به گزارش مجله خبری نگار، کارشناسان میگویند سریالهای کره جنوبی که سرشار از احساسات و تجربیات زندگی هستند، میتوانند برای سلامت روان «مفید» باشند، زیرا میتوانند «راهکارهایی» را به بینندگان ارائه دهند.ایم سو-گیون، مدیر یک کلینیک روانپزشکی در سئول، به خبرگزاری فرانسه گفت: «تماشای سریالهای کرهای از دیدگاه هنردرمانی میتواند برای اضطراب و افسردگی مفید باشد.»
اولین تجربه با این روش درمانی به دهه ۱۹۴۰ میلادی برمیگردد. در ابتدا، این روش شامل نقاشی کشیدن بیماران بود، اما بعداً فعالیتهای هنری دیگری را نیز شامل شد.
این متخصص خاطرنشان کرد که «رسانههای تصویری، مانند سریالهای کرهای، دارای ویژگیهای مفید قابل توجهی هستند که به شدت با رواندرمانی مرتبط هستند.»
او معتقد بود که صفحه نمایش کوچک یا سینما میتواند به بینندگان «به لطف دیدگاه جدیدی مبتنی بر ارزشهای صوتی و ارائه راهحلهایی برای مشکلاتشان، نوری بر موقعیتهای خاص بتاباند».
من احتمال تجویز این نوع درمان توسط پزشک را رد کردم، اما او معتقد بود که مجموعهای از درمانها که در آن فرد چیزی مشابه زندگی خود پیدا میکند و یک متخصص آن را توصیه میکند، میتواند برای او مفید باشد، زیرا ممکن است به او ایدههایی در مورد راههای غلبه بر موقعیتهای خاص، مانند مثلاً جدایی یا مرگ یکی از بستگان، بدهد.
به گفته جنی چانگ، درمانگر، کیفیت تولید سریالهای کره جنوبی، بازیهای بازیگران آنها یا حتی جذابیتی که میتوانند ایجاد کنند، عوامل کافی برای توضیح افزایش سریع این آثار نیستند، که طبق گفته این پلتفرم، پربینندهترین تولیدات غیرانگلیسی زبان در نتفلیکس هستند.
ژانگ تأکید کرد که این مجموعهها قدرت شفابخشی دارند که فراتر از بافت فرهنگی است.
او توضیح داد که احساسات قدرتمند موجود در این آثار، از غم عمیق گرفته تا شادی دیوانهوار یک عشق جدید، احساسات بینندگان را برانگیخته و آنها را شوکه کرده است.
او خاطرنشان کرد که «هر کسی فشارهای خانوادگی، جاهطلبیها، درگیریها، آسیبها و امیدهایی دارد» و اگر سریالهای تلویزیونی به خوبی به چالشهای زندگی بپردازند، میتوانند به کسانی که آنها را تماشا میکنند کمک کنند تا کنترل بهتری بر مشکلات خود داشته باشند.
این درمانگر که در سئول متولد شده، اما در ایالات متحده بزرگ شده است، تأیید کرد که سریالهای کره جنوبی به او کمک کردند تا دوباره با ریشههایش ارتباط برقرار کند، ریشههایی که در کودکی به دلیل دغدغه اصلیاش جذب شدن در جامعه آمریکا، آنها را رد کرده بود.
او محتوای موجود در سریالهای کرهای را «مناسب برای همه زمانها و مکانها» توصیف کرد.
او توضیح داد که «سلامت روان یعنی اینکه یک فرد چه احساسی دارد، چگونه با دیگران رفتار میکند، از نظر روانشناختی، اینکه مغزش چگونه تحت تأثیر چیزها قرار میگیرد (..). این در یک سریال کرهای وجود دارد.»
جنی بری، معلم آمریکایی، در مراسم خاکسپاری یکی از اعضای خانوادهاش، وقتی یکی از دوستانش سریال «اشکالی ندارد که حالت خوب نباشد» را به او پیشنهاد کرد، از این سریال کرهای باخبر شد.
بری که برای تماشای یک سریال کرهای به تهیهکنندگی جنی چانگ به کره جنوبی سفر کرده بود، به خبرگزاری فرانسه گفت: «شیوه برخورد این فرهنگ با آسیبهای روحی و افسردگی روانی، مرا تحت تأثیر قرار داد.»
معلم اضافه کرد: «احساس غم و اندوهی را تجربه کردم که قبلاً هرگز تجربه نکرده بودم.» «من هنگام تماشای این سریال خیلی گریه کردم، اما همچنین باعث شد ببینم که در انتهای تونل نوری وجود دارد.»
بری خاطرنشان کرد که از آن زمان تاکنون ۱۱۴ سریال کرهای تماشا کرده و برنامههای تلویزیونی انگلیسیزبان را کنار گذاشته است.
او اظهار داشت: «این سریالها به من اجازه میدهند قلبم را نرم کنم.»
ارین مککوی آمریکایی که در همان سفر شرکت کرده بود، گفت که سریالهای کرهای به او کمک کردند تا افسردگی خود را که در نوجوانی از آن رنج میبرد، بهتر کنترل کند.
او گفت: «وقتی با این شرایط زندگی میکنی، بیحس میشوی، بنابراین لزوماً احساس ناخوشی نمیکنی، اما هیچوقت حالت خوب نمیشود.»
او اضافه کرد: «در هر یک از این مجموعهها فراز و نشیبهای زیادی وجود دارد و احساس احساسات شخصیتها به من کمک کرد تا خودم را بهتر درک کنم. احساس کردم دوباره میتوانم احساسات داشته باشم و آنها را ابراز کنم.»
(خبرگزاری فرانسه)