در واقع، سازمان بهداشت جهانی (WHO) ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت متوسط در هفته یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت شدید در هفته را توصیه می‌کند.

اگرچه تحقیقات گسترده نشان داده است که ورزش با بهبود سلامت قلب و عروق و روان خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش می‌دهد، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که فعالیت بدنی ممکن است تأثیر مستقیمی بر توسعه آسیب شناسی مغز مرتبط با این بیماری داشته باشد.

این مطالعه که توسط Eider Arenasa-Urquijo از ISGlobal انجام شد، شامل ۳۳۷ شرکت کننده از گروه طولی ALFA+ بود که بخشی از مطالعه ALFA (ALzheimer's و FAmilies) در BBRC است.

"ما یک پیگیری چهار ساله از ساکنان میانسال کاتالان با سابقه خانوادگی بیماری آلزایمر انجام دادیم، " موگه آکینچی یکی از نویسندگان مطالعه از ISGlobal و BBRC توضیح می‌دهد. ما از پرسشنامه‌های فعالیت بدنی برای ارزیابی تغییرات در فعالیت در یک دوره چهار ساله و همچنین تست‌های تصویربرداری عصبی برای تجزیه و تحلیل اثرات ورزش بر ساختار و عملکرد مغز استفاده کردیم.

شرکت کنندگان به عنوان پایبند (رعایت توصیه‌های WHO)، غیر-پایبند (انجام کمتر از مقدار توصیه شده فعالیت بدنی) و کم تحرک (انجام صفر دقیقه فعالیت بدنی در هفته) طبقه بندی شدند.

بتا آمیلوئید (Aβ) پروتئینی است که در صورت ذخیره شدن در مغز می‌تواند ارتباطات عصبی را مختل کند و اولین رویداد پاتولوژیک در بیماری آلزایمر محسوب می‌شود.

شرکت کنندگانی که فعالیت بدنی خود را به سطوح توصیه شده توسط WHO افزایش دادند، تجمع بتا-آمیلوئید کمتری را نسبت به افرادی که کم تحرک باقی ماندند یا فعالیت بدنی خود را کاهش دادند، نشان دادند. علاوه بر این، به نظر می‌رسید که این اثر وابسته به دوز باشد: هر چه فعالیت بیشتر افزایش یابد، بار آمیلوئید بیشتر کاهش می‌یابد.

شرکت کنندگانی که سبک زندگی کم تحرک دارند نیز ضخامت قشر مغز بیشتری را در نواحی مغزی مرتبط با بیماری آلزایمر نشان دادند. ضخامت قشر در ناحیه گیجگاهی داخلی برای حافظه بسیار مهم است، بنابراین نازک شدن یا آتروفی آن (از دست دادن حجم) نشانه اولیه تخریب عصبی است.

موگه آکینچی توضیح می‌دهد: حتی کسانی که فعالیت بدنی کمتری نسبت به توصیه شده انجام می‌دادند، ضخامت قشر مغز بیشتری نسبت به افراد کم تحرک داشتند، که نشان می‌دهد هر مقدار ورزش، هر چقدر هم که حداقل باشد، فواید سلامتی دارد.

تیم تحقیقاتی هم به افزایش فعالیت بدنی و هم پایبندی به توصیه‌های WHO نگاه کردند. آنها خاطرنشان کردند که به نظر می‌رسد مزایای فعالیت بدنی به جای رسیدن به آستانه فعالیت خاص، به افزایش فعالیت در طول زمان مربوط می‌شود.

"این نتایج از اهمیت تشویق فعالیت بدنی در میانسالی به عنوان یک استراتژی بهداشت عمومی برای جلوگیری از بیماری آلزایمر پشتیبانی می‌کند، " نویسنده اصلی مطالعه Eider Arenaza-Urquijo از ISGlobal تأکید می‌کند. "مداخلات با هدف افزایش فعالیت بدنی ممکن است نقش کلیدی در کاهش بیماری در آینده داشته باشند. "

* این اطلاعات فقط برای اهداف اطلاعاتی ارائه شده است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند