مطالعه تکان دهنده: میکروپلاستیک‌ها به مقاومت آنتی بیوتیکی دامن می‌زنند

به گزارش مجله خبری نگار، محققان دانشگاه بوستون در روز سه شنبه، ۱۱ مارس، اعلام کردند که از اینکه مقاومت باکتری‌ها در برابر آنتی بیوتیک‌ها در معرض میکروپلاستیک‌ها (ذرات کوچکی که از محصولات پلاستیکی بزرگ و زباله‌های صنعتی سرچشمه می‌گیرند) افزایش می‌یابد، "شوکه" شده‌اند.

نلا گروس، کاندیدای دکترا در دانشگاه بوستون، در بیانیه‌ای در مورد "کشف شگفت انگیز" خاطرنشان کرد: "پلاستیک سطحی را فراهم می‌کند که باکتری‌ها به آن متصل می‌شوند و مستعمره می‌شوند. "

این یافته‌ها به روشن کردن یک مسئله کلیدی پیش روی متخصصان پزشکی کمک می‌کند.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال ۲۰۱۹، مقاومت آنتی بیوتیکی مستقیما مسئول ۱.۲۷ میلیون مرگ بود و به نزدیک به ۵ میلیون مرگ در سراسر جهان کمک کرد.

بانک جهانی تخمین می‌زند که مقاومت آنتی بیوتیکی می‌تواند طی ۲۵ سال آینده تا یک تریلیون دلار برای بخش مراقبت‌های بهداشتی هزینه داشته باشد.

البته میکروپلاستیک‌ها هزینه‌های سلامتی خاص خود را دارند، اگرچه تأثیر کامل آنها بر بدن انسان کاملا مشخص نیست. مطالعات اخیر وجود آنها را در قلب، مغز و حتی اندام تناسلی ما نشان داده است.

آنها همچنین با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی مرتبط هستند و ممکن است با زوال عقل مرتبط باشند. این ذرات ریز در سراسر محیط زیست زمین گسترده شده‌اند و انسان‌ها از طریق محصولات حیوانی، ظروف پلاستیکی، آب و حتی هوا در معرض آنها قرار می‌گیرند.

هنگامی که باکتری ها، ویروس ها، انگل‌ها و قارچ‌ها در طول زمان جهش می‌یابند، می‌توانند پاسخ به دارو‌ها را متوقف کنند و درمان عفونت‌ها را دشوارتر کنند و خطر بیماری و مرگ و میر را افزایش دهند. سوء استفاده و استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک‌ها علیه این ارگانیسم‌ها از عوامل کلیدی در توسعه ارگانیسم‌های مقاوم به دارو است.

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید بشریت به دلیل عدم تحقیق و توسعه در مواجهه با افزایش سطح مقاومت، با آنچه «بحران در خط تولید و دسترسی به آنتی بیوتیک ها» می‌نامد، مواجه است.

مقاومت آنتی بیوتیکی همچنین به طور نامتناسبی کشور‌های با درآمد پائین و متوسط را تحت تاثیر قرار می‌دهد، جایی که علل و پیامد‌های آن با فقر و نابرابری تشدید می‌شود.

محمد زمان، استاد مهندسی زیست پزشکی در دانشکده مهندسی دانشگاه بوستون، اشاره می‌کند که "مقاومت آنتی بیوتیکی در طول تاریخ به رفتار بیمار نسبت داده شده است"، مانند عدم رعایت دستورالعمل‌های دارویی (عدم مصرف دوز‌های تجویز شده یا قطع درمان قبل از مهلت مقرر). با این حال، او می‌گوید عوامل دیگری نیز وجود دارد که نقش مهمی در افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی ایفا می‌کند، عوامل محیطی که فرد نمی‌تواند آنها را کنترل کند.

زمان ادعا می‌کند که افرادی که در محیط‌های خاص (مانند مناطق فقیر یا آلوده) زندگی می‌کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت‌های مقاوم به آنتی بیوتیک هستند، بدون اینکه هیچ نقشی در آن داشته باشند.

برای رسیدن به این نتیجه گیری، آزمایشگاه زمان آزمایش کرد که چگونه E. coli - باکتری شناخته شده به عنوان عامل بیماری‌های ناشی از غذا - هنگام قرار دادن در یک محیط بسته با میکروپلاستیک‌ها واکنش نشان می‌دهد. هنگامی که باکتری‌ها به هر سطحی متصل می‌شوند، ماده‌ای چسبنده ایجاد می‌کنند که به عنوان سپر عمل می‌کند و از خود محافظت می‌کند و آن را به طور ایمن روی سطح محکم می‌کند.

در آزمایشات، دانشمندان متوجه شدند که میکروپلاستیک‌ها این سپر را آنقدر تقویت می‌کنند که آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند به آن نفوذ کنند.

ما دریافتیم که بیوفیلم‌های روی میکروپلاستیک ها، در مقایسه با سطوح دیگر مانند شیشه، قوی‌تر و ضخیم‌تر هستند، مانند خانه‌ای با عایق حرارتی متراکم. شگفت انگیز بود. "

دانشمندان این آزمایش را چندین بار انجام دادند، اما نتایج ثابت ماند، زیرا باکتری‌هایی که در معرض میکروپلاستیک‌ها قرار گرفتند در برابر انواع مختلفی از آنتی بیوتیک‌های رایج مورد استفاده برای درمان عفونت‌ها مقاوم شدند.

زمان گفت: "ما نشان می‌دهیم که داشتن پلاستیک بسیار بیشتر از فراهم کردن سطحی است که باکتری‌ها در آن می‌چسبند، در واقع منجر به تکامل موجودات مقاوم می‌شود. "

گام بعدی درک چگونگی کاربرد این یافته‌ها در دنیای خارج و شناسایی مکانیسم‌هایی است که به باکتری‌ها اجازه می‌دهد به پلاستیک متصل شوند، اگرچه نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که پلاستیک‌هایی که در طول زمان شروع به جذب رطوبت می‌کنند، ممکن است آنتی بیوتیک‌ها را قبل از رسیدن به باکتری‌های هدف جذب کنند.

تحقیقات بیشتری برای درک میکروپلاستیک‌ها نیز مورد نیاز است.

این مطالعه در مجله Applied and Environmental Microbiology منتشر شد.

منبع: ایندیپندنت